نسخه مناسب چاپجدای از همه مسائل ریز و درشت امروز کشور، سخنان رئیس دادگستری تهران خطاب به قضات خواندنی است که گفته، «توجه به حقوق مردم می‌تواند به عنوان بهترین تبلیغ برای جمهوری اسلامی باشد، من به همکاران خود می‌گویم، همه پرونده‌هایی که شما به آن‌ها رسیدگی می‌کنید، پرونده‌های مهمی هستند و ما پرونده و ارباب رجوع غیرمهم نداریم. ممکن است پرونده‌ای از نظر کارمندی مهم نباشد، ولی یک زندگی را از بین ببرد. ما راحت حکم دستگیری، بازرسی منزل و زندان می‌دهیم، در حالی که حتما باید جوان خودمان را زندانی کنند تا بفهمیم زندان یعنی چه؟ حتما یک بار باید بریزند به خانه خودمان و منزلمان را بازرسی کنند تا بفهمیم بازرسی یعنی چه؟».
مقصر آلودگی هم پیدا نشد
بحث از آلودگی هوا در روزنامه‌های امروز نیز ادامه یافته است. معصومه ابتکار در روزنامه مردمسالاری گفته است: «آلودگی هوا راه‌حل دارد، ولی اراده اجرا وجود ندارد». این در حالی است که روزنامه ابتکار به نقل از وزیر بهداشت نوشته است، «ماسک‌های معمولی تأثیری در مقابله با گردوغبار ندارد؛ از تهران خارج شوید». روزنامه هفت صبح هم در مطلبی با اشاره به پرونده چهار دهه تلاش ناکام برای مقابله با آلودگی هوا، ریشه مسأله را در سال ۱۳۴۶ دیده است؛ سالی که تولید پیکان در ایران آغاز شد.
اسرائیل به عقب رانده می‌شود
قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل درباره اسرائیل که با ۱۷۳ رأی مثبت در مقابل شش رأی منفی و شش رأی ممتنع به تصویب رسیده، مورد استقبال روزنامه‌های امروز قرار گرفته است. در این قطعنامه از اسرائیل خواسته شده که به ان‌پی‌تی بپیوندد و خواستار بازرسی از تأسیسات هسته‌ای اسرائیل شده است.
روزنامه ملت ما نیز سرمقالهای با نام «چرا قطعنامه غیرالزام‌آور ضد اسرائیلی مهم است؟» در همین رابطه نوشته که نویسنده در آن بر این باور است، آغاز رسیدگی مجمع عمومی سازمان ملل به پرونده هسته‌ای اسرائیل هر چند الزام‌آور نیست، راه را برای اقدامات بعدی بازخواهد کرد. از نگاه نویسنده، ارجح دانستن صلح بر امنیت نقطه جدایی اروپا از آمریکا در مقابل اسرائیل است و به همین سبب، اروپا در دور جدید مخالفت‌ها با اسرائیل شریک شده است.
فهمیدن احمدی‌نژاد سخت شده است!
گمانه زنی و تحلیل روزنامه‌ها درباره اقدامات اخیر احمدی‌نژاد و نقش وی در انتخابات آتی ریاست جمهوری همچنان ادامه دارد. از سوی دیگر سه روز پیش احمدی‌نژاد در همایشی در مورد قانون اساسی گفت: «برخی خیال می‌کنند که زمان قاجار است و استبداد حاکم است و همه حقوق مردم در مجلس متبلور است. بعد از انقلاب اسلامی و با دستاوردهای حاصل از آن، حقوق و اراده مردم تنها در مجلس نیست. رئیس‌جمهور هم با رأی مستقیم مردم انتخاب می‌شود و حتی رهبری با واسطه توسط مردم انتخاب می‌شود. ۳۳ سال است که مردم حاکم بر سرنوشتشان هستند و دیگر آن دوره گذشته است».
در حالی که این صراحت این جمله در مورد وضعیت کشور روشن است و نیازی به تفسیر ندارد. حداقل سخنان دو نماینده مجلس تاکنون منتشر شده است که گویا بدون خواندن یا شنیدن سخنان وی، در این مورد اظهار نظر کرده‌اند. از جمله امروز روزنامه آفتاب یزد، سخنان یکی از این نمایندگان را منتشر کرده که «اگر دوره قاجار هم باشد، اجازه رضا قلدر دیگری را نمی‌دهیم». اشتباهی از همین دست در ستون طنز روزنامه مردم سالاری نیز دیده می‌شود.
روزنامه مردمسالاری نیز در سرمقاله امروز خود، ریشه رفتار احمدی‌نژاد را در تلاش برای فرافکنی و ناکامی در حل مشکلات اقتصادی دیده است و روزنامه آرمان نیز از زبان صفار هرندی گفته که تنها ۱۳ درصد طرفدار امتداد دولت هستند.
روزنامه‌ها به سخنان بهمن شریف‌زاده از روحانیون طرفدار مشایی اشاره کرده‌اند که دفاع جانانه‌ای از حکم انتصاب مشایی کرده است، حال آن که روزنامه کیهان، وی را نامزد رد صلاحیت شده انتخابات مجلس نهم و نیز از نوچه‌های حلقه انحرافی نامیده و در قالب ستون گفت و شنود خود نوشته است:
وکیل مدافع یک متهم در دادگاه به قاضی گفت؛ آقای قاضی! این موکل من نه فقط مجرم نیست بلکه یک شخصیت برجسته، عارف، شریف، فداکار، دانشمند و... نیز هست. در این هنگام متهم که از تعریف و تمجید وکیل مدافع خود هاج و واج مانده بود، یقه او را گرفت و گفت؛ فلان فلان شده، از من پول گرفته‌ای، چرا از یکی دیگه تعریف می‌کنی؟!
شکار دو یا سوم ایران
بیشتر روزنامه‌های امروز کشور، خبر شکار پهپاد آمریکایی توسط نیروی دریایی سپاه در خلیج فارس را با تصاویر و حواشی آن در صفحه نخست خود آورده‌اند؛ روزنامه خراسان، سرمقاله امروز خود را به ابعاد گوناگون این موضوع اختصاص داده است.
خراسان ابعاد این موضوع یعنی ویژگی‌های «عقاب تصویربردار»، ارزش نظامی شکار عقاب تصویربردار آمریکایی، ارزش اطلاعاتی و رمزگشایی و مهندسی معکوس آن را مورد اشاره قرار داده است.
اما در این میان، آنچه جایش در رسانه‌های کشور خالی است، تحلیل ابعاد حقوقی و سیاسی این مسأله است. روزنامه آرمان البته در مطلبی به قلم داود هرمیداس باوند به این مسأله پرداخته و نویسنده ضمن ارج نهادن به ابعاد فنی و نظامی مسأله، موضوع را از زاویه حقوقی و سیاسی توضیح داده و به موارد مشابه خارجی اشاره کرده است.
وی باور بر این دارد که بهتر است این مسأله باعث افزایش تنش‌ها نشود. بخش مهم سخنان هرمیداس باوند این عبارات است: «بزرگترین ایراد در این حوزه، آن است که پیش از آنکه مقام‌های رسمی و مراجع قانونی درباره مسأله‌ای اظهارنظر کنند، صحبت‌هایی از جانب افراد غیررسمی می‌شود. در دنیای امروز هر گونه اقدام توسط مرجع تخصصی انجام می‌شود و در مورد این گونه مسائل معمولا وظیفه وزارت امور خارجه است که موضع‌گیری کند. به عبارت دیگر با توجه به تقسیم کار و تخصصی شدن امور، این وظیفه دولت‌هاست که به طور مستقیم یا غیرمستقیم موضع‌گیری کنند؛ یعنی لازم است که در مورد منطقه مطالعات استراتژیک انجام شود و بررسی‌های لازم صورت گیرد و سپس اظهارنظر رسمی انجام شود».
کتاب خاطرات احمدی‌نژاد در راه است؟
در کنار همه سخن‌های این روز‌ها در مورد احمدی‌نژاد، روزنامه ابتکار امروز خبر داده که احتمال انتشار خاطرات احمدی‌نژاد جدی است. این روزنامه به نقل از یک سایت داخلی نوشته است: «چندی پیش سایت ویکی‌لیکس مدعی شده بود، بخشی از کتاب خاطرات محمود احمدی‌نژاد را در اختیار دارد. این سایت متنی را منتشر کرد که به نظر می‌رسد بخشی از پیش‌نویس همان کتاب باشد. این اسناد شامل ۳۱۴ صفحه از خاطرات شخصی رئیس‌جمهوری ایران بود که از ماه مارس ۲۰۰۹ تا سپتامبر ۲۰۱۱ میلادی (آذر ۸۸ تا شهریور ۹۰) رخ داده است. منابع خارجی نوشته بودند: چگونگی عزل وزیر امور خارجه در حین مأموریت، علت بروز اختلافات با داود احمدی‌نژاد، بازی کردن تنیس با هوگو چاوز، خواستگاری از دختر رحیم مشایی و ماجرای خریداری هواپیمای ایرباس ۳۳۰ برای ریاست‌جمهوری، از مواردی است که در خاطرات احمدی‌نژاد به آن اشاره شده است.
گفتنی است، دکتر محمود احمدی‌نژاد هنگام دیدار با بیست نفر از شخصیت‌های رسانه‌ای آمریکایی که در هتل واریک نیویورک برگزار شد، در بخشی از اظهارات خود، گفت: «هیچ‌وقت ادعا نمی‌کنم که اشتباه نکردم. عده معدودی از انسان‌ها بدون اشتباه بوده‌اند… البته من در کتاب خاطراتم اشتباهاتم را خواهم نوشت». بدون تردید خاطرات محمود احمدی‌نژاد از فضای سیاسی کشور در سال‌های ۹۲تا ۸۴ بسیار خواندنی خواهد بود. از هم اکنون بسیاری منتظرند تا ببینند رئیس جمهور سال‌های ۸۴ تا ۹۲، روی کاغذ چگونه افشاگری خواهد کرد؟»
دیدگاه شما