به گزارش صدای دانشجو به نقل از تسنیم، متن یادداشت مهدی محمدی درباره بمب هیدروژنی کره شمالی به‌شرح ذیل است:

آزمایش هسته‌ای کره شمالی، اگر آنچه درباره آن می‌گویند حقیقت داشته باشد، می‌تواند معادله امنیتی در تمام جهان را تغییر بدهد. کره شمالی می‌گوید یک بمب هیدروژنی آزمایش کرده است. من هنوز ندیده‌ام که هیچ منبع مستقلی این ادعا را به‌طور کامل تأیید کند. دولت آمریکا و آژانس بین المللی انرژی اتمی ابزارهای متنوعی از جمله ایستگاه‌های اندازه گیری معاهده منع جامع آزمایش‌های هسته‌ای در اختیار دارند که حتی می‌تواند نوع ایزوتوپ به کار رفته در سلاح را هم معین کند. هنوز نه شورای امنیت ملی کاخ سفید و نه آژانس تأیید نکرده‌اند که آنچه آزمایش شده یک بمب هیدروژنی بوده است. تقریباً همه اتفاق نظر دارند ــ و این امر عجیبی هم نیست ــ که کره یک سلاح هسته‌ای پلوتونیومی آزمایش کرده باشد ولی ادعای آزمایش یک بمب هیدروژنی، ادعایی بسیار بزرگ و مهم است.

بمب‌های هیدروژنی به‌خلاف بمب‌های اورانیومی و پلوتونیومی از فرآیند همجوشی هسته‌ای (ترکیب عناصر سبکی مانند هیدوژن و تولید یک عنصر سنگین‌تر مانند هلیوم) استفاده می‌کند در حالی که بمب‌های کلاسیک هسته‌ای پیرو یک فرآیند شکافت هسته‌ای است. بمب‌های هیدروژنی در واقع همان رفتار فیزیکی را انجام می‌دهد که در خورشید رخ می‌دهد. به‌دلایل فنی کاملاً مشخص، بمب‌های هیدروژنی بسیار قدرتمندتر از بمب‌های اورانیومی و پلوتونیومی است و قدرت تخریبی گاه هزاران برابر بیشتر است.

اگر حقیقتاً کره شمالی به فناوری ساخت و آزمایش کنترل شده بمب هیدروژنی دست یافته باشد، معادله امنیتی در جهان تغییر خواهد کرد.

مهم‌ترین نتیجه راهبردی تسلط بر این فناوری این است که کره آنچه را اصطلاحاً قدرت نابودی یک‌باره دشمنان خود و همچنین تخریب در ابعاد جهانی خوانده می‌شود به دست آورده است. این مسئله به‌طور طبیعی کشورهای شرق آسیا به‌ویژه ژاپن و کره جنوبی را نگران خواهد کرد و در حداقلی‌ترین حالت، به تشدید درخواست‌های آنها برای دریافت سلاح‌های جدید از آمریکا و همچنین تغییر شکل پیمان‌های دفاعی در آن منطقه خواهد انجامید.

چین تحت فشار بسیار جدی قرار خواهد گرفت تا از تندروی بیشتر توسط کره جلوگیری کند. از این مهم‌تر، چین تحت فشار خواهد بود تا از هرگونه تغییر سیاسی در کره که منجر به روی کار آمدن جریان‌های تندروتر شود، پیشگیری نماید. این در حالی است که چینی‌ها هم مراقب خواهند بود تا فشار بیشتر به کره، به افزایش فقر و در نتیجه هجوم مهاجران به مرزهای آنها منجر نشود.

تحریم‌ها علیه کره بی‌گمان تشدید خواهد شد ولی این تحریم‌ها هیچ تأثیری بر جهت‌گیری‌های تسلیحاتی پیونگ‌یانگ نخواهد داشت، بلکه صرفاً می‌تواند از طریق ایجاد به‌هم‌ریختگی داخلی، رفتار تسلیحاتی کره را رادیکال‌تر کند.

بزرگترین چیزی که از این به بعد آمریکایی‌ها باید نگران آن باشند، احتمال صادرات این نوع سلاح از سوی کره به دیگر بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای است. دولت آمریکا به‌خلاف آنچه ادعا می‌کند هیچ ابزاری برای جلوگیری از این امر ندارد و هدفی چنین دشوار، مدتهاست ورای توانمندی‌های اطلاعاتی آمریکا قرار گرفته است. رژیم‌های پیشین عدم‌اشاعه قادر به مقابله با این چالش جدید نیست. تنها راه این است که آمریکا در استراتژی خود برای تولید ناامنی در سطح جهانی به‌گونه‌ای تجدید نظر کند که تقاضایی برای این نوع سلاح شکل نگیرد.

انتهای پیام/ح