دو ماه سوگواری سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) با ابراز وفاداری خالصانه و پرشور عاشقان آن حضرت به پایان رسید و زیباترین صحنه های عاشقی و دلدادگی مردم نسبت به ساحت مقدس پیامبر عظیم الشان اسلام(ص) و خاندان مطهرش در تاریخ و در درگاه الهی ثبت و ضبط شد. برای همه آنها که غم عشق حسین(ع) را از کودکی با جانشان درآمیخته اند، اینگونه است که این 2ماه، صرفا 2 ماه سوگواری و عزاداری نیست، صرفا ماتم و عزا نیست. همه اینها هست اما تنها اینها نیست! برای ملت ایران و برای همه آزادگان و احرار جهان ، این سوگ عظیم و این ماتم جهانگیر، شور و شعور مبارزه و قیام علیه پلیدی هاست. شور قیام و حرکت علیه همه یزیدهای تاریخ با تأسی به حسین(ع)، یگانه خدا و ثارالله حقیقی. اقتدا  به رادمردی که الگوی همه مظلومان و آزادگان جهان شد.

الگویی که در تاریک ترین صفحات تاریخ، با نثار خون خود و عزیزانش، خورشید پرفروغ عشق و ایمان را بر آسمان آفرینش پدیدار کرد و چراغی شد پیش روی هر گم کرده راهی. همه تلاش های دشمنان برای تخدیر جوانان ما و برای ایجاد انحراف در مسیر ملت ما، در رویارویی با کاروان شور و شعور حسینی که همه ساله با شروع محرم، سراسر ایران را دربر می گیرد، خنثی می شود و کشتی نجات سیدالشهدا(ع) بار دیگر وسیله نجات همگان می شود. این سنت پرافتخار و این مشی جاودانه، گرچه قدمتی به بلندای تاریخ و  فهم و کمال مردم ایران دارد، اما به برکت انقلاب اسلامی و نفس قدسی امام راحل(ره) و خلف حاضر او، در سال های اخیر معنا و طراوتی دیگر یافته و روز به روز بالنده تر و پرشکوه تر می شود.

نگاهی به عزاداری های میلیونی در شهرهای مختلف کشور و حرکت عظیم دسته جات عزاداری در سراسر ایران اسلامی و گرایش بیش از پیش مردم در داخل و خارج از کشوربه این حماسه الهی، نشان از نگاه متعالی جامعه به این مکتب انسان ساز و تاثیر شگرف و تعیین کننده قیام سید و سالار شهیدان در انسجام ملی و بالا رفتن فهم و شعور مردم ما در رویارویی  با مسائل و حوادث روز دارد. وحدتی زیبا و پرشور که در زمانی واحد و با نوایی واحد سراسر ایران اسلامی و جهان اسلام را از دورافتاده ترین روستاها تا بزرگترین شهرها، زیر یک پرچم و تحت یک هدف گرد می آورد و تمرین همه ساله برای جانبازی و جانفشانی در راه اسلام و قرآن و اهل بیت آغاز می شود.

برای آنها که فهمی از مکتب عاشورا ندارند، این شور و انقلاب همه ساله عجیب است، آنها که دل بیمارشان، قابلیت درک نور عشق حسین(ع) را ندارد از دیدن این همه عاشق مخلص تعجب می کنند و آنها که شیطان در کالبد پلیدشان حلول کرده، مذبوحانه تلاش می کنند که این چراغ الهی را خاموش کنند! غافل از اینکه چراغ الهی حسین(ع) خاموش شدنی نیست و همان گونه که می بینیم، هر روز این نور فروزنده تر و درخشان تر می شود. «یریدون لیطفوا نورالله بافواههم والله متم نوره ولوکره الکافرون».

نمونه آن، حرکت عظیم و سیل خروشان مردم ما در 9 دی سال 88 بود.

وقتی که عده ای با تأسی به سپاه حرامیان کربلا، در عاشورای حسینی به هلهله و شادی پرداختند و حرمت پرچم عزای عزیز آسمان ها و زمین را نگه نداشتند و عده ای کوردلانه آنها را  مردم خداجوی نامیدند و عزاداران  را جماعتی وحشی!، زمان آزمون یک عمر درس آموزی در مکتب امام حسین(ع) فرا رسید و مردم چنان بر هرزگان سیاسی و باقی ماندگان سپاه یزید تاختند که داغ ننگ ابدی رویارویی با عزای سیدالشهدا(ع) بر پیشانی شان ماند و به زباله دان تاریخ رفتند.

نمونه دیگر، پاسخ الهی و انقلابی دل های عاشق در سراسر جهان به تلاش همه جانبه و سرمایه گذاری قوم متحجر و عقب مانده وهابیت در سال های اخیر است. جماعت بی فرهنگ و عاری از انسانیتی که خون کودکان شیرخوار و  سر بریدن آنها را حلال می داند و جهاد نکاح سندی تاریخی بر پستی و گمراهی اش شده، چند سالی است در عربستان با صرف هزینه های هنگفت، سعی در برپایی جشن های مفصل و پرخرج در دهه اول  محرم و به ویژه روز عاشورا می نماید! آنها که عزاداری برای رحمت للعالمین حضرت محمد مصطفی(ص) را شرک می دانند!  این جشن و پایکوبی را مقدس و مستحب  اعلام می کنند تا به خیال خام خود، با دلارهای نفتی و عمل به دستورات آمریکا، فروغ عاشورا را کمرنگ کنند!

اما به ناگاه شور حسینی آب در لانه مورچگان می ریزد و راهپیمایی چندین میلیونی اربعین حسینی در عراق، جهان را در بهت و شگفتی فرو می برد. آنها که امسال از نزدیک همپای این کاروان دلدادگی بودند، شاهد حضور میلیون ها عاشق از سراسر جهان از ملیت ها و زبان ها و نژادهای مختلف بودند. مردمان مختلفی که زیر یک پرچم  به«یک امت واحده» تبدیل شده بودند و بر پیشانی ها و پرچم هایشان به زیبایی نوشته بودند «حب الحسین یجمعنا» و این یعنی نزدیک به چهل سال سرکوب و ممانعت صدام، کار فرهنگی غرب و سرمایه گذاری سلفی ها و وهابیت، این سربازان عقب مانده آمریکا در کشتار و جلوگیری از این حماسه عظیم تاثیری نداشته و به یقین این راه نورانی هر روز وسیع تر و پررهروتر می شود.

اکنون بر ماست که به شکرانه این نعمت عظیم الهی که به فرموده امام راحل، رمز بقای اسلام است، در عمل به فرامین نورانی سیدالشهدا(ع) و تمسک به ریسمان الهی اهل بیت(ع) که ولایت فقیه دروازه ورودی رهبری آن بزرگواران است، آموزه های مکتب شورآفرین و حیات بخش اهل بیت علیهم السلام را نه فقط پاس بداریم که در نشر و رساندن آن به دنیای - به قول حضرت امام(ره)- تشنه فرهنگ اسلام ناب محمدی(ص) بکوشیم تا این پرچم پرافتخار را با سربلندی و روسفیدی به آیندگان بسپاریم.