وی ادامه داد: پس از انقلاب نیز بودند شاعرانی که میتوانستند این لقب را داشته باشند، اما در بزنگاهها و شرایط خاص با پس دادن امتحان و مشخص شدن عیارشان از این لقب ساقط شدند. «بابا» معمولاً لقب کسانی بود که هم باید شاعر خوبی میبود، هم شاگردانی را پرورش میداد و هم اهل تهجد بود. میشود گفت که مرتضی امیری اسفندقه تا حدودی میتواند ملقب به این عنوان شود. اما در این میان، بودند و هستند شاعرانی که بودجههای میلیاردی و میلیونی میگرفتند، اما شاگردی را تربیت نمیکردند. حتی دیده میشود که انجمنی که اینچنین بودجههایی را از دولت میگیرد، مرکزی برای پرورش فضای ضد انقلاب شده است.
مدیر دفتر آفرینشهای ادبی حوزه هنری افزود: طبق اطلاعاتی که از این خانه داریم، دست کم سالیانه 100 میلیون تومان از شهرداری بودجه گرفته، اما هیچ کار مثبتی در خصوص ارتقای ادبیات انقلاب انجام نداده است. در مقابل این افراد، زندهیاد خلیل عمرانی بود که در خانهاش شاگردانش را پرورش میداد و برچسب دولتی بودن را به او میزدند که این یک اتهام است.
قزوه با بیان اینکه یک روزی باید این پروندهها رو شود تا مشخص شود که چه کسانی بودجههای دولتی را گرفتند و شاعر دولتی هستند، یادآور شد: عمرانی در تمام زندگیاش، ساده و خالی از تشریفات زندگی کرد. مانند خیلی از بسیجیها بعد از ماهها خدمت حقوق میگرفت. حال با وجود این به او برچسب دولتی بودند میزنند. من روزی حاضرم با شاعران مدعی این حرفها بنشینیم و صحبت کنیم تا ماجرا روشن شود.
وی گفت: خانهای که میلیونها بودجه میگیرد، به مرکز ضد شعر مبدل شده است. خانه فتنه شده است. نتیجهای جز این ندارد که باید این خانه را از دست این افراد خارج کنیم. مرکزی که وابسته به حزب منحل شده مشارکت است. این افراد به ما تهمت میزنند که زندگی شما تغییر کرده، حال آنکه هر روز ماشیها و خانههای خودشان عوض میشود. اینها با پول مملکت کار دیگری میکنند. ما وظیفه داریم بایستیم و دفاع کنیم.
محمدحسین جعفریان، شاعر و مسئول دفتر شاعران فارسