به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای دانشجو، به نقل از دانا؛ در ایام اخیر ادبیات جنگ و صلح به واسطه برجام، از بسامد بیشتری در فضای سیاسی کشور برخوردار بوده است. عده‌ای درصدد هستند تا با ایجاد دو قطبی جنگ و صلح اینگونه وانمود کنند که فضای قبل از سال 92 و روی کار آمدن دولت تدبیر و امید، فضایی سرتاسر تنش بوده و این برجام بود که توانست این فضای تنش را با ایجاد فضای تعاملی و سازنده با جهان مبادله کند و زمینه سرمایه گذاری خارجی و بهبود فضای کسب و کار و اشتغال را فراهم کند.

 دو قطبی جنگ و صلح به دنبال برجسته سازی این مفهوم است که القاء کند اگر تیم پدید آورنده برجام بر سر کار نباشند و پیروز انتخابات نشوند، فضای تنش و جنگ بر کشور مجددا سایه خواهد انداخت.

پمپاژ دوقطبی دروغین

 فضا‌سازی سناریوی سایه جنگ در دولت اعتدال با مجید انصاری پررنگ شد، معاون پارلمانی رییس‌جمهور در اردیبهشت ماه امسال گفت: در دیدار آقای روحانی با رییس‌ جمهوری فرانسه، ایشان به آقای دکتر روحانی گفتند تصمیم ما برای حمله به ایران قطعی بود ولی برای زمان آن تردید داشتیم و انتخابات ریاست جمهوری و توافق هسته‌ای سایه جنگ را از سر ایران برداشت.

و در ادامه این سناریو محمدعلی نجفی، مشاور اقتصادی رئیس‌جمهور گفت: «وقتی به این می‌اندیشم که اگر برجام اتفاق نیافتاده بود و توافق نشده بود، تنم می‌لرزد»

حسن روحانی رئیس جمهوری کشور نیز بعد از اینکه مشخص شد برجام هیچ دستاورد اقتصادی نداشته است این جمله را ترجیع بند سخنرانی های خود قرار داد:«برجام سایه جنگ را از کشور دور کرد.»

پیش‌تر روحانی در سوم شهریور نیز افزوده بود: «امروز بعد از ۲۳ ماه مذاکره پیگیر توسط فرزندان انقلابی شما و دیپلمات های قهرمان ، به نقطه ای رسیده ایم که توانستیم سایه شوم جنگ را از سر مردم برداریم»

رفع سایه تهدید یا زمینه‌سازی بهتر

این جمله معروف اوباماست که گفته بود: «شما قصد داشتید که حمله کنید، درهرصورتی که حمله می‌کردید چه می‌شد؟ شما می‌توانستید 1 الی 2 سال ایران را عقب بی اندازید، اولاً "هنوز این گزینه هست" ولی با این توافق زمانی که قلب راکتور اراک خارج شد 6 سال طول می کشد تا دوباره طراحی شود.

بحث دیگر این است که ایران تحت شدیدترین بازرسی‌های آژانس انرژی اتمی قرارگرفته‌است. آمانو مدیر‌کل آژانس پیرامون اختیارات بازرسی‌های فراپروتکلی اعطا شده با بیان اینکه ایران با اجرای برخی اقدامات شفاف‌ساز اضافی هم موافقت کرده، تصریح کرد این اقدامات فراتر از پروتکل الحاقی هستند و به آژانس در درک بهتر فعالیت‌های هسته‌ای ایران کمک خواهد کرد.

بر اساس گزارش فصلی آمانو که در تاریخ ۳۰ بهمن ۱۳۹۳ منتشر شد و بر اساس پاراگراف ۵۸،۶۳ و۷۴، ایران باید به همه سایت ها (سایت های هسته ای و غیرهسته ای که تاسیسات نظامی نیز شامل آن می شود) ، اشخاص و پرسنل (شامل دانشمندان و افراد تاثیرگذار در صنعت هسته ای ایران ومقامات نظامی) ، تجهیزات و مواد و اسناد و اطلاعات مورد نظر کارشناسان آژانس، اجازه دسترسی بدون تاخیر بدهد.

به عبارت بهتر باید گفت مقامات ضمن تصریح به این نکته که گزینه نظامی از دستور کار خارج نشده، تصریح می‌کنند برجام هم صنعت هسته‌ای ایران را به عقب برده است و هم اینکه اطلاعات بیشتری را در اختیار آنان قرار می‌دهد.

انتخابات و دوقطبی‌های کاذب

در آستانه انتخابات برخی از احزاب و جریان های سیاسی برای گریز از دوقطبی کارآمدی و عدم کارآمدی در انتخابات ۹۶، به دنبال دوقطبی‌های دروغین و کاذب هستند ، شاید یکی از این مهمترین دلایل آن به این علت است که دوقطبی شدن هیجان کاذب ایجاد می‌کند و این امر اگرچه شور انتخابات را بالا می‌برد ولی شعور انتخاباتی را کاهش می‌دهد، یکی از این دو قطبی های کاذب دو قطبی جنگ و صلح است که دولت اعتدال چندی پیش آن را کلید زده است.

حال سؤال این است که مهم‌ترین عنصر قدرت کشور چیست؟ رهبر انقلاب در این خصوص فرمودند :«مهمترین عنصر قدرت ما، مردم هستند و بزرگترین عاملی که این مردم را در صحنه و فعّال نگه میدارد، ایمان و اتّحاد آنهاست.» انتخابات را می‌توان یکی از اصلی‌ترین جلوه‌های حضور و اتحاد مردم دانست.

از طرف دیگر ایشان فرمودند : «یکی از ترفندهایی که [دشمنان] اخیراً یاد گرفته‌اند و دارند اعمال میکنند، ایجاد دوقطبی‌های کاذب است؛ دوقطبی‌های دروغین است.» نقشه دشمن برای انتخابات امسال نیز این‌بار شکل جدید و البته کمی پیچیده‌تر به خود گرفته است: ترکیبی از همین دو ترفند "تهدید" و "دوقطبی دروغینِ" یا جنگ یا برجام. «چه در دوره‌ی دولت قبلی آمریکا، چه در دولت فعلی آمریکا، یکی از ترفندهای دشمن این بوده است که مرتّب تهدید کنند به جنگ؛ و [اینکه] گزینه‌ی نظامی روی میز است. آن مسئول اروپایی هم، میگوید که جنگ در ایران حتمی بود؛ اگر برجام نبود، حتماً جنگ بود؛ دروغ محض! چرا می‌گویند جنگ؟ برای اینکه ذهن ما برود به جنگ [امّا] جنگ واقعی چیز دیگر است؛ جنگ واقعی جنگ اقتصادی است در حالی‌که «یکی از وسایل تشویق و امید دادن به دشمن برای تهاجم و حمله، این است که ما به مشکلات جامعه نرسیم.»

انتهای پیام/چ