به گزارش صدای دانشجو، سالانه مقادیر زیادی موادغذایی تبدیل به زباله میشود!!! این مشکل نیزمانند دیگر مشکلات بیشتر از هرجا گریبان گیر کشورهایی می باشد که به پیشرفت آنچنانی در علم و فناوری نرسیده اند و از همه مهمتر فرهنگ سازی مناسب و متناسبی در این زمینه صورت نگرفته است. کشورما نیز در این عرصه یکه تازاست. یکی ازمواردی که زیرگوش ما وحاصل رفتار اشتباه ما می باشد و نامی جز اسراف نمی توان برای آن انتخاب کرد، نحوه استفاده از غذا در سلف دانشگاه بوعلی سینا می باشد.

طی گزارشی از محل جمع آوری این غذاهایی که ازچرخه مصرف انسانی خارج شده است متوجه شدیم درهروعده ی غذایی که سلف مرکزی به دانشجویان دختر و پسرسرویس میدهد در خوش بینانه ترین حالت به اندازه ی 50 نفرغذا ازبین میرود. یعنی درهرهفته از11وعده ی غذایی تعداد550 غذاازبین میرود و ماهانه 2200وسالانه 19800و...

حال باید به فکرباشیم ورفتارخودمان را اصلاح کنیم...

چه بسیارگرسنه هایی که با این اسراف گرسنه ترمیشوند!

یا بایداصلاح شویم یاکیفیت غذاهابهترشود ویاهردو......

موضوع کیفیت غذا موضوعی است که درصد زیادی از دانشجویان همیشه به آن اعتراض دارند و از کیفیت آن اظهار نارضایتی می کنند، با وجود این که شاید بعضی از این نارضایتی ها منطقی نبوده و از توقع بالا ناشی می‌شود اما باید قبول کنیم خیلی از آن اعتراض‌ها به جاست و توجه دانشگاه هم در زمینه کیفیت و سلامت مواد مصرفی و هم در زمینه طعم غذا باید بالا باشد؛ زیرا دانشجوی خوابگاهی که چندین سال می‌خواهد از غذای سلف دانشگاه استفاده کند، باید علاوه بر این که غذای سالم می خورد از طعم و کیفیت آن هم لذت ببرد.

در این خصوص مصاحبه کوتاهی با رئیس اداره تغذیه دانشگاه بوعلی سینا آقای شهبازی ترتیب دادیم تا  نظر مسئولان این امر را در کیفیت و روند طبخ غذا جویا شویم.

شهبازی روند طبخ و تولید غذا در دانشگاه بوعلی سینا را به این شکل بیان کرد که همه مواد غذایی توسط خود دانشگاه تهیه می شود و پخت آن بر عهده یک شرکت طرف قرارداد به نام هگمتانه است، که یک قرار داد یک ساله با این شرکت از ابتدای مهرماه سال جاری تا آخر شهریورماه سال ۹۵ منعقد شده است و همه ساله طی یک مناقصه، یک شرکت مسئولیت طبخ غذا را برعهده می گیرد.

وی نارضایتی همیشگی دانشجویان از غذای سلف را منطقی دانست و با تاکید بر این نکته که ۱۹ سال است که در دانشگاه بوعلی سینا در بخش تغذیه فعالیت میکنند یکی از علل این نارضایتی را تفاوت کیفیت غذایی که مادر در خانه درست می کند و انرژی مثبتی که به غذا منتقل می کند، دانست و علت دیگر را مواد مورد استفاده در سلف دانست و گفت: « مثلاً گوشت به دلیل منجمد بودن کیفیت خود را تا حدودی از دست می‌دهد و مثل گوشت گرم نیست و این وضعیتی است که در همه دانشگاه های کشور وجود داشته و برای هیچ‌یک امکان استفاده از گوشت گرم نیست، پس طبیعی است که غذاهای گوشتی کیفیت مطلوب را نداشته باشد. البته سلامت همین گوشت‌ها مورد تأیید است و از این نظر کاملاً سالم است.

 رئیس اداره تغذیه دانشگاه بوعلی سینا همچنین با اشاره به سئوال همیشگی دانشجویان مبنی بر استفاده کافور در غذا گفت: به هیچ وجه هیچ ماده ای به جز ادویه های مخصوص به غذا اضافه نمی شود، نه تنها الان بلکه از ابتدا هم اینطور نبوده و از این نظر اطمینان کامل داد.

