سرانجام پس از حدود ۲۲ ماه مذاکره و رایزنی بین ایران و ۱+۵ ظهر سه شنبه متن جمع بندی طرفین از مذاکرات انجام شده در وین قرائت شد تا همه نگاه‌ها به سمت اتفاق رخ داده در وین متمایل شود.

این بیانیه یا جمع بندی، بعد از سیر مراحلی به صورت توافق درخواهد آمد، اما درباره آنچه انجام شده است، باید چند نکته را متذکر شویم.

1- بیانیه‌ای که روز سه شنبه پس از چندین ماه مذاکره توسط ظریف و موگرینی قرائت شد، یک شبه حاصل نشده و اگر موفقیتی برای جمهوری اسلامی ایران به دست آمده باشد، باید آن را نتیجه تدابیر مقام معظم رهبری در عرصه‌های گوناگون و زحمات و تلاشهای همه دولتهای گذشته بدانیم، چرا که اگر ایستادگی و اتخاذ سیاستهای مختلف در دوران مختلف نبود، قطعاً قدرت چانه زنی ایران افزایش نمی‌یافت و ما نمی‌توانستیم در جایگاه امروز خود، در برابر قدرتهای همیشه زورگو قرار بگیریم و حقوق خود را مطالبه کنیم.

2- در گذشته با چالشهای جدی در مورد پرونده هسته‌ای مواجه بودیم و خوب یادمان هست که بعد از مذاکره سه کشور فرانسه آلمان و انگلیس با ایران، آنها به توافق انجام شده در تهران و پاریس عمل نکردند و موجب شدند که جمهوری اسلامی ایران هم از آن توافق شکسته شده خارج شود و فعالیت بحق خود در مسأله هسته‌ای و دستیابی به سطح بالاتری از فناوری صلح آمیز هسته‌ای را آغاز کند.

 همان تلاشها منجر به تولید سوخت بیست درصد و تبدیل آن به میله سوخت شد و سبب شد تا غرب متوجه شود که اگر به ایران فشار بیاورد، نمی‌تواند این کشور را از ادامه مسیر و دانش هسته‌ای باز دارد.

3- اوج تحریمهای انجام شده علیه ایران را باید در سال 91 و 92 مشاهده کنیم، زمانی که غربی‌ها با کمک شورای امنیت، تحریمهای جدی را در عرصه‌های مختلف بر ما وارد کردند تا به هر نحو ممکن مانع از افزایش قدرت جمهوری اسلامی شوند.

 این تحریمها در خرید نفت و حتی کالاهای اساسی هم اثر گذاشت و ما گاهی برای وارد کردن برخی کالاهای لازم کشور دچار مشکل بودیم، اما با وجود تصور غربی‌ها، ملت ایران با ایستادگی و مقاومت راه خود را ادامه داد و نشان داد که در شرایط تحریم هم می‌تواند موفق باشد و از انقلاب خود پاسداری کند. حتی برخی از این تحریمها سبب شد تا استعدادهای داخلی ما شکوفا شود.

 این مقاومت و ایستادگی هرچند با تقدیم شهدای گرانقدری مانند «شهریاری» و «احمدی روشن» همراه بود، اما به غرب ثابت کرد که مردم ایران می‌توانند بسیاری از معادلات آنها را به هم بریزند. غرب در نتیجه این تحریمها متوجه شد که ملت مقاوم ایران با دیگر ملتها تفاوت دارد و اگر اراده کند، می‌تواند هر ناممکنی را ممکن کند.

4- در نتیجه این مقاومتها، آمریکایی‌ها از کانال یکی از مقامهای منطقه به رهبر معظم انقلاب پیام داده و خواستار مذاکره در مورد مسایل هسته‌ای شدند.

 آنها تعهد کردند که حقوق هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران را به رسمیت بشناسند و بعد از آن بود که برای راستی آزمایی این تعهد غربی‌ها، مذاکرات آغاز شد و بعد با آمدن دولت یازدهم تیم قدرتمندی از وزارت خارجه کار را ادامه داده و پس از یکی دوره طولانی حدود دو سال، مقدمات یک توافق در بیش از صد صفحه متن آماده شد.

5- طبیعی است که آنچه صورت گرفته، حاصل زحمات تیمهای مختلف در دولتهای مختلف بوده است که ناشی از یک بلوغ خوب سیاسی بود، اما اکنون باید منتظر اتفاقات بعد باشیم.

 به این منظور که ببینیم آیا غرب به آنچه به عنوان یک بیانیه یا جمع بندی منتشر شده، پایبند است و توافق را امضا و عملی می‌کند یا نه. تجربه سالیان دراز نشان داده است که آمریکا قابل اعتماد نیست، اما اگر آنها به آنچه قول داده‌اند، پایبند بمانند، می‌توانیم بعد از گذشت یک دوره چند ساله، از شرایط ایجاد شده خارج شده و راه تازه‌ای را برای قدرت بیشتر جمهوری اسلامی ایران در عرصه 
بین المللی شاهد باشیم.

ایران همچنان که در دوران دفاع مقدس با مقاومت و ایستادگی یک وجب از خاک خود را از دست نداد و بعد از جنگ به یک قدرت نظامی و دفاعی قوی در منطقه تبدیل شد، بعد از این مذاکرات هم می‌تواند جایگاه سیاسی خود را در جهان افزایش داده و با حفظ مواضع اصولی خود، قدرتش را افزایش داده و در صحنه‌های بین المللی قدرتمندتر از گذشته عمل کند.
منبع:قدس