به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای دانشجو، حجتالله عبدالملکی، عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق(ع) و کارشناس مسائل اقتصادی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ با اشاره به موضوع قرارداد ایران با شرکت توتال فرانسوی برای توسعه فاز 11 پارس جنوبی گفت: 15 ایراد اساسی به گفته متخصصان و کارشناسان بر مدل جدید قرارداد های نفتی وارد است، همانطور که از قبل هم گفته ایم این قرارداد ها در تضاد با سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی و تمامیت ارضی کشور است.
وی با اشاره به عدم حل ایرادات اساسی مدل جدید قراردادهای نفتی اظهارداشت: ابتدا دولت قصد داشت این مدل از قراردادهای نفتی را در کشور بدون نظارت مجلس به تصویب رساند، اما بعد از ورود کارشناسان به این موضوع و نظرات کارشناسانه آنها قرار بر این شد تا این مدل از قراردادهای نفتی در مجلس نیز بررسی و به تصویب برسد.
عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق(ع) با بیان اینکه با این مدل از قراردادهای نفتی با سیاست های اقتصاد مقاومتی نیز در تضاد است اظهارداشت: با تطبیق مدل جدید قراردادهای نفتی با سیاست های اقتصادی کشور مشاهده می کنیم که این مدل از قراردادهای نفتی در تضاد کلی با سیاست های اقتصادی کشور است،ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی دولت با این اوصاف برخلاف اقتصاد مقاومتی عمل میکند و مجمع تشخیص مصلحت نظام باید بر روند این ستاد نظارت کرده و آن را بررسی کند.
عبدالملکی در ادامه با اشاره به تعارض های مدل جدید قراردادهای نفتی با سیاست های اقتصادی کشور عنوان کرد: بر اساس بند 15 سیاست های اقتصادی مقاومتی باید در صنایع پایین دستی نفت ارزش افزوده اضافه کنیم، یعنی همان بحث خام فروشی باید به کلی از صنعت نفت کشور زدوده شود و در تمام محصولات بالادستی نفت باید ارزش افزوده حاصل شود؛ همچنین موضوع استفاده از توان و ظرفیت داخلی که در این قراردادها به کلی از آنها چشم پوشی شده است.
وی با اشاره به اظهارات معاون شرکت نفت که در دفاع از IPC سخن گفته بود، بیان کرد: از آقای منوچهری معاون شرکت نفت سوالی در خصوص اینکه اگر شرکت توتال مجددا بدعهدی کرد و میدان را ترک کرد آیا برای این امر تمهیداتی اندیشیده شده است یا خیر، پرسیده شد و ایشان هم در پاسخ گفته است که اگر توتال میدان را رها کرد آن را به پترو پارس می دهیم زیرا که پترو پارس توانایی توسعه میدان را در اختیار دارد.
کارشناس مسائل اقتصادی با بیان اینکه اگر شرکتهای داخلی توانمند هستند پس چرا باید پروژه را به شرکتهای خارجی بدهیم؟ گفت: اگر شرکت های نفتی داخلی توان و تکنولوژی توسعه میدان های گازی و نفتی کشور را دارند پس موضوع قرارداد با شرکت های خارجی چیست؟ آیا بحث کمبود سرمایه است ؟ به جرات می توان گفت در کشور سرمایه ، توان و تکنولوژی لازم برای توسعه میدان های گازی و نفتی را در اختیار داریم.
عبدالملکی ادامه داد: اشتباه برداشت نشود که ما مخالف ورود سرمایه گذار خارجی به کشور هستیم ، سرمایه گذاری باید صورت پذیرد ولی نه به این شکل که تمام امتیازات را به طرف خارجی دهیم و منافع ملی کشور را در اختیار خارجی ها قرار دهیم.
وی با اشاره به قراردادهای نفتی کشور های همسایه اظهارداشت: امروز دیگر در هیچ کشور مدل قراردادی بیع متقابل و قرادادهایی از قبیل IPC بکارگیری نمی شود، به این صورت است که کشور سرمایه گذار برای عقد قرارداد هر شرط و شروطی را می پذیرند تا وارد میدان نفتی آن کشور شوند؛ تا جایی که در سهام پمپ بنزین ها ، صنایع پایین دست پتروشیمی نیز از آن کشور مقابل امتیاز می گیرند تا اجازه ورود به کشورشان را برای توسعه میدان بدهند.
عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق(ع) با بیان اینکه ما هشدار ها را قبل از عقد قرارداد به دولتی ها داده ایم گفت: جریان تحریمها و اتفاقاتی را که در چارچوب IPC و توتال برای ما خواهد افتاد از پیش مطرح کرده و هشدار دادهایم، اگر دولت در آینده موضوع عدم بازگشت مبالغ فروش نفت را به میان آورد دیگر قابل قوبل و پذیرش نیست.
عبدالملکی در ادامه با اشاره موضوع برجام های 2 و 3 در کشور گفت: در آینده اگر موضوع عدم پرداخت مبالغ حاصل از فروش نفت از سوی کشور های خارج مطرح شد دولت چه تدابیری برای این موضوع اندیشیده است؟ اگر بگویند توان نظامی و دفاعی خود را کاهش دهید تا مبالغ را ازاد کنیم آن وقت دولت چه می کند؟ آن موقع است که موضوع برجام منطقه ای ، برجام موشکی و ... از سوی دولت مطرح می شود که نباید به سادگی از این موضوع عبور کرد.
وی ادامه داد: شرکت ملی نفت میگوید که 10 قرارداد بزرگ تا آخر سال تنظیم کرده که اگر به هر دلیلی یکی از شرکتها کار را متوقف کند و بگوید که بقای تحریمها مانع از امکان فعالیت ما میشود، بهطور قطع وزارت نفت درخواست برجام دیگری میدهد و به دولت اعلام میکند که منابع اصلی ما نفت و گاز است و بیایید در مورد بحث منطقه، موشکی و... صحبت کنیم.
عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق(ع) به استدلال دولتیها اشاره کرد و گفت: استدلال اینکه میتوانست بدتر باشد، دارد به فرهنگ تبدیل میشود؛ وقتی در ایام انتخابات صحبت میکردیم، کسانی که سینهچاک روحانی بودند آخرین حرفشان این بود که نه! روحانی خوب نیست، اما میتوانست بدتر باشد؛ در مورد IPC نیز میگویند 50 تا 60 میلیارد مقداری به ما میرسد که خوب است.
عبدالملکی ادامه داد: سونامی قراردادهای جدید در راه است و در ارتباط با جذب سرمایه در کشور اصرار است که از خارج وارد شود؛ یک ابهامی که در این زمینه مطرح است، این است که چرا آقای زنگنه علقه بسیار شدیدی به شرکت توتال دارد؟ چرا توتال؟ چرا در فاز 11؟ شورای امنیت ملی و سازمان اطلاعات و وزارت اطلاعات این موضوع را حتما باید بررسی کنند، شاید توجیهی پیدا کند.
انتهای پیام/چ
دیدگاه شما