به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای دانشجو، وقتی محمد علیخانی، عضو شورای شهر تهران بر این مسئله تاکید می کند که ما باید براساس لایحه جدید شهردار انتخاب کنیم. موضوع روشن می شود زیرا لایحه قبلی به گونه ای تنظیم شده بود که خروجی اش نجفی بود، بی تردید لایحه جدید هم با تردستی به نوعی تهیه و تنظیم می شود که فرد مورد نظر جریان اصلاحات با لابی گری و سیاسی کاری و دستور کار مشخص بر سر کار بیاید، در این میان آنچه اهمیت ندارد، مصلحت شهر و البته منافع مردم است.

از قرار معلوم این شورا بعد از رفتن نجفی دوباره به هول و ولا افتاده و نمی داند انتخابش برای شهردار جدید چگونه باشد تا شائبه سیاست زدگی دوباره دهان به دهان میان صاحب نظران نچرخد و شاید به همین خاطر است که علیخانی گفته است: «دیگر نباید به دنبال گزینه‌های مشهور برای شهرداری تهران باشیم، چرا که پایتخت نیازمند یک شهردار عملگراست». بیان همین عبارت ساده از عمق فاجعه خبر می دهد و حکایت از آن دارد که دوباره بحث ها و بررسی ها حول محور سیاست می چرخد و باندبازی و مصلحت اندیشی های حزبی بر فضای شورای پنجم حاکم است.

شورای پنجم خودش را به هلاکت می رساند

به زعم کارشناسان این شورا به دست خودش، رسما خودش را به هلاکت می رساند زیرا از همان زمان آغاز به کار منافع مردم قربانی مصلحت اندیشی های درون حزبی شد و هنوز هم این جریان ادامه دارد، اگرچه برخی این احتمال را می دادند که بعد از رفتن نجفی همه مسائل به روال عادی باز خواهد گشت و شورا دست از رویه نامطلوب گذشته برمی دارد اما سخنان مطرح شده گویای آن است که این قصه سر دراز دارد و جریان اصلاحات که برای رسیدن به شورا هر تهمت و افترا و بی آبرویی را علیه جریان مقابل مطرح کردند، حالا نمی خواهند شهرداری کارآمد و مسلط بر امور انتخاب کنند چون دغدغه خدمتگذاری ندارند.

محمد سالاری دیگر عضو شورای شهر عنوان کرده است: «برنامه‌های شورای پنجم که یک شورای اصلاح‌طلب است باید توسط یک شهردار اصلاح‌طلب اجرا شود. هدف‌ ما از انتخاب یک شهردار اصلاح‌طلب انجام کار سیاسی در شهرداری تهران نیست بلکه معتقدیم اگر شهرداری به گفتمان اصلاحات اعتقاد نداشته باشد در خدمت‌رسانی به شهر تهران نیز موفق نمی‌شود و این امر با مطالبات مردم تناقض دارد».

هاشمی شهردار نمی شود

بی شک از بیان این گونه حرف و حدیث ها هیچ برداشت دیگری جز سیاست زدگی نمی توان داشت و این شورا عملا هدف گذاری و برنامه ریزی مشخصی برای اداره کلانشهر تهران ندارد و آن طور که شواهد نشان می دهد هنوز اختلافات و دعواهای جناحی بر سر اینکه چه کسی شهردار شود وجود دارد زیرا تا پیش از انتخاب نجفی، کارگزارانی ها بر مسئله انتخاب محسن هاشمی برای شهرداری تهران تاکید داشتند و حتی او را گزینه مطلوب می دانستند اما از آن سو مباحثی مطرح شد مبنی بر اینکه مطابق میثاق نامه هاشمی رای مردم را برای ورود به شورا داشته و باید در پارلمان شهری باقی بماند.

