مجله مهر - تحقیقات اخیر نشان داده اند وام های دانشجویی و فشار برای بازپرداخت آن ها منشاء مهمی برای استرس دانشجویان بوده و حتی ممکن است باعث افسردگی آنان شود.

در تحقیق مشترکی که توسط دانشگاه های کارولینای جنوبی و UCLA انجام شده، اثر بدهی وام های دانشجویی از جمله وام های خوابگاه، شهریه، مسکن، غذا و غیره بر روی دانشجویان بررسی شده است. اینکه آیا این وام ها بر روی سلامت ذهنی و احساسی دانشجویان تاثیر منفی دارند یا خیر؟

در حال حاضر، بدهی وام های دانشجویی در امریکا که به بیش از یک و دو دهم تریلیون دلار می رسد، نگرانی بزرگی را بین مسئولین دانشگاه های این کشور ایجاد کرده است. برای درک پیامدهای این مساله، این پژوهش دو نوع نگاه به موضوع را اتخاذ کرده است. نخست اینکه پژوهشگران در پی یافتن ارتباط بین میزان اخذ وام توسط یک دانشجو و سلامت روانی او بعد از فارغ التحصیل شدن و در بازه سنی ۲۵ تا ۳۱ سال رفته اند. در مرحله دوم، اثر میزان دریافت وام توسط دانشجوهای کنونی بر سلامت روانی آن ها مورد بررسی قرار گرفته است.

این تحقیق نشان داده افرادی که میزان بدهی بیشتری دارند، صرف نظر از وضعیت مالی پدر و مادر، وضعیت اقتصادی و اجتماعی دوران کودکی و عوامل دیگر، بیش از حد معمول نشان های افسردگی از خود بروز داده اند. «کاترینا والِسمَن» سر تیم گروه تحقیق دانشگاه کارولینای جنوبی می گوید: «ما بر این باوریم که طبقه متوسط بیشترین ضرر و زیان ناشی از بدهی های بعد از فارغ التحصیلی را تحمل می کند؛ به این خاطر که این طبقه برای کمک های دولتی واجد شرایط نیست و از طرف دیگر، خانواده های این قشر حاضر به تقبل این بدهی های سنگین نیستند. محققان ما دریافته اند که وام دانشجویی بسیار استرس زاست به این دلیل که قابل به تعویق انداختن نیست و حتما بایستی در موعد مقرر پرداخت شود. این وام ها افراد را پس از فارغ التحصیل شدن تعقیب می کنند و دست از سرشان بر نمی دارند.»

دیگر متخصصان به دیده تعجب به نتایج این تحقیق نمی نگرند، بلکه این ها در نظرشان بسیار عادی و بدیهی به نظر می رسد. جورج لیف که محققی در مرکز سیاست گذاری تحصیلات تکمیلی در کارولینای شمالی است، می گوید: «هزینه احساسی و روانی که وام ها بر دانشجویان بار می کنند، ما را به این درک می رساند که بایستی روش های ملایم تر و دوستانه تری برای بازپرداخت آن ها در نظر بگیریم. تحقیقی که صورت گرفته، ذهن ها را به این سمت می چرخاند که روش های سهل تری برای بازپرداخت مثلا بازپرداخت بر اساس میزان درآمد و بخشودگی های بخشی از بدهی اتخاذ شود؛ اما این قبیل مشکلات این سوال را در ذهن ما می پرواند که آیا تحصیل ارزش این همه مشکل را دارد؟ باید به این تصور خاتمه دهیم که همه افراد از گرفتن یک مدرک سود می برند، برخی مدارک بی فایده اند و ارزش هزینه های مادی و معنوی را ندارند که برای بدست آوردنشان صرف می شود. استرس بالای گیرندگان وام های سنگین دانشجویی، باید دیگران را به این سمت ببرد که از این اشتباهات نکنند.