در ابتدا خودتان را معرفی کنید و به دوسه نمونه از اتفافات مهمی که در طول دوران دانشجویی شما در سطح دانشگاه و کشور اتفاق افتاده است اشاره کنید:

**** با نام خدا. سجاد ریحانی هستم. دانشجوی سابق دانشگاه بوعلی سینای همدان.

شاید بسیار سخت باشد که بخواهیم از چند اتفاق به نام اتفاقات مهم نام ببریم چرا که در دانشگاه به خاطر موقعیت و مختصات خاص آن، مباحث کوچک نیز از ضریب اهمیت بالایی برخوردارند. اما اگر بخواهیم به طور شاخص نام ببریم می توانیم به توهین کارکاتوریست دانمارکی به ساحت مقدس حضرت پیامبر اعظم (ص)، انتخابات هشتم مجلس شورای اسلامی، انتخابات دهم ریاست جمهوری، محاصره غزه و...اشاره کنیم.

جنبش دانشجویی را تعریف کنید و آیابه نظر شما جنبش دانشجویی بیشتر یک لفظ آرمان گرایانه است یا نمودعینی هم می شود برای آن قائل شد

**** جنبش دانشجویی متشکل از جوانان فرهیخته، توانمند، دغدغه مند است که با اعتقادی راسخ و با روحیه ای جهادی در پی تقویت پایه های پیشرفت معنوی و مادی کشور می باشند.

این جنبش به عنوان یک پیکر است که اعضای آن با مرور زمان تازه و جدید می شوند. آنچه که واضح است تاثیرگذاری این پیکر در طول تاریخ دانشگاهی کشورمان بوده است که در تحلیل تاریخی آن در ادامه گفتگومختصرا به آنخواهیم پرداخت.

دانشجو بودن ومطالبه گر بودن چگونه می تواند با محافظه کار نبودن  در فرمایشات حضرت آقا  نمود داشته باشد

**** یکی از خواسته های مهم حضرت آقا از دانشجویان و دانشگاهیان مطالبه گر بودن ایشان است. مطالبه گری شامل اشراف بر مسائل و تجزیه و تحلیل منطقی آنهاست که با یک شور مقدس و زیبایی برخواسته از دغدغه مندی مومنانه  و جهادی، مورد مداقه قرار می گیرد.

آنچه که باید توجه داشت این است که بی شک  اقدامات مطالبه گرایانه باید ضمن توکل بر خداوند متعال با عقلانیت و تدبیر صورت پذیرد. لذا در این نگاه هراقدام پرسر و صدا و شاید رادیکالمطالبه گری نیستو هر حرکت آرامی محافظه کاری نیست. حضرت آقا نیز در یک راهبرد مهم هشدار به جلوگیری از تکمیل پازل دشمن فرمودند.این تکمیل پازل می تواند با سکوت باشد یا با کار جنجالی.

آنچه که می تواند ازخلط این دو مقوله با یکدیگر جلوگیری نماید بصیرت افزایی در قشر پرشور دانشجو است تا بتواند با بهره گیری از قدرت آنالیز مسائل و با بهره گیری بصیرت خود  شکل طرح مطالبه خود را با مقتضیات و شرایط  زمان تطبیق دهد.

هم اکنون جنبش دانشجوی را چگونه می بینید آیا نسبت به گذشته رشد داشته است یا دچار سقوط شده است

****ببینید جنبش دانشجویی دارای یک خط سیر تاریخی است که از تاسیس اولین دانشگاه در ایران و شاید قبل تر از آن با اعزام دانشجویان به خارج از کشور آغاز می گردد. در همان ایام اعتراضات ایشان به سیاست های رضا شاه پهلوی، بعدها 16 آذر و امپریالیزم ستیزی آنان و...عقبه ای مثبت و تا حدودزیادی مورد تایید را برای جنبش دانشجویی رقم زد که حاصل آنرا در 1357 و1358به وضوح می توان دید. وقتی این جنبش، خود را به نفس مسیحایی حضرت امام (ره) مزیننمود مورد وثوق جریانات سیاسی و توده مردم قرار گرفت که نمونه آنرا در حمایت مردمی از دانشجویان پیرو خط امام(ره)  در تسخیر لانه جاسوسی و همچنین حمایت های حضرت امام (ره) از دانشجویانمی توان مشاهده کرد.

خوب این روند تا دوره اصلاحات ادامه یافت اما در این برهه، نگاه ابزاری به دانشجویان و جنبش دانشجویی و موج سواری برخی از دانشجویان که امروزه باید رد پای ایشان را در واشنگتن و لندن و در جلسات سرویس های جاسوسی غرب و حلقه های  برانداز ضد انقلاب یافت، موجب گردید تا دانشجو تبدیل به یک پیاده نظامی برای مقاصد سیاستبازان گردد. این نوع نگاه، قابل انکار نیست زیرا آشکارا در استراتژی های آنان به آن اشاره شده است. نتیجه قابل پیش بینی است و آن ریزش اعتماد عمومی به جنبش دانشجویی است.

این تنها محدود به ریزش اعتماد مردمی نشد و تشعشعات آن در داخل دانشگاه نیز احساس می شد. در بدنه دانشگاهی یک نوع سرخوردگی در دانشجویان ایجاد شد. که زمینه را برای رخوت و رکود سیاسی در دانشگاه ها فراهم ساخت. البته شاید تحت تاثیر  اقدامات همین بازه زمانی بود که تصمیم گیری های نادرستی در مورد تشکل ها و فعالیت های دانشجویی در سالهای اخیر از سوی مسئولین اجرایی صورت گرفت.

به نظر بنده آنچه در حال حاضر برون ده جنبش دانشجویی است قابل قبول نمی باشد. این مورد در کلام رهبری نیز مشهود است. حتی در سالهای اخیر چندین مورد معظم له از بی توجهی دانشجویان به مسائل خاص گلایه فرموده اند. خوب انتظار رهبری از دانشجویان در حد افسر جنگ نرم است نه در حد پیاده نظام جنگ قدرت و این نوع نگاه سطح فعالیت ها را تغییر می دهد.

فرصت ها وچالش های پیش روی جنبش دانشجویی را تشریح کنیدو آیا به نظر شما جنبش دانشجویی دچار فقر تئوریک نیست؟

****اجازه بفرمایید این دو سئوال را یکجا پاسخ بدهم. پیروزی انقلاب اسلامی و شکل گیری حکومت اسلامی نقطه آغازین یک تقابل و مبارزه تمام عیار اندیشه اسلامی و اندیشه غربی است. این تنها گفته ما نیست خود استراتژیست های غربی نیز به این نکته اذعان دارند.

جهان سلطه برای شکست گفتمان جدید از هیچ اقدامی از جنگ سخت تا جنگ نرم را از نظر دور نگاه نداشته است. از کودتا،جنگ مسلحانه و تحریم تا جنگ نرم و کودتای مخملین.

در همین سیر یکی از مهمترین جبهه های تقابل مربوط به حوزه اندیشه ای است.به نظر می رسد کهچالش مهم پیش روی نظام در آینده ای نزدیک،  بر سر حوزه های اندیشه ای و ابعاد کلامی حکومت اسلامی خواهد بود. البته این چالش مهمی بوده که تا به حال تلاش شده مدیریت شود اما این معضل، با بررسی سناریوهای دشمن (تضعیف ارکان نظام اسلامی بویژه ولایت مطلقه فقیه، رابطه امام و امت، تعامل نظام اسلامی با جامعه جهانی و...) قطعا  نسبت به گذشته تقویت خواهد شد.

لذا دانشجویان و جنبش دانشجویی باید با عمق بخشی مفاهیم اندیشه اسلامی در حوزه های مختلف  برای مبارزه پیش رو آمده خود را آماده سازند.

در چند سال اخیر متاسفانه ضعفی عمومی را در دانشجویان در حوزه مباحث تئوریک شاهد بودیم. نمونه آن کمرنگ شدن حلقه های مطالعاتی یا شکل نگرفتن کرسی های آزاد اندیشی (البته این مورد علل دیگری نیز دارد) و کرسی های نظریه پردازی است.

جنبش دانشجویی دارای پتانسیل عظیم جوانانی است که وجاهت علمی نیز دارند. اما اگر این پتانسیل موقعیت و وظیفه خود را نشناسد و دچار رخوت گردد عارضه ای حاصل خواهد شد که به سختی قابل مداوا نخواهد بود.

..به نظر شما آیا جنبش دانشجویی می توان مستقل باشد یا اینکه در دام گروه های سیاسی خواهد افتاد؟

****قطعا ،اصلا ماهیت جنبش دانشجویی به استقلال‌ آن است. عدم استقلال جنبش دانشجویی یعنی زیرپا گذاشتن تمام آرمان هایی که این جنبش داعیه آنرا دارد. لذا آنرا باید مترادف با مرگ جنبش دانشجویی دانست. اما لازم است توجه شود که ملتزم دانستن خود به یک چارچوب ویک سری اعتقادات اصولی، وابستگی نیست و عین استقلال است.

آیا جنبش دانشجویی توانسته است فرمایشات اقا را جامه عمل بپوشد

****در کنار تمامی نقص هایی که امروزه در بدنه تشکیل دهنده جنبش دانشجویی می بینیم نکات  امید وار کننده ی بسیاری نیز در آن وجود دارد.یکی از این نکات مصمم بودن قاطبه جنبش دانشجویی برای پیگیری مطالبات رهبری است.

گام های خوبی هم برداشته شده اما قطعا این وضعیت موجود با وضعیت مطلوب تفاوت بسیار دارد. جنبش دانشجویی هنوز در حوزه  جنبش نرم افزاری و تولید علم، اسلامی کردن دانشگاه ها و برپایی کرسی های آزاد اندیشی و... کارنامه قابل قبولی از خود ارائه نکرده است.