در زمان حکومت پهلوی و هنگامی که شاه ایران شاهد پیشرفت کشورهای همسایه مانند عراق، پاکستان و ... در تجهیزات نظامی بود تصمیم به همکاری با اسرائیل گرفت! و آنجا بود که بذر پروژه شکوفه یا پروژه گل در اقتصاد بی رمق کشور کاشته شد تا بار دیگر حس خودباوری توسط بیگانه و استکبار جهانی در ایرانیان به فراموشی سپرده شود.

در زمان محمدرضا پهلوی پروژه های بسیاری بین دولت کودک کش اسرائیل و ایران در جریان بود اما پروژه ی شکوفه یکی از مهم ترین و ننگ آورترین آنها به شمار می آید که تببین درستش یکی از دستاوردهای بزرگ جمهوری اسلامی ایران را به ما یادآوری میکند. در ادامه مطالعه این یادداشت متوجه خواهید شد که چرا قدرت موشکی ایران تبدیل به یکی از بزرگترین ترس های کشورهای مستکبر جهان از جمله اسرائیل گشته است.

نام این پروژه از نام یکی از موشک‌های اسرائیلی Perah که کلمه‌ای عبری و بنام شکوفه است گرفته شد.  این پروژه بیشتر برای توسعه برد مفید نسخه جدید سلاح‌ها و موشک‌های ضد کشتی گابریل و بکارگیری آن‌ها در محدودهٔ (۱۵۰ تا ۲۰۰ کیلومتر) متمرکز شده بود.  ۱۸ ژوئیه ۱۹۷۷ حسن طوفانیان معاون وزیر دفاع ایران، در سفری که به اسرائیل داشت، به دیدار موشه دایان، وزیر جنگ اسرائیل رفت.

در این جلسه دربارهٔ ذی‌نفع بودن ایران از توسعه پروژه شکوفه که درآینده شامل زیردریایی حامل موشک هم می‌شد، بحث انجام شد و ایران نگرانی خود را از توسعه فناوری موشکی هند و پاکستان ابراز کرد. در طی یکسال بعد از این ملاقات، ایران مبلغ ۲۸۰ میلیون دلار حاصل از فروش نفت خود، به این پروژه اختصاص داد. برای پشتیبانی از این پروژه، یک گروه از متخصصان ایرانی شروع به ساخت یک سری از تأسیسات مونتاژ موشک در نزدیکی سیرجان که در جنوب ایران قرار دارد کردند و یک مرکز آزمایش موشکی نیز در نزدیکی رفسنجان دایر کردند.

به صورت مشترک، ایران و اسراییل پروژه ساخت سلاح هسته‌ای با توانایی شلیک موشک سطح به سطح را آغاز کردند و مایل بودن همانند همتایان آمریکایی خودشان شوند. به نظر می‌رسد اسراییلی‌ها که بخشی از آن‌ها رابطه‌های مفسدانه‌ای را در پیش گرفته بودند با سیاست‌مداران رده‌بالای ایرانی و رهبران نظامی ایرانی از طریق هیاتی که تشکیل داده بودند، تسلیحات نظامی ایران را غنی می‌کردند.

اما در سایه ی غفلت مسئولین و شاه حکومت پهلوی، اسرائیل کلاه گشادی بر سر ایران گذاشت! 

سه دهه بعد از سرنگونی حکومت پهلوی و تعطیلی پروژه، کتابی از سوی رونن برگمن تحلیلگر اسراییلی برجسته و نویسنده ارشد امور امنیتی در روزنامه یدیعوت اخرونوت با عنوان «جنگ پنهان اسرائیل در ایران» منتشر شد که در آن با یک مقام بسیار عالی‌رتبه در وزارت دفاع اسراییل که در جریان این پروژه فعالیت داشته‌است گفتگو انجام داد. وی در این گفتگو چگونگی کلاهبرداری اسراییل از مقامات وقت ایران را افشا کرد.

در حالیکه مقامات وقت ایران از این پروژه و به تصور خود پیشبرد آن حتی دور از چشم آمریکا خرسند بودند، اسراییل به دقت آنان را جهت تأمین منافع خود فریب داده بود. بر اساس نقشه اسراییل، ایران در جریان این پروژه بر خلاف تصور مقامات عالی ایران تنها به تکنولوژی از رده خارج دست می یافت اما اسراییل خود از سرمایه یک میلیارد دلاری ایران برای ساخت نسل جدید تسلیحات اختصاصی برای خود استفاده می‌کرد. یاکوف شاپیرو (Yaakov Shapiro) افسر ارشد اسراییلی در وزارت دفاع اسراییل مسئول مذاکره و تماس با مقامات ایران در این پروژه بود است دهه‌ها بعد گفت که:

در ایران با ما مانند شاه رفتار می‌کردند. میزان تجارات ما با آن‌ها بسیار بالا بود. بدون روابط ایران ما پول کافی برای توسعه‌ی تسلیحاتی که در حال حاضر در خط اول دفاع دولت اسرائیل هستند را نداشتیم...

به این ترتیب، محمدرضا پهلوی، به بهانه کودتا در عراق و نیاز به کسب فناوری‌های نظامی، به رژیم صهیونیستی اجازه داد از بودجه عمومی کشور، برای تحقیقاتی استفاده کند که نتایج آن، هیچ‌گاه در اختیار ایران قرار نگرفت؛ در واقع، پهلوی دوم خرج تحقیقات نظامی رژیم کودک‌کُش اسرائیل را از جیب مردم ایران پرداخت کرد و در عوض، هیچ‌چیز به دست نیاورد. فناوری‌هایی که صهیونیست‌ها در سیرجان و با بودجه‌ای که شاه در اختیار آن ها قرار داد، به دست آوردند، بعدها مبدل به تسلیحاتی شد که بر سر مردم مظلوم فلسطین و لبنان ریخته شد و هزاران نفر را به کام مرگ فرستاد.

اما پس از انقلاب اسلامی دانش و قدرت موشکی ایران به قدری گسترش پیداکرده است که با رونمایی از هر موشک جدید پیشرفت ایران در این حوزه نمود بیشتری پیدا می کند. بررسی تکنولوژی موشک‌های ایران نشان می‌دهد که برد این موشک‌ها به دورترین نقاط اروپا و بیش از ۷۰ درصد آسیا می‌رسد و این توان دفاعی باعث نا امیدی دشمنان در حمله نظامی به خاک و تاسیسات حیاتی کشورمان شده است.