قُلِ اللّهُمَّ مالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشاءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشاءُ وَ تُعِزُّ مَنْ تَشاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشاءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلى‏ كُلّ‏ شَيْ‏ءٍ قَديرٌ.
"مالک سلطنت ها خداست، به هرکس بخواهد حکومت و سلطنت می دهد، از هرکس بخواهد آن را می گیرد، هرکس را بخواهد عزیز می کند، هرکس را بخواهد ذلیل می کند، خوبی ها در دست اوست، او بر هر چیزی قادر و توانا است."                آل عمران 26  (1)

واضح است اگر دید قدسی را لگدمال کنیم و با حساب های مادی محاسبه کنیم و مُلک را از خداوند نبینیم و با عقل (2) ننگریم، می پنداریم که باید اهل اعتدال (3) شویم تا حکومتمان دوام یابد و این است فرق حکومت فرعون و طاغوت با حکومت ولی الله (4). و می پنداریم باید کمی دین را عرفی کرد و ترحم کرد بر ظالمان قدرتمند تا حکومت دوام یابد و باید دفع الشر پرداخت و دیگران را ساکت کرد و آرام و رام کرد و امتیاز داد و باید لیبرال و محافظه کار و راحت طلب شد. و این کارها نشانه ی آن است که حکومت را ارث پدری خود می دانیم، نه امانت خداوند و مسئولیتی بر گردن نحیف خود...
اگرچه در پیری انسان محافظه کار می شود و حرص حکومتش بیشتر می شود (۵)، اما پیرمردی که رخنه ای در ایمانش نسبت به آیات الهی و وعده ی حق نباشد، خمینی وار، شجاعانه تر از قبل حق را می گوید و دیگران را به حیرت وا می دارد.
و این رهبر انقلاب است که برخلاف استوانه های کاغذی و از درون تهی، محافظه کار و راحت طلب و اهل اعتدال نیست و حق طلب است. و این الگوی رفتار سیاسی ماست، حتی اگر برچسب بزنند که تندرو هستیم. و می دانند هرکه را که سپر ولایت شود، باید تندرو بخوانند و رفتار غیر را به رفتار آن ها گره بزنند.
حالا بگویید چرا آقای خامنه ای این همه در اکثر قریب به اتفاق سخنانش، دیگران را به نصرت الهی، صدق زینبی و صبر در برابر مشکلات متوجه می کند؟ پس معلوم می شود باز هم همچون صدر اسلام دعوا بر سر ایمان و کفر است. چه، عده ای که اهل اعتدالند، با قلبشان اعتماد پیدا نکردند که: الملک لله. و کافر به این حقیقت اند که خداوند از آمریکا و انگلیس قوی تر است! (6)

و خمینی شدن به خون نیست! که به مشرب و مسلک و ایمان به سخن خداوند است. وکسی که به صفات خداوند و به سخن خداوند ایمان نداشته باشد طبق قرآن مجید کافر است، هرچند برای راضی شدن وجدان یا گمراه کردن عده ای، گردنش از سجده های طولانی بشکند و تسبیحش روی زمین کشیده شود!

(( راستی همه ی این ها را انگشتر آقا به ما می گوید که رویش نوشته: الملک لله! )) 

1-قرآن کتاب حق است و امام حسن عسگری علیه السلام هم فرمود:
ما ترک الحق عزیز الا ذل، و لا اخذ به ذلیل لا عز. هیچ عزیزی حق را رها نکند مگر آنکه ذلیل می شود و هیچ ذلیلی به حق نیاویزد مگر آنکه عزیز شود.

2-العقل ما عبد به الرحمان و اکتسب به الجنان...

3-منظور از اعتدال آن چیزی است که هست و عمل می شود، نه آنچه تعریف می کنند. اعتدال ضد عدل و حق است و آن یعنی راضی نگه داشتن همه و حرکت بین حق و باطل که بد تر از راه رافتن در باطل است.

4-امام صادق (علیه السلام) هم فرمود: اِياکُم وَ هؤُلاءِ الرُّؤَساءِ الَّذينَ يتَرئَّسونَ فَوَ اللهِ ما خَفَقَتِ النِّعالُ خَلفَ رَجُلٍ اِلاّ هَلَکَ وَ اَهلَکَ.
از رئيس هايي که دوست دارند رياست کنند، پرهيز کنيد. سوگند به خدا، هر مردي کفش ها پشت سر او به صدا در آيند هم خودش هلاک شود و هم آنان که به دنبال او راه مي روند (و او را به رياست قبول دارند)
بحار الأنوار، ج 73، ص 150

5-پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:
یهرم ابن آدم و یبقی معه اثنان الحرص و طول الامل.
‏انسان پیر می‌شود و دو چیز در او زنده و جوان ‏می‌شود: یکی حرص و دیگری آمال و آرزوهایش.‏
از طرف دیگر در عرفان هم می گویند که آخرین حبی که از دل انسان خارج می شود تا حب الله کامل در آن دل بیاید حب ریاست است. ارشاد القلوب، ج 1، ص 39

6-مرحوم احمد نراقی در معراج السعاده می گوید (مضمون) که اگر کسی در قلبش حتی 1 صفت رذیله باشد، شیطان از همان رذیله برای جهنمی کردن او استفاده می کند.