پایگاه اطلاع رسانی صدای دانشجوبه نقل از فارس،

 براساس آموزه‌های دینی و مکتب نورانی اهل بیت به سادگی نمی‌شود از کنار مسائل و مشکلات اجتماعی گذشت اما جامعه ما به سمت مرض مهلکی می‌رود و آن بی تفاوتی نسبت به جامعه و مشکلات آن است.

بی تفاوتی مرگبارترین طلسم روزگار ماست؛ روزگاری که هر لحظه‌اش آبستن یک تاریخ، حادثه است و این طلسم شوم می‌رود تا سایه سیطره خود را بر جای جای این دنیای سرد بیافکند. بی‌تفاوتی همان برترین سلاحی است که شیطان برای مسلط کردن بَدان بر خوبان جوامع، بی‌دریغ آن را به کار می‌بندد و در میانه این میدان، یگانه تیغ بران کارزار حق و باطل را خداوند به مثابه هدیه‌ای آسمانی به انسان‌های آزاده جبهه خود تقدیم فرموده و آن امر به معروف و نهی از منکر است.

در جامعه امروز ما، عده معدودی، بار کم کاری‌ها و اشتباهات اکثریت جامعه را به دوش می‌کشند. مرض مسری بی تفاوتی روز به روز فراگیرتر می‌شود و اکثریت بیشتری را مبتلا می‌سازد و همین می‌شود که هیچ کس به کار دیگری کار ندارد.

هر که هر کار که خواست می‌کند و فقط انتفاع شخصی خود را ملاک و هدف می‌داند. هیچ کس حق اعتراض به خطای دیگری را ندارد و این کار نوعی تعدی به شمار می آید.

این داستان حیرت آور به اینجا ختم نمی‌شود! تاریخ نشان داده و تجربه ثابت کرده است که این اکثریت بی‌تفاوت کم کم تسلطی اجتماعی بر جامعه خویش پیدا می‌کنند. تسلطی شوم که مثل موریانه‌ای تمام بنیان‌های دینی و نظام‌های اجتماعی را از درون پوچ و فرسوده می‌کند و در لحظه‌ای که هیچ کس انتظارش را ندارد، این بنای عظیم و باشکوه، ناگاه در هم می‌شکند.

آری! پس از سی و چند سال اقتدار و سرافرازی و مقاومت در برابر انواع خطرات و حملات و شکست ها، امروز آخرین تیرهای ترکش دشمنان قسم خورده، پیکره دین را هدف گرفته... شاید پوسته حملات پیاپی دشمن، فشارهای سیاسی و اقتصادی باشد، اما با نگاهی ژرف‌تر به عمق حوادث روشن می‌شود که به موازات این فشارها، توان فوق العاده‌ای صرف ترویج فرهنگ بی تفاوتی در میان مردم ما شده است و این تنها راه به زانو در آمدن ماست.

وقتی تیغ بحران‌های سیاسی و اقتصادی بر پیکره ملت ما اثر می‌کند که به زهر بی تفاوتی و خودبینی آلوده شده باشد! و آن هنگام است که اگر آن تیغ بر این پیکره فرونشست، سم مهلک بی‌تفاوتی مردم را از نگاه جامع به این بحران‌ها بازداشته و همه بی خبر از دیگران برای رهایی خود از این دام به سویی می‌پرند و هیچ گاه این قوا هم جهت نشده و زمینه نجات و حل بحران نمی‌شود.
مدت هاست که فرهنگ «به تو چه گفتن» و «پاسخ گو نبودن» و «خود آزاد پنداری مطلق» به جان مردم پایتخت افتاده و می‌رود تا زهر آن آرام آرام در رگ‌های کل کشور پخش شود و باید کاری کرد!
نسخه و پادزهر این درد فقط و فقط در دست طبیبی است که خود، این نظام را طراحی کرده است.

رسول اکرم می‌فرمایند: هرگاه (مردم) امر به معروف و نهى از منکر نکنند، و از نیکان خاندان من پیروى ننمایند، خداوند بدانشان را بر آنان مسلّط گرداند و نیکانشان دعا کنند امّا دعایشان مستجاب نشود.

دشمنان عزت و شرف اسلام خوب می‌دانند، گوهری که دزدیده شدنش کمر این امت را خواهد شکست، همان وجه تمایز این امت با امت‌های پیشین است.

خداوند متعال می‌فرماید: شما (مسلمان‏ها) بهترین گروهى هستید که (از جانب خداوند) بر مردم (جهان) پدیدار شده‌‏اید، به کار پسندیده امر مى‌‌کنید و از کار زشت باز مى‌‌دارید و به خدا (در آنچه نازل کرده) ایمان مى‏ آورید.

همان چیزی که امامان ما بدان مشهور بوده اند و شناخته می‌شوند و هر انقلاب و حرکت عظیمی که از صدر اسلام تا کنون واقع شده، از غدیر و عاشورا گرفته، تا انقلاب اسلامی ایران، زیر چتر این واجب فراموش شده به وقوع پیوسته.

حال ماییم و سرنوشت ساز ترین لحظات تاریخ. ماییم و پرچمی که به پایش حسین علیه السلام به مسلخ رفته و «هل اتی» به خون کشیده شده. ماییم و این گردنه خطرناک و تاریخی و خداوند مقدر فرموده تا سلاح اهل ایمانش در این کارزار بی بدیل، امر به معروف و نهی از منکر باشد و ما پیوسته در بوته آزمایشیم تا لحظه‌ای که تاب بیاوریم و زیر این علم، قامت خم نکنیم، که در غیر این صورت بی‌تردید، طبق وعده الهی، حق زمین گیر نخواهد شد، بلکه ما به واسطه ضعف و کم کاری و ناشکری این دو نعمت عظمی، از دور این مدار حسن طرد گشته و دیگرانی به یاری دین خداوند خواهند شتافت.

و خداست که بی نیاز است و شمایید که نیازمندید، و اگر (از دین او) روى برتابید به جاى شما گروه دیگرى را مى‏آورد.

انتهای پیام/