با سلام ودرود به پیشگاه شهدای الهی(نه اهورایی!)16آذر....

چند وقتی بود که با توجه به نزدیک شدن 16 آذر،بحث جنبش دانشجویی وفضای دانشگاه ها ذهنم را مشغول کرده بود وشاید سال هاست که به این موضوعات می اندیشم  ویکی از دغدغه هایم گشته است.اما مناظره ی دیشب برنامه ی دیروز امروز فردا باعث شد که به قول شاعر قلم در کار گشت!!وخدا به خیر کناد.....

بنده ی حقیر سالها در محیط  دانشگاه بوده و در تشکل های دانشجویی فعالیت داشته ودارم و دوران حساس سالهای 88 به بعد رالمس کرده ام.ما باید بین جنبش دانشجویی ودانشجوی جنبشی تفاوت قائل شویم!آنچه دانشگاههای ما به آن نیازمند است جنبش دانشجویی است نه دانشجوی جنبشی .همین امر را در مناظره دیشب مشاهده کردم که دکتر روح الامینی بر جنبش دانشجویی تاکید داشتند و خانم ابتکار بر دانشجوی جنبشی!بله خیلی فرق می کند حمایت از جنبش ذانشجویی  یا دانشجوی جنبشی!!

جنبش دانشجویی نظام مند ،قانونمند ودارای هدف است ،روحیه ی آرمانگرایی وحق جویی دارد وبدین منظور بدور از تعصبات منفی است.منصف است،خود محور نیست بلکه جمع محور است وبه مصالح کلی می اندیشدلذا اشتباهات خود را می پذیرد ودر یک کلام جنبش دانشجویی است!!اما دانشجوی جنبشی نقطه ی مقابل این موارد است.شاید به اصطلاح در تشکل هم باشد اما فکر و رفتارش مانند دانشجوی جنبشی است.حال با چنین شخصی وتشکلی چگونه باید برخورد کرد وقتی فضا را غبار آلود می کند وامکان تنفس را سخت می نماید؟!! خانم دکتر ابتکار؛؛

1؛آیا با آزادی چند دانشجوی جنبشی !مشکلات جنبش دانشجویی حل می شود؟!

2؛آیا ما به فکر جنبش دانشجویی هستیم یا دانشجویان جنبشی؟!

3؛بالاخره ما نفهمیدیم منظور شما از اصلاحات که مصداق آن را دولت اصلاحات!می دانید چیست؟!آنچه که قشر دانشجویی در خاطره دارد اصلاح نبوده بلکه.....

4؛منظور شما از نقد قدرت حاکم که به کرات می گفتید چیست؟آیا وظیفه ی جنبش دانشجویی فقط همین است(شاید منظور شما وظایف دانشجوی جنبشی است!وحتما کوی دانشگاه 78هم میشود مصداقش!!که خود شما هم در آن حضور داشتید!!

5؛آیا به نظر شما جنبش دانشجویی در دوران اصلاحات آزادبود؟!ویا اینکه شما بردگی را آزادی تلقی می کنید؟هنوز سواستفاده جریان دوم خرداد از جنبش های دانشجویی برای رسیدن به اهداف سیاسیشان از خاطره ها نرفته است!

بی پرده بگوییم آنچه که ما از جنبش دیدیم وسخن می گوییم شاید درخوشبینانه ترین حالت 20درصد قشر دانشگاهی را در بر می گیردپس ما بقی کجا هستند وچه نقشی دارند؟؟ما علاوه برآفت های جنبش دانشجویی که علل بسیاری دارد باید به این بیاندیشیم که چرا اکثریت قشر دانشجو بی دغدغه است.این بزرگترین خطر برای یک جامعه،دانشگاه وجنبش های دانشجویی است ودر این حالت است که به راحتی می شود به سو استفاده از این قشر پرداخت.

نکته ی قابل تامل اینجاست که ما بحث از جنبش دانشجویی و..می کنیم اما باید ببینیم فضایی که این جنبش در آن فعالیت می کند یعنی دانشگاه چگونه است؟با نگاهی به سطح دانشگاههای کشورخوب متوجه خواهیم شد که این فضای حاکم بر دانشگاه ها فضایی نیست که یک جنبش دانشجویی موثر متولد گردد !با نگاه به برخی اساتید دانشگاهها؛کتب درسی دانشجویی وچگونگی فعالیت های فرهنگی و...می توان به این موضوع پی برد.بدلیل همین فضای نامساعد است که جنبش دانشجویی نا خود آگاه متوجه محیط بیرون خواهد شدچون می داند فضای دانشگاه فضای عقب افتاده،تقلید کار،غرب زده وبی محتواست!موضوع دیگر این است که جنبش دانشجویی منحصر در دانشگاه نیست یعنی نخبگی،آرمانگرایی،اصلاح طلبی و...مختص دانشجو ومحیط دانشگاهی نیست ولذا ممکن است تشکلی وگروهی دانشجو نباشند ودر محیط دانشگاه هم نباشند اما پایبند این نوع تفکر باشند.

آنچه همه ی ما به آن نیاز داریم ودانشگاه ودانشجو تشنه ی آن است جهان بینی وایدیولوژی ست که بتواند روح وجسم او را سیراب کندوبه تمام سئوالات او پاسخ دهد!اما متاسفانه در این راه هم هدف را گم کرده ایم هم وسیله را...

امام روح الله چه زیبا فرمودند؛دانشگاه مبدا همه ی تحولات است.ودر جای دیگر فرمودند هر اصلاحی نقطه ی آغازش خود انسان است.اگر جنبش دانشجویی به فکر تحول واصلاح است اولین گام اصلاح و تحول دربعد درونی وبعد در بعد بیرونی یعنی دانشگاه است. (ذات نایافته از هستی بخش    کی تواند که شود هستی بخش!).

پروردگارا به همه ی ما نعمت بیداری عطا فرما........