اولین استیضاح رسمی از وزرای دولت یازدهم با خروج فرجی دانا از وزارت علوم همراه شد. از ابتدای روی کار آمدن دولت یازدهم پیش بینی می شد که وزارت علوم دولت روحانی پرحرف و حدیث باشد و آبستن حوادث خاصی گردد اما چرا رئیس جمهور اصرار دارد که وزیری اصلاح طلب برای وزارت علوم معرفی کند. برای پاسخ به این سوال باید به رویکرد اصلاح طلبان در قبال دولت توجه کرد. اصلاح طلبان به این دولت به عنوان یک پل برای رسیدن به هدف بعدی می نگرند که البته در این راه شکست هایی هم در صحنه سیاسی کشور داشته اند از جمله ناکامی در تصاحب شهرداری تهران . اما برای آن ها در مقطع فعلی کرا گفتمانی و کادر سازی سیاسی و تثبیت پایگاه اجتماعی و در صحنه نگه داشتن آن ها مهمترین اولویت است. بر همین دلیل بر روی وزارت خانه های علوم، فرهنگ و ارشاد اسلامی و آموزش و پرورش حساب خاصی باز کرده اند. آن ها می خواهند به گونه ای باز ی کنند که در موفقیت های دولت شریک آن ها باشند و در شکست ها ی اجتماعی دولت خیلی متضرر نشوند.

البته یکی از حسرت های بزرگ اصلاح طلبان از دست دادن وزارت کشور است چرا که اگر آنها این وزارت خانه را در اختیار داشتند در رسیدن به بسیاری از مقاصد خود در انتخابات مجلس دهم راحت تر بودند و به همین دلیل علیه رحمانی فضلی جو سازی زیادی صورت می دهند مانند مصاحبه اخیر محمد رضا خاتمی در نقد رحمانی فضلی .

اما معرفی نجفی به عنوان سرپرست وزارت علوم چه پیامی دارد؟ دریان جا در حالت وجود دارد. یکی این که نجفی را برای وزارت علوم به مجلس معرفی کند که این اقدام بعید به نظر می رسد و احتمالا نجفی و سرنوشت توفیقی دچار می شود و در مهلت سه ماهه رئیس جمهور برای معرفی وزیر به مجلس او تغییرات روسای دانشگاه ها را دنبال خواهد کرد اما انتصاب موقت او به عنوان سرپرست را می توان اعتراض زیرکانه روحانی به مجلس تحلیل کرد . فردی که سوابق مشکوکی در فتنه 88 دارد و به همین خاطر از مجلس برای وزارت آموزش و پرورش رای اعتماد نگرفت اما اگر روحانی واقعا به دنبال تعامل با مجلس است می تواند با انتخاب یک فرد واقعا معتدل، چالش را تا پایان دولت خود به پایان رساند چرا که توفیقی و فرجی دانا تمامی تغییرات لازم را در طول 1 سال گذشته در وزارت علوم انجام داده اند و نیازی به افراطی گری دیگری در این وزارت خانه ندارند ولی اگر روحانی ، نجفی یا یک اصلاح طلب تندرو دیگر را به مجلس معرفی کند این یعنی تقابل مخفی روحانی با مجلس نهم که به نفع اصلاح طلبان و اعتدال گراها برای آن که از این دعوای سیاسی برای تهییج افکار عمومی به ویژه اصلاح طلبان برای انتخابات سال آینده ی مجلس استفاده کند . شاید برخی بخواهند وزارت علوم نماد تقابل با مجلس شود که پایداری ها در آن سهم قابل توجهی دارند… .