تشکل های دانشجویی در دانشگاه ها بعنوان یک مجموعه نخبه و تاثیر گذار  بر تصمیم گیر یها، برای دانشجویان در داخل دانشگاه و عموم مردم در بیرون  از دانشگاه،  همواره مطرح بوده و در مواقع حساس و مهم منبع تجمع دانشجویان جهت هم فکری و اعلان مواضع قرار گرفته است. تشکل های دانشجویی از همان دوران شکل گیری در دانشگاههای ایران  با تاسیس دانشگاه تهران  تا امروز فراز نشیب های زیادی داشته و در مسیر جنبش دانشجویی دارای اثرات مثبت و منفی بوده اند. در مقطعی از زمان، تشکل های دانشجویی در قالب جنبش دانشجویی فرصتی برای رشد جامعه بوده و با روشنگریها ی خود تنویر و هدایت افکار عمومی را بر دوش داشته اند و کارنامه خوبی هم در این زمینه از خود نشان دادند و برای اجتماع و جامعه خود،  نقش یک فرصت را ایفا نمودند. وجود تشکل دانشجویی در دانشگاهها در واقع بالندگی سیاسی و بصیرت افزایی قشر دانشجو را بدنبال داشته و کمک بسیار موثری برای مدیران جامعه در تصمیم سازی ها قرار گرفته است. حال این تشکل های دانشجویی برای اینکه بیشتر بتواند فرصت باشند و نه تهدید، مثبت قرار گیرند نه منفی، و در راستای اعتلاء و رشد جامعه بدون وابستگی، قدم بردارد بایستی دو کار را  در جامعه ای با مکتب و ایدئولوژی اسلامی در دستور کار و برنامه خود قرار دهند و این دو کار توسط بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره)  در مورخه 11/1/1360بصورت صریح و روشن مشخص شده اشت که یکی اسلامی بودن تشکل است و دیگری اسلامی کردن مجموعه ای است که در آن فعالیت رخ می دهد که در فضای دانشگاهی بیشتر دانشجویان را شامل می شود. امام (ره) در پیام خود خطاب به انجمن های اسلامی می فرمایند:« شما دو تعهد دارید یکی اسلامی بودن خودتان و دیگری اسلامی کردن آنهایی که این انجمن ها در آن است ». این جمله در واقع نشان می دهد که یک تشکل دانشجویی چگونه می تواند بعنوان یک فرصت در فصای دانشگاهها و جامعه در عرصه های مختلف قرار گیرد. تشکل دانشجویی تا آنجا که در مسیر اهداف امام (ه)، انقلاب، اسلام ناب محمدی (ص)و اصیل حرکت کردند قدم های بزرگی برای نظام و انقلاب اسلامی برداشته و انقلاب 57، دفاع مقدس و جهاد سازندگی را خلق کردند اما آنجا که در اسلامی بودن خود و اسلامی کردن مجموعه های همراه خود انحراف ایجاد کردند مورد سوء استفاده دشمنان خارجی توسط عوامل وابسته داخلی قرار گرفتند؛ بطوری که با بازیگری در آشوب های و اغتشاشات کوی دانشگاه در سال 78 با کارگردانی بیگا نگان بر امنیت ملی و رشد جامعه در عرصه های سیاسی، فرهنگی،اقتصادی بخصوص علمی ضربه زدند و بعنوان پاشنه آشیلی که دشمن ارده کند می تواند از آن بهره برداری کند قرار گرفتند. اسلامی بودن و اسلامی کردن جامعه دانشگاهی یک ماموریت مهم برای تشکل های دانشجویی محسوب می شود . اینکه آشنایی با اسلام اصیل هر مجموعه را از انحراف نجات می دهد شعار نیست بلکه کاملا با واقعیت های رخ داده در تاریخ معاصر مطابقت دارد و نمود عینی آن در جامعه ایران اسلامی موجود می باشد . حال با یک نگاه مختصر به پرونده دو حزب معروف جمعیت موءتلفه اسلامی و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی موضوع فوق بیشتر مشخص می شود . جمعیت موءتلفه اسلامی از سال 1342 تا سال 1393 بنای حرکت و فعالیت های تشکلی و حزبی خود را در ریل اسلام اصیل و شناخت آن تعریف کرده و ارتباط و تعامل خود را با روحانیت اصیل و انقلاب حفظ نموده و بعنوان یک اصل بر آن تاکید کردند که بنا به گفته اعضای این حزب دلیل ماندگاری و پویایی و اثر بخشی این حزب می باشد. اما سازمان مجاهدین انقلاب بر عکس موتلفه هم در شناخت اسلام اصیل و هم در ارتباط و تعامل با روحانیت انقلابی منفعلانه عمل کرد که نتیجه آن رنگ عوض کردن ها و تغییر مواضع های اساسی  در برهه های مختلف انقلاب بوده است. تشکل دانشجویی به راحتی می تواند تهدیدی برای خود و مخاطبانش قرار گیرد آنجایی که تشکل های دانشجویی بجای رقابت و بحث پیرامون موضوعات جهت رفع ابهام، اقدام به معارضه  می نمایند بسیار می تواند خطرناک باشد؛ تشکل های دانشجویی بایستی در راستای حل معضلات فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و علمی جامعه قدم بردارند و گره های کور در این عرصه را پیدا نموده و اقدام به رفع آن نمایند و در این راستا سعی نمایند از ظرفیت و پتانسیل های فعالان عرصه های دانشجویی استفاده نمایند این بسیار خوب و موثر خواهد بود به شرطی که به معارضه و مخالفت با نیروهای خودی و داخلی منجر نشود. رهبر معظم انقلاب در مورخه 25/7/1385 در دیدار با دانشجویان و نمایندگان تشکل های دانشجویی می فرمایند :« مجموعه های دانشجویی در داخل دانشگاه کاری نکنندکه رقابت های آنها با معارضه هایی که به نام رقابت انجام می گیرد به تضعیف قوای مجموعه های مومن بینجامد . این مجموعه ها همدیگر را حفظ کنند. من نمی گویم همه یک جور فکر کنن؛یک جور سلیقه داشته باشند؛نه ممکن است؛نه لازم؛ لیکن از معارضه و تضعیف یکدیگر جدا خودداری کنند». تشکل های دانشجویی با داشتن وحدت با وجود اختلاف سلیقه می توانند جلوی سوء استفاده دشمن را بگیرند. دشمن بدنبال بهره برداری از فضای جنبش دانشجویی و استفاده از آن بعنوان پیاده نظام است که در این راستا مقام معظم رهبری می فرمایند:« دشمن بطور ویژه بر روی جریان های دانشجویی ؛ سرمایه گذاری می کند تا بتواند در محیط های دانشجویی نفوذ و رخنه کنند و برای خودشان سربازانی را در آنجا تدارک ببینند این کار با نام های مختلف انجام می گیرد»