وی افزود: ما در علوم انسانی آن چنان که باید، کارهای بزرگی انجام نداده ایم، یعنی کارهایی که باید انجام دهیم خیلی زیاد است و ما هنوز تازه آغاز راه هستیم. مسئله این است که کسی علوم انسانی را به رسمیت نمی شناسد و آن را قبول ندارند. جهان توسعه نیافته فکر می کند با تکنولوژی می توان همه مسائل را حل کرد، اما جهان توسعه یافته و غرب چنین تصوری ندارد، اینجا وقتی تلقی این است مسلماً اعتنایی هم نمی شود. بحث درباره علوم انسانی، امر ارضی نیست؛ مهم نیست که چه کسی توجه می کند و چه کسی توجه نمی کند. این دانشمندان علوم انسانی هستند که باید علوم انسانی را در جای مناسب قرار دهند یا لااقل بکوشند تا علوم انسانی در جای مناسب خود قرار گیرد.

این استاد دانشگاه تهران در پاسخ به این سوال که آیا طرح تحول علوم انسانی موفق بوده است گفت: طرح این مسئله خوب بوده از این بابت که توجه کنیم سرو کارمان با علوم انسانی چیست؟ چه نیازی به علوم انسانی داریم؟ علوم انسانی در کشور ما در چه مرحله ای است؟ طرح مسئله به هر صورت که بوده به ما کمک می کند تا در این باره فکر کنیم.

رئیس فرهنگستان علوم با اشاره به نهادهای مسئول در پیشرفت علوم انسانی خاطر نشان کرد: برای پیشرفت علوم انسانی در کشور دانشگاه ها، پژوهشگاه ها، جامعه شناسان، اقتصاددانان، روان شناسان، دانشمندان علوم انسانی که اهل فلسفه را جزو علوم انسانی حساب می کنند اما عده ای فلسفه را جزو علوم انسانی نمی دانند و به مسامحه می گویند که جزو علوم انسانی است، مسئول هستند و باید پاسخگو باشند. تمام این نهادها باید دست به دست هم دهند تا با همیاری یکدیگر به پیشرفت در این عرصه یاری رسانند.