پیش از این ژاله فرامرزیان، گفته بود: «کاندیداهایی که با لیست امید آمدند نباید انصراف دهند و از شورا خروج نکنند، به دلیل اینکه به‌ هر حال انسان‌های ارزشمندی بودند که می‌خواستند در لیست قرار بگیرند، اما از بین آنها این بزرگواران انتخاب شدند و متعهد به حضور و ادامه فعالیت در طول 4 سال هستند».

 اما محمدعلی ابطحی، عضو مجمع روحانیون مبارز در صفحه شخصی خود نوشته است:«جدای از اینکه شهردار تهران چه کسی خواهد بود، یکی از بدترین استدلال‌ها که از شورای شهر تهران شنیده می‌شود این است که اگر یکی از اعضای شورا، شهردار شود، ممکن است سر لیست اصولگرایان که در لیست علی البدل هست، عضو اصلی شورا شود. حرف تلخی است که با جامعه مدنی و اصلاح طلبی هیچ تناسبی ندارد. یک زمانی شعار اصلاح طلبی زنده باد مخالف بود. در بحبوحه‌ی بد اخلاقی‌ها و هیاهو‌ها اولیه‌ترین اصول آرمان‌های اصلاح طلبی و دمکراسی خواهی در حال فراموشی است. من معتقدم به هر دلیل، یک مخالف وارد شورا شود، اصلاح طلبانه‌تر از آن است که شورا بی حضور جناح مخالف باشد».

طبعا آنقدر دعوای میان اصلاح طلبان بر سر گزینه مطلوب بالا گرفته است که آنها تحت هیچ عنوان به این مسئله رضایت نمی دهند که هاشمی شهردار شود بر همین اساس میثاق نامه را بهانه کرده اند تا هر فردی مطابق سلیقه خود، شهردار دلخواهش را بر کرسی شهرداری بنشاند و در این میانه کارگزارانی ها آتششان از همه تندتر است و می خواهند هر طور شده هاشمی را در جامه شهرداری ببینند و در مقابل اعضای حاضر در شورای پنجم تن به این مسئله نمی دهند.

علی اعطاء، سخنگوی شورای شهر تهران گفته است: «در این خصوص قبلا نیز صحبت شده است و از اعضای شورای شهر تهران گزینه‌ای برای شهرداری مطرح نیست و در این رابطه عضوی از شورای شهر تهران خارج نخواهد شد».

حالا مشخص نیست در این وضعیت که هر کدام از اصلاح طلبان ساز ناکوک خودشان را می زنند، چگونه می خواهد شهرداری کارآمد و مدیر و مدبر انتخاب شود. هرچند مرتضی الویری در انتخاب شهردار جدید تهران اولویت هایی را در نظر گرفته که مبارزه با فساد و پاک دستی، توانمندی در استفاده از تجربه های مدیریت قبلی در حوزه شهری و داشتن پیشینه اصلاح طلبی و اعتدال گرایی جزء مهمترین مولفه ها و شاخصه های در نظر گرفته شده است اما همه این مسائل، مصادیق دیگری است که اثبات می کند این شورا همچنان تابع سیاست است و به خدمت نمی اندیشد و این چاشنی سیاست زدگی بوی فریبکاری و چند دستگی می دهد. شاید بعد از گذشت 7 ماه و نیم از عمر شورای پنجم بازهم باید در انتظار روزهای بدتر بود. روزهایی که بعد از انتخاب شهردار جدید، موضوع فساد دوره قبل و پاکدستی دوره فعلی مطرح می شود و دوباره همه مدیران به کار گرفته شده از سوی نجفی قلع و قمع شده و کنار گذاشته می شوند. همان طور که نجفی همه نیروهای دوران قالیباف را به رغم کارآمدی و شایستگی برکنار کرد و قسمت جالب ماجرا این است که الویری بر «استفاده از تجربه های مدیریت قبلی در حوزه شهری»، تاکید کرده است در حالی که تمامی مدیران قالیباف کنار گذاشته شدند به جرم اینکه به جناح و حزب اصلاح طلبان مربوط نبودند.

منبع : دانا

انتهای پیام/چ