به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای دانشجو،

سید محمد حسینی وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی در آستانه چهلمین سالگرد پیروزی با شکوه انقلاب اسلامی در خصوص دستاوردهای سینما و تئاتر پس از انقلاب در گفتگو با خبرنگارشبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ گفت: سینمای قبل از انقلاب یک سینمای وارداتی بود و بیشتر جنبه سرگرم کننده و در مواردی هم غالبا فیلم های سخیف، نازل، مبتذل، شهوت گرایانه و مروج ترک زندگی و فرهنگ غربی بود و همچنین به عنوان یک هنر متعالی مطرح نبود، بیشتر مروجی برای فساد و بی بند و باری بود و خانم ها بیشتر نقش های آوازه خوانی و رقاصی را ایفا می کردند، شاخصه سینمای قبل از انقلاب خشونت و مسائل جنسی بود.

وی افزود: خوشبختانه بعد از انقلاب یک تحول اساسی در حوزه سینما و دیگر هنرها ایجاد شد و نیروهای متعهد و متدین وارد این حوزه شدند، فیلم هایی که فاخر هستند و به مسائل اخلاقی توجه دارند محصول سینمای بعد از انقلاب هستند، همینطور مباحث معنوی، سیاسی، اجتماعی، مسائل منطقه و دفاع مقدس در سینما جای گرفتند و با عنایتی که مسئولین نظام داشتند ما شاهد یک تحول اساسی در این حوزه بودیم، اگر چه انتقادات و اشکالاتی نیز وجود دارد اما اگر با قبل از انقلاب بخواهیم مقایسه کنیم کاملا مشهود است که چه تحولاتی رخ داده است.

وزیر اسبق ارشاد عنوان داشت: توسعه ای که در سینمای ایران انجام شده  کمی و کیفی بوده است؛ به عنوان مثال تعداد فیلم هایی که بعد از انقلاب ساخته شده ، تعداد کارگردان هایی که فعالیت می کنند، تعداد نشریات و مجلات سینمایی، صنوف سینمایی و مراکز آموزشی یک رشد جهشی و قابل توجه را شاهد هستیم؛ به عنوان مثال تعداد فیلم هایی که طی 40 سال بعد از انقلاب ساخته شده است 2 برابر تعداد فیلم هایی است که در 45 سال قبل از انقلاب ساخته شده است، تعداد کارگردان هایی که بعد از انقلاب فعالیت دارند 3 برابر قبل از انقلاب است.

حسینی اظهار داشت: وقتی که تعداد فارغ التحصیلان رشته سینما و هنر افزایش پیدا می کند طبیعی است که آثار متنوعی ارائه می شود و یا کتاب های بیشتری در این زمینه نوشته می شود این به این معنی است که به محتوا پرداخته میشود و یا اگر به نقد پرداخته می شود باید توجه کنیم که قبل از انقلاب مقوله نقد اصلا جایگاهی نداشت؛ اگر ما انجمن منتقدان داریم این کمک می کند که محتوای فیلم ها ارتقا پیدا کند و فیلمنامه نویسان، کارگردانان و تهیه کنندگان می دانند که کارشان زیر ذره بین نقد قرار می گیرد از این جهت دقت بیشتری را در کارهایشان انجام می دهند، این ها عوامل متعددی است که به همدیگر ارتباط پیدا می کند؛ ما قبل از انقلاب تعداد بسیار اندکی فارغ التحصیل رشته های سینمایی و نمایشی تقریبا حدود 150 نفر داشتیم، این تعداد در انقلاب اسلامی رشد 100 برابری داشته و به تعداد 150 هزار نفر رسیده است، در نتیجه تعداد محصولاتی که تولید می شود بیشتر می شود تنوع بیشتری نیز خواهد داشت و می تواند جای خودش را باز کند

وی بیان داشت: بعد از انقلاب صنعت سینمای ایران در دنیا شناخته شده است و در جشنواره ها و مجامع جهانی حضور دارد، ممکمن است بگوییم جشنواره های جهت داری هستند اما از نظر حرفه ای و این که فیلم های خوش ساختی هستند جای بحث ندارد،در بخری از کشورهای منطقه سینما جایگاهی ندارد اما جمهوری اسلامی توانسته در حوزه سینما حرف اول را بزند، ما قبل از انقلاب 666 حضور جشنواره ای داشته ایم و 152 جایزه گرفته ایم اما بعد از انقلاب 34930 حضور در جشنواره و 3685 جایزه دریافت کرده ایم، یعنی مرتبا نام ایران در جهان مطرح بوده است.

سیدمحمد حسینی خاطرنشان کرد: قبل از انقلاب سینمای دینی وجود نداشت و در خدمت ارزش های الهی نبود اما بعد از انقلاب شاهد فیلم ها و سریال های دینی هستیم، سریال هایی مانند یوسف پیامبر که در جهان اسلام بیشترین مخاطب را داشته است، این بازتاب گسترده ای داشته و ثابت کرده ایم که ما می توانیم فرم و قالب را از غربی ها بگیریم اما مضمون و محتوا را از منابع ارزشمندی که داریم اخذ کنیم و کارهای زیبایی در سطح دنیا ارائه دهیم، مضمون سینمای هالیوود و بالیوود سکس و خشونت است اما سینما باید به مسائل دیگری مانند مسائل اخلاقی و انسانی توجه کند که این کار را ما انجام می دهیم.

وی اذعان داشت: به مسائل مقاومت و نقشی که آمریکا و صهیونیست ها در منطقه دارند پرداخته ایم و به ویژه سینمای دفاع مقدس و فیلم مقاومت در جمهوری اسلامی مورد توجه بوده است شاید بتوان گفت تنها کشوری که جشنواره مقاومت را جهان برگزار می کند جمهوری اسلامی ایران است که پیوندی بین کارگردانان و فیلمسازان متعهد کشورهای مختلف ایجاد کرده است؛ در حوزه دفاع مقدس بیش از 317 فیلم سینمایی ساخته شده است، فیلم جنگی ساختن کار سختی است در حالی که قبل از انقلاب اصلا توان این کار را نداشتیم.

سیدمحمد حسینی در پایان گفت: خانم ها قبل از انقلاب بیشتر نقششان حضور در کاباره ها بود و یک ابزار برای جاذبه در فیلم ها بودند اما بعد انقلاب این روند تغییر کرد و به مقام زن همان جایگاه درخور داده شد، قبل از انقلاب کارگردان زن نداشتیم اما در حالا حاضر خانم های زیادی حضور دارند و دانشجویانی که در این رشته های نمایشی تحصیل می کنند تقیریبا نیمی از آن ها را زن ها تکیل می دهند؛ پیش از انقلاب خانواده به راحتی نمی توانستند به سینما بروند و خانوادگی فیلمی را تماشا کنند چون محتوای فیلم ها خانوادگی نبود اما در حالا حاضر خانواده ها به راحتی می توانند به سینما بروند.

انتهای پیام/