با وقوع انقلاب اسلامی،گفتمان آن چه در سطح داخلی و چه در سطح بین المللی شاهد بوجود آمدن مفاهیم جدیدی در ادبیات حکومت داری بودیم.  بالطبع هر حکومت نیازمند قدرت برای اول پیدایش و تثبیت و سپس گسترش خود میباشد.  قدرت شاید از بنیادی ترین مفاهیم بشری میباشد که بدون اینکه نیاز به شناخت خاصی بوده باشد همواره دغدغه انسان ها برای کسب خود بوده.  قدرت توانایی نفوذ بر دیگران در جهت خواست خود میباشد.  این اثر گذاری و نفوذ عمدتا با شکل تهدید و اعمال زور و فشار اقتصادی و . . .  بوده ولی در عصر کنونی بر خلاف باور گذشته به مفهوم جدیدی در باب قدرت ایجاد شده که بر خلاف گذشته برای اثر گذاری دیگر از عناصر اجبار انگیز استفاده نمی‌شود.  و برای تغییر تصمیم دیگران به سمت دلخواه از جذابیت استفاده می‌شود.  بطوریکه با دیدن این جذابیت ها افراد نه با زور بلکه به صورت مشتاقانه به سمت مورد نظر حرکت کرده و در این راه افراد در مسیر و هدف مشارکت داده میشوند. و فراتر از این، نه تنها افراد همگام میشوند بلکه مبلغ این مسیر هم خواهند شد.

تعریف این مفهموم به عنوان قدرت نرم در کنار قدرت سخت باعث گشوده شدن عرصه های جدیدی در تعاملات و تعارضات داخلی و بین المللی همچون جنگ نرم در کنارجنگ سخت شد.

با توجه به ماهیت ایدئولوژیک و نرم افزارگرایانه انقلاب اسلامی و توجه ویژه به آن و بهره گیری از این ماهیت در برهه های حساس همچون جنگ تحمیلی بتوان استفاده از این قدرت را در جمهوری اسلامی امری با سابقه دانست.

منایع این قدرت را باید در منابع ایجاد جذابیت دید. منابعی که باید با دقت در ویژگی های اساسی انقلاب دانست. ارکان قدرت انقلاب و جمهوری اسلامی همان ارکان پیدایش آن یعنی مثلث مردم اسلام و رهبری است. از عوامل ایجاد قدرت نرم جمهوری اسلامی در پرتو این ارکان مردمی کردن قدرت است. قدرت برخواسته از مردم که با مشارکت دادن مردم در تمتم عرصه های اجتماعی و امنیتی و نظامی و فرهنگی، همچون انتخابات ها و راهپیمایی ها و جنگ تحمیلی و بوجود آمده است.

قابل انتقال بودن پیام جمهوری اسلامی در سه بعد زمان و مکان و عمق وجود انسان، بخاطر برگرفته شدن از دین اسلام به عنوان خواستگاه پیام و فطرت انسان به عنوان گیرنده پیام از عوامل قدرت نرم جمهوری اسلامیست. مواردی مثل عدالتخواهی و استقلال طلبی و پیشرفت حقیقی از جمله ی مواد منطبق بر فطرت این پیام است.

از دیگر عوامل قدرت نرم انقلاب اسلامی، حرکت کلی و رهبری شدن آن بر مبنای یک اصول مشخص و مبتنی بر ارزش های دینی از جمله ارزش های اخلاقی و شرعی و انسانی است. که همواره مورد توجه امام خمینی(ع) به عنوان بنیانگذار انقلاب و مقام معظم رهبری (مدظله) به عنوان خلف صالح ایشان بوده.

اگر سیاست و فرهنگ را دو بستر ایجاد قدرت نرم بدانیم باید با استفاده از منابع قدرت نرم خود و شناساندن و معرفی درست عوامل و مزیت های خود برای توسعه ی قدرت نرم خود بهره گیریم. ضمن توجه کامل به این نکته که در صورت غفلت از منابع خود و به حاشیه راندن آنها و طبعیت ناآگاهانه از الگو های ناصحیح دارای اختلاف اساسی با مبانی خود سرنوشتی غیر از شکست را نباید به انتظار نشست. زیرا الگو های ارائه شده از طرف غربی به دلیل دارا بودن ماهیتی مخالف باور های دینی اسلامی باعث انحراف از مسیر اصیل انقلاب اسلامی و دوری از هدف خواهد شد.