این روز ها اخبار زیادی را در خصوص جنبش نه !گویان به اردوگاه استکبار جهانی می شنویم که گاه حواشی آن قابل توجه بود . از ابتدای کار که غول پوشالی سرمایه داری با اعمال فشار و تهدید سعی بر خالی گذاشتن صندلی های سالن قصر تازه ساز اجالاس را داشت و حسابی مثل اسفند روی آتیش بالا و پایین می پرید بعد هم که چاره ای ندید به کشورها وعده وعید داد که اگه نرید از چراغ جادو بیرون میام و ۳ تا آرزو که خوابش رو هم نمی دید براتون برآورده می کنم !

از این ترفند که عاجز شد به بچه های بالای سازمان ملل که :…

البته بانکی جون که چشمای بادامیش طاقت دیدن گریه های آن ها را نداشت ؛ چشم های نیمه بسته اش را روی کودکان فلسطین بست و با کوله باری از ننه من غریبم های آمریکا و تنها رفیق قابل اعتمادش و البته بازمانده چشم به راه کاخ سعدآباد ، به ایران آمد.

بعد از حضور ۱۲۰ کشور  صحبت ها و مذاکرات آغاز شد که حرف های برخی قابل توجه بود که مثلا مرسی الدوله که به سختی با حدود ۵۰ درصدی که به او رای ندادند کنار می آید علاوه بر صحبت های در چند محور همسو با سیاست های ایران چشم های برخی را خیره کرد وقتی دم از نظام سرکوبگر بشار زد.

همین کافی بود تا در داخل بعضی سریعا آتش گرفته و  به رگ غیرتشان برخورد که ای آقا سنی و سلفی و چه به شیعه و حکومت اسلامی ! این مرسی هم به کار ما نمیاد این همه گفتیم بیداری اسلامی و نماینده اسلام گرایان و …

خلاصه تمام محورهای مثبت سخنان مرسی و بالاخص موضوع فلسطین و همسویی در مواضع ایران در منطقه و استکبار ستیزی رو کنار گذاشتند و هرچی بووووووق تونستند نثارش کردند.این وسط گاف شبکه العالم هم شد بامبول که رسانه های کاملا پاک غربی !!! به غلط بودن اطلاعات ایران دامن بزنند.

حضرت اقا هم که مثل همیشه روشن و شفاف موضع خود را بیان کرده و حسابی به شورای امنیت سازمان ملل و آمریکا و اسرائیل تروریسم جلوی چشم همه انتقاد کرد و موضوع نظام چند وجهی جدید خالی از استکبار زور گویان را مطرح کرد تا صدای شکستن استخوان های دیکتاتوری نوین را به گوش عالمیان برساند .

اجلاس تمام شد و عصابانیت بنیامین قصه ی ما به اوج خود رسید که بابا شما وایسادید فقط نگاه کردید تا مسئولین ایران هرچی ریچار بود بار ما کردند. در نهایت …