شهبازی با اشاره این نکته که از هر گونه انتقادات و پیشنهادات دانشجویان در مورد غذا استقبال می کنیم، بیان داشت: دانشجویان در مورد کیفیت غذا کلی‌گویی می‌کنند؛ در حالی که باید در مورد تک‌تک غذاها و ایرادهایی که دارند؛ نظر بدهند تا کمبودها و مشکلات برطرف شود.

در حالی که تعداد زیادی از خوابگاهی‌ها از کیفیت غذای شام ناراضی هستند و از نظر خیلی از آن‌ها غذای شام چندان مطلوب نیست و از روی اجبار از آن استفاده میکنند، وی دلیل تفاوت غذای ناهار و شام را اینگونه بیان کرد که تعداد افرادی که برای وعده ناهار غذا رزرو می‌کنند حدود ۴۰۰۰ تا ۴۵۰۰ نفر است؛ اما برای وعده‌ شام حدود ۳۰۰۰ نفر رزرو داریم، پس طبیعی است که غذاهایی که بیشتر مورد رضایت هستند در وعده ناهار استفاده شوند. اکثریت افراد غذاهای برنجی را بیشتر ترجیح می‌دهند به همین خاطر غذاهای وعده شام را چندان نمی‌پسندند.

شهبازی همچنین در مورد بهتر شدن کیفیت غذا بعد از اعتصابات سال اخیر اظهار داشت: من با این قضیه موافق نیستم که کیفیت غذا بعد از اعتصاب سال گذشته تفاوتی کرد؛ زیرا مواد غذایی همان موادی بودند که قبلاً هم استفاده می‌شدند و در انبار دانشگاه بود. در این‌جا یک بحث روانی مطرح است که بچه‌ها فکر می‌کنند بعد از اعتصاب کیفیت تفاوتی پیدا کرده؛ در حالی که ما هیچ کاری در جهت تغییر آن نکردیم. البته این اعتراضات می‌تواند در جهت عملکرد بهتر آشپز و کارکنان تأثیرات مثبتی داشته باشد و باعث بالا رفتن دقت آن‌ها شود؛ اما این تأثیرات چندان محسوس نبودند. ضمن اینکه این اعتصاب فقط به خاطر کیفیت غذا نبود و عده‌ای بهره‌های دیگری از آن بردند.

وی در مورد تعیین قیمت غذا گفت: معاونین دانشجویی سراسر کشور هر سال در شهریورماه جلسه‌ای برگزار می‌کنند و با نظر کارشناسان قیمتی به دانشگاه‌های سراسر کشور ابلاغ می‌شود به طور کلی ما سه نوع قیمت برای غذاها داریم: غذاهای پرهزینه، متوسط هزینه و کم هزینه که با توجه به هزینه ای دارند در این سه دسته تقسیم بندی می‌شوند.

وی ادعای یکی از نشریات دانشگاه در مورد بالاکشیده شدن یک میلیارد تومان از جیب دانشجویان شبانه بابت غذا را غیرمنصفانه دانست و خاطرنشان کرد: تمامی هزینه هایی که بابت غذا از دانشجویان شبانه و روزانه دریافت می کند مبلغی در حدود ۷۰۰ میلیون تومان است؛ این در حالی است که در این بین درصد بسیار کمی در حدود ۱۰ درصد را شبانه‌ها تشکیل می‌دهند و در مورد قیمت غذای شبانه‌ها اینطور بیان داشت که صندوق رفاه دانشجویی، دانشجوهای شبانه را معادل دانشجویان غیرانتفاعی در نظر می‌گیرد و با تفکیک دانشجویان روزانه و شبانه، نرخ غذای دانشجویان شبانه را در طبقه‌ دانشجویان غیرانتفاعی قرار می‌دهد و البته قیمت غذای دانشجویان شبانه با توجه به هزینه‌های زیادی که این دسته از دانشجویان متحمل می‌شوند، امسال به دستور دکتر غلامی، ریاست دانشگاه تغییری نکرد.

انتها پیام/م