به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ بعد از امضای توافقنامه های متعدد در زمینه هسته ای و نقض چندین باره آنها توسط طرف آمریکایی تنها واکنش مسئولان وزارت امور خارجه ارجاع دادن مساله به روح مذاکرات بود. روح مذاکراتی که از زمان توافق ژنو تاکنون به قول عراقچی دائماً در حال ضربه خوردن است. تکرار نقض پیمان در دوسال اخیر توسط آمریکا و واکنش های کاملا دیپلماتیک از سوی دوستان ایرانی جان کری در ایران به موضوعی عادی برای عموم مردم تبدیل شده است. انفعال در برابر نقض عهد و توجیه ناشیانه این موضوع و وعده سر خرمن به مردم برای مقابله جدی با این مساله را میتوان به عنوان مدل کاری وزارت امور خارجه در برابر آمریکا دانست.
تحریم 2 فرد و 6 شرکت به اتهام ارتباط با برنامه موشکی ایران و همکاری با شرکت هواپیمایی ماهان(جفری جان جِیمز اشفیلد و 2 شرکت تحت مالکیت‌اش یعنی Aviation Capital Solutions، جان اِدواردز رئیس شرکت انگلیسی دیگر به نام Aircraft Avionic و , Parts & Support ،دو شرکت ایرانی با نام‌های صنایع شهید موحد و صنایع شهید نوری)، صدور تعقیب قضایی برای 7مهندس جوان ایرانی به اتهام واهی حمله سایبری به خاک آمریکا و دستگیری احمد شیخ زاده مشاور نمایندگی ایران در سازمان ملل بدون هیچ توضیحی را میتوان در هفته اخیر مهم ترین ضربه به روح برجام! دانست.

جدای از تکراری بودن این مساله برای ما ایرنیان به علت عادی شدن مساله توسط وزارت امور خارجه، در تحلیل چرایی این اتفاقات میتوان به سه موضوع اشاره کرد.

1)  بعد از ضربه دستگاه اطلاعاتی ایران به شبکه نفوذ آمریکایی و صید شاه ماهی آمریکایی با نام باقر نمازی و شبکه تحت مدیریت وی این اقدامات را میتوان نوعی گروگانگیری دیپلماتیک قلمداد کرد. هدایت این قضایا توسط مهندس ساختمان تحریم های هوشمند ضد ایرانی، دیوید کوهن که از وزارت خزانه داری امریکا به سازمان سیا رفته است نشان دهنده این مطلب است که در پس ماجرا رد یک منازعه اطلاعاتی سطح بالا را مشاهده کرد. تجربه تلخ سازمان سیا آمریکا در مبادله اجباری و بزرگ اطلاعاتی با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و حقارت ناشی از این امر دستگاه های اطلاعاتی آمریکا را وادار به یک شبیه سازی ناشیانه کرده است.

2) اعلام جرم علیه 7مهندس منتسب به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و چند شرکت دخیل در برنامه موشکی را میتوان شروع فاز جدید تحریم ها دانست. فاز جدید تحریم ها را میتوان تحریم فوق هوشمند دانست. طراحی این تحریم ها بر پایه ایجاد و فعالسازی گسل های اجتماعی و سیاسی در جامعه ایران است. گسل هایی که البته به همت شخص رییس جمهور و گفتمان وی و رله کردن آن توسط هاشمی رفسنجانی روز به روز در حال عمیق تر شدن هستند. پس میتوان این موضوع را شروع جنگ روانی سپاه هراسی در قالب دو قطبی موشک- رفاه دانست. دو قطبی که مردم را وادار میکند بین رفاه اقتصادی نسیه و توان موشکی بالفعل یکی را انتخاب کند. همان دو قطبی که هاشمی رفسنجانی با آخرین توئیت خود عملا شروع آن را کلید زده است: «دنیای فردا، دنیای گفتمان هاست نه موشک ها... »!

3) تمامی این اقدامات در حالی رخ میدهد که یاران ایرانی جان کری در ایران تاکنون هیچ واکنشی به این اقدامات ابراز نکرده اند. انفعال محض در مقابل دستگیری مشاور دستگاه دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران به اندازه کافی بیانگر نوع رابطه وزارت امور خارجه ما با وزارت امور خارجه آمریکا است.

یک نوع رابطه مربوط به قرن 19 و 20 میلادی! باید یادمان باشد که در مورد مشابهی که برای 10 تفنگدار آمریکایی رخ داد و این نظامیان بنا به گفته خودشان، به اشتباه وارد آب‌های سرزمینی ایران شده و روانه بازداشت موقت شدند، وزیر خارجه آمریکا طی 10 ساعت 5 بار به همتای ایرانی خود تلفن زد و تفنگداران بالاخره پس از 14 ساعت آزاد شدند. در طرف مقابل جدیت طرف آمریکایی در به ثمر رساندن اهداف خود اعجاب همگان را در پی دارد. دادن وعده های سرخرمن به ایرانی روی کاغذ (شکلات نسیه) و مانع تراشی در مرحله عملیاتی رفع تحریم ها را بگذارید در کنار رفتار شتابزده طرف ایرانی در نابودی زیرساخت های هسته ای (طلای نقد).

این معامله دو سر باخت برای طرف ایرانی همان هدف گذاری اصلی آمریکا است. هدف گزاری که بر پایه آن جامعه ایران باید به ناامیدی کامل در موضوع گشایش اقتصادی برسند و بعد از آن به دنبال مقصر و کنار زدن وی باشند!

به نظر میرسد جریان تغییر گرا با فرستادن پالس های مثبت از درون کشور، به طرف آمریکایی چراغ سبز لازم برای شروع فاز جدید تحریم ها را نشان داده است. اقدامی که البته به گفته نیک آهنگ کوثر روزنامه نگار فراری توسط فرزند مجرم هاشمی رفسنجانی مسبوق به سابقه است با این تفاوت که اینبار جریان تغییر گرا سوار بر مرکب قدرت هستند و سریع تر و تندتر از خود دشمن در حال کشاندن انقلاب اسلامی به قتلگاه است.

انتها پیام/م