اردوغان همانقدر برایمان محبوب بود که « دکتر » بود ، به خاطر بیاورید کنفرانس جهانی اقتصاد را که در آن اردوغان « شیمون پرز » را « قاتل کودک کُش » خطاب کرد ؛ و می خواست خودش سوار « مرمره ی ۲ » بشود و تا غزه برود تا حصر ظالمانه ی آن جا را بشکند . اردوغان به یک « تحیلیل » رسید ، که برای « دوام » قدرتش و یا « کیش شخصیت » ش دست به دامان امریکا شود ؛ و حالا دارد سر میز مذاکره ، همه ی خوبی هایش در ذهن ما را یک – یک از دست می دهد . . .