
عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز گفت: مراتع میتوانند پشتیبان اصلی و حمایت کننده تولید در سایر سامانهها از جمله کشاورزی باشند و از طرفی بسیاری از دامهای بومی بین 10 تا 90 درصد وابسته به تغذیه از مراتعاند.
وی با اشاره به برخی گیاهان که در اوضاع کنونی در مناطق مختلف فارس و ایران رشد کرده و مناظر زیبایی را به وجود آوردهاند، تصریح کرد: این فرآیند حاصل دو ویژگی که یکی سازگاری، یعنی گیاه در اعصار مختلف خود را به لحاظ ژنتیکی و دیگر موارد با منطقه وفق داده و دیگری قابلیت کشسانی گیاه است.
قنبریان مراتع را جز بیومهای مهم و عمده در دنیا دانست و با اشاره به ویژگی آنها، گفت: این بیومها تجدید شوندهاند ولی محدودیتهای اقلیمی، خاکی دارند، از طرفی تمدنهای بشری از همین چراگاهها در دوره گذر از شکارگری به مرحله کشاورزی پدید آمدهاند.
وی خاطرنشان کرد: این مراتع میتوانند پشتیبان اصلی و حمایتکننده تولید در سایر سامانهها از جمله کشاورزی باشند و از طرفی بسیاری از دامهای بومی بین 10 تا 90 درصد وابسته به تغذیه از مراتعاند و 48 درصد گوشت قرمز تولیدی کشور ما به صورت مستقیم و غیرمستقیم وابسته به عرصههای مرتعی است.
عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز با تقسیمبندی جنبههای مراتع به دو دسته کالاها و خدمات تصریح کرد: خیلیها معتقدند که بحث کالایی بیشتر دیده میشود در حالی که جنبه کالایی حدود 25درصد ارزشهای ذاتی و زیستمحیطی مراتع را شامل میشود.
وی افزود: جنبه خدمات مراتع که بازاری نبوده و کمتر دیده میشود، بحثهایی چون حفاظت آب و خاک، کنترل سیلاب، تصفیه آبهای آلوده و مناطق تفرجگاهی توریستی را در برمیگیرد.
قنبریان با اشاره به آخرین آمار IPCC بیان کرد: روند تغییرات co2 یک روند صعودی بوده و این روند نه تنها کاهش نیافته بلکه افزایش یافته و در حالت خوشبینانه تا سال 2100 حدود دو درجه و در حالتهای غیرخوشبینانه تا حدود 5 درجه سانتیگراد افزایش دما در سطح زمین را پیشبینی میکند.
وی با اشاره به خشکسالی اکولوژیک افزود: بنا به تعریف انجمن مرتعداری آمریکا اگر بارندگی زیر 75 درصد متوسط منطقه باشد، خشکسالی اکولوژیک پدید آمده و گیاه نمیتواند کارکرد درست خود را در طبیعت داشته و اثر مثبت خود را نشان دهد و از طرفی علاوه بر کاهش بارندگی گاهی بارندگی در زمان نامناسب نیز به این معضل اضافه میشود.
عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز افزود: یکی از اثرات خشکسالی بر پوشش گیاهی، کاهش جمعیت موجودات خاکزی و کاهش حاصلخیزی خاک است که اگر مدیریت نشود زیانهای زمان ترسالی از خشکسالی به مراتب بیشتر میشود.
قنبریان با ارائه چند راهکار برای مقابله با خشکسالی بیان کرد: اقدامات قبل از وقوع بحران شامل سامانه هشدار و پیشآگاهی، ارزیابی شاخصهای گیاهی، عملیات ذخیرهسازی باران، تکثیر گونههای مقاوم خشکی، ایجاد تعادل در جمعیت دامی، توسعه بیمه مراتع و غیره است.
وی برای طول دوران خشکسالی راهحلهایی ارائه داد و گفت: کاهش تعداد دام باید به سرعت اتفاق بیافتد و خرید تضمینی گوشت دام از دامدار به صورت کشتار شده باشد.
عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز در رابطه با دوران پس از خشکسالی گفت: پیاده کردن سیستمهای چرایی، ایجاد مناطق حفاظتی و تداوم حمایت مالی از دامدار از اقدامات پس از دوران خشکسالی است که سبب عدم بازگشت به مشکلات قبلی میشود.
انتهای پیام/ج