به گزارش "صداي دانشجو" به نقل از جام جم،رسول نجفیان - بازیگر و خواننده: من در تهران به دنیا آمده‌ام، هر چند اجدادم از ایل بختیار بودند. ماه رمضان، عید نوروز، شب‌های چله و ایام عاشورا از ارزشمندترین خاطراتم هستند. با ارزش‌ترین خاطره‌ام برخورد همسایه‌های مسیحی‌مان با عزاداری امام حسین(ع) است. چون ما در محله‌ای زندگی می‌کردیم که هموطنان مسیحی زیادی داشتیم.
آنها پا به پای مادربزرگ و پدر و مادرم در مراسم سوگواری شرکت می‌کردند و حاجت هم می‌گرفتند؛ این را به چشم خودم دیده‌ام. در کودکی فکر می‌کردم امام حسین(ع) برای مسیحی‌ها هم هست، هر چند در اصل در محضر لطف الهی از هم جدا نیستیم. چشمگیرترین خاطره من، توسل خالصانه همسایه‌های مسیحی‌مان بود.
دوستان دوره کودکی‌ام واروژ و خاچیک مریض شده بودند و توسل و ذکرهای پدر و مادرشان در مراسم عزاداری امام حسین(ع) هنوز در خاطرم هست.
امروز هم در کنار مجموعه‌های شاهنامه و مثنوی‌خوانی، لالایی‌ها و نوحه‌خوانی‌های عاشورا را از روستاها و شهرهای مختلف کشورمان جمع کرده‌ام و به‌صورت دو مجموعه «با عاشورا» و «ذوالجنان آمد بی‌سوار» منتشر شده است.
این نوحه‌ها و ملودی‌ها میراث ارزشمند فرهنگی و زیرخاکی‌های دینی و ملی ماست که باید حفظ شود. همان نشانه‌هایی که باخ هم از نواهای مردم خود گرفت.
این ملودی‌های سرگردان و گنج‌های پنهان به قدمت ۶۰۰ سال هستند که به مقام پاک مردم تقدیم کرده‌ام تا برای عزاداری از آهنگ‌های سخیف و بی‌ارزش استفاده نکنند و از فضای اصلی عاشورا دور نشوند.