به گزارش صدای دانشجو به نقل از باشگاه خبرنگاران، روزها وقتی از خانه بیرون می رویم چشممان به در و دیوارهای شهر که می خورد غمگین می شویم چرا که انگار قرار نیست روی زیبای آنها را هرگز ببینیم.
گاهی به این فکر می کنم که اگر این دیوارها زبانی برای گلایه داشتند حتما از بی فکری عده ای از شهروندان سخن می گفتند و اعتراض خود را به گوششان می رساندند.
به گفته یکی از شهروندان، شهرداری مکان هایی را برای نصب آگهی تبلیغاتی بر روی دیوارهای شهر نصب کرده است اما به دلیل استاندارد نبودن اندازه مکان های تبلیغاتی، افراد از دیوارهای کناری برای نصب آگهی های خود استفاده می کنند.

یکی دیگر از شهروندان که دل پری از نصب کنندگان این برچسب های تبلیغاتی داشت، می گوید:  آدم این همه بی انصاف، باور کنید تازه در منزلمان را رنگ زدم حالا ببین به چه روزی افتاده، هفته ای یک بار با کاردک و ریکا این در را پاک می کنم ولی فایده ندارد، البته تنها من با این مشکل مواجه نیستم کافی است نگاهی به در ورودی ساختمان ها بیندازید تا برچسب های  لوله بازكنی، تخليه چاه و آگهی تدریس خصوصی رو ببینید.
از در و دیوار که بگذریم به صندوق های کمیته امداد، جعبه های برق، تیر چراغ برق و ایستگاه های اتوبوس می رسیم که نصب کنندگان برچسب های تبلیغاتی حتی به آنها هم رحم نمی کنند.

افرادی که برچسب های تبلیغاتی را نصب می کنند حتی به برچسب "نصب هرگونه آگهي پيگرد قانوني دارد" هم توجه نمی کنند، اینجاست که باید به آنها گفت: عجب شجاعتی دارید.
براساس ماده 92 قانون شهرداری ها، تبليغات روی معابر شهر به جز اماكنی كه شهرداری آنها را مجاز شناخته، ممنوع است و متخلفان، تعدی كننده به حقوق عمومی و قانون محسوب می شوند، اما عدم ضمانت اجرايی چنين قانونی از يك سو و نداشتن متولی مشخص برای رسيدگی به چنين تخلفاتی موجب شده شهروندان به دليل مشغله های زندگی، كمتر فرصتی برای طرح شكايت پيدا كنند و شركت های خدماتی نيز با اطلاع از چنين روندی با خيالی آسوده از در و ديوارهای منازل مسكونی شهروندان به عنوان محل مناسبی برای تبليغات خود استفاده كنند.

                                                                    
از سوی ديگر، در حال حاضر سخت ترين مجازات برای تخلفات تبليغاتی به خصوص آن دسته از تخلفاتی كه شامل نصب برچسب روی ديوار و در منازل شهروندان می شود، براساس قانون قطع خط تلفن و جريمه مالی اندك است، اما گويا اين دو مجازات عامل بازدارنده ای برای ارتكاب تخلفات تبليغاتی در سطح شهر نبوده و افزايش گلايه های شهروندان از اين بابت و تحميل سالانه ميليارد ها تومان به شهرداری برای پاك كردن اين برچسب ها گويای اين واقعيت است كه شركت های خدماتی كه چنين شيوه ای را برای تبليغ خود برگزيده اند، از چنين مجازاتی نگرانی ندارند.
40 میلیارد تومان سالانه صرف پاکسازی برچسب های تبلیغاتی می شود این خبری بود که سال 92 جمال کامیاب مدیرعامل سابق سازمان زیباسازی شهر تهران آن را مطرح کرده بود. حال با گذشت 2 سال احتمال اینکه مقدار این هزینه افزایش پیدا کرده باشد نباید دور از ذهن باشد.
سالهای بسیار زیادی از تلاش عده ای از کارگران شهرداری برای حذف زوائد بصری شهرمان می گذرد اما گویا این اقدامات پاسخگو نیست و مسئولان شهری باید فکر اساسی برای این تبلیغات انجام دهند.