به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای دانشجو،  به نقل از آناج؛ جاده اهر-تبریز یکی از آشناترین جاده‌‌ها در میان رسانه‌‌هاست و بارها و بارها نام این جاده وحشت در تیترهای خبرنگاران جای گرفته است. جاده‌‌ای که تردد خودروهای فراوانی را به خود می‌بیند اما حجم تصادفاتی که در این جاده اتفاق می‌‌افتد بسیار بیشتر از چیزی است که می‌توان تصور کرد.

وقوع تصادفات در جاده‌‌های کشورمان به امری طبیعی تبدیل شده و حالا مرگ بر اثر تصادفات هم ردیف و گاهی جلوتر از مرگ طبیعی قرار می‌گیرد اما جاده اهر-تبریز به علت میزان بالای کشته شدگان در تصادفات تبدیل به سوژه‌ای دائمی برای رسانه‌ها شده است.

شکست سه دولت از جاده مرگ؛ آیا چهارمین دولت به این پروژه پایان خواهد داد؟

عملیات احداث جاده اهر-تبریز در سال 87 کلید خورد و در ابتدا بنا بود که این جاده تا پایان سال 89 به بهره برداری برسد اما تا پایان دولت دهم نیز چنین اتفاقی رخ نداد. با روی کار آمدن دولت یازدهم، روحانی در سفر خود به آذربایجان‌‌شرقی وعده داد که این طرح تا سال 95 به پایان خواهد رسید اما بعد از گذشت سه ماه از سال 96  این وعده عملی نشده و زمزمه‌‌هایی مبنی بر پایان این پروژه تا سال 98 به گوش می‌رسد که مشخص نیست این موضوع محقق خواهد شد و یا به مانند یک دهه‌‌ای که از آغاز این بزرگراه گذشته است ابتر خواهد ماند.

چیزی که در این بین مشخص است عدم همیت دولتی‌‌ها در اتمام این پروژه بوده است زیرا با وجود تزریق بودجه در هر سفر استانی و وعده‌‌هایی که داده می‌شود روند ساخت این بزرگراه به کندی پیش می‌رود و جاده اهر-تبریز همچنان تعداد زیادی را به کام مرگ می‌کشاند.

عزرائیل در جاده اهر-تبریز

هرچند در سال گذشته و در چهار ماهه نخست امسال آمار تصادفات در این جاده کاهش محسوسی داشته است اما همچنان این جاده مسافران زیادی را به کام مرگ می‌‌‌کشاند، گویی که عزرائیل دست به سینه در این جاده ایستاده است و منتظر کوچکترین حادثه است.

طی پنج سال اخیر 830 نفر جان خود را در این جاده‌‌ها از دست داده‌‌اند و این آمار فاجعه بار نمایشی از وحشت از این جاده بر جای گذاشته است. اشاره به این نکته خالی از لطف نیست که بیشترین وسایل نقلیه‌‌‌‌‌‌‌‌ای که در این جاده دچار تصادف و منجر به جراحت و مرگ شده‌‌اند موتور، نیسان و پراید بوده‌‌‌‌‌اند که بیشترین تعداد کشته شده‌‌‌ها را در بین وسایل نقلیه عمومی داشته‌‌‌اند.

اگرچه میتوان استاندارد نبودن خودروهایی مانند پراید را یکی از عوامل افزایش کشته شدگان این جاده دانست اما میزان تصادفات نزدیک پنج برابر جاده های کشور در این جاده نشان میدهد جاده تصادفات اهر تبریز نیز مانند خود این جاده دو بانده است و علاوه بر نا ایمن بودن وسایل نقلیه، استاندارد نبودن این جاده پای ثابت دیگر این تصادفات می‌باشد.

تکانی به جاده اهر-تبریز داده نمی‌شود؛ مسئولان همچنان تاکید می‌کنند

بیت الله عبدالهی نماینده مردم اهر هریس  سه روز پیش در جلسه مشترک دهیاران شهرستان اهر، تاکید کرده است: یکی از راه‌‌های مواصلاتی که در توسعه همه جانبه منطقه ارسباران و به خصوص شهرستان اهر تأثیر بسزایی دارد، اتمام بزرگراه اهر -  تبریز است و به جد پیگیر آن هستیم و امیدواریم قبل از شروع فصل سرما نسبت به آسفالت ریزی مسیرهای آماده شده برای رفتن زیربار ترافیک که بیش از ۳۰ کیلومتر است اقدام شود.

اسفند سال گذشته نیز مدیر کل راه و شهرسازی آذربایجان شرقی از عدم تخصیص بودجه به صورت کامل برای این پروژه خبر داده بود وبیان کرده بود:" پروژه بزرگراه اهر‌ـ تبریز جزو پروژه‌هایی است که در سفر ریاست‌جمهوری در سال 94 اعتباری برای آن تصویب شده که مبلغ اعتبار 90 میلیارد تومان است، اما تاکنون فقط بخشی از آن تخصیص یافته است. با وجود تخصیص نیافتن کل اعتبار، به دلیل اهمیت پروژه عملیات اجرایی آن تعطیل نشده و جزو پروژه‌های فعال اداره کل راه و شهرسازی است. اما به هر حال مشکلات مالی در روند تسریع و تکمیل آن تأثیرگذار بوده است. در نهایت و با توجه به مشکلات مالی موجود پیش‌بینی می‌شود اگر کل اعتبار سال 95 و کسری سال 94 تحقق یابد، تا پایان تیرماه سال 96 این جاده به اتمام برسد."

هر چند که اخلاقی از اتمام پروژه تا پایان سال 96 در صورت اختصاص بودجه خبر داده است اما شنیده‌‌ها حاکی از آن است که دولتی‌‌ها از اتمام این پروژه تا سال 98 خبر داده‌‌‌اند و حال باید منتظر ماند و دید این بزرگراه تا پایان سال 96 به اتمام خواهد رسید و یا سرنوشت ادامه دار آن تا سال 98 ادامه پیدا خواهد کرد و یا حتی آیا این بزرگراه دولت دیگری را درگیر خواهد کرد و یا خیر.

انتهای پیام/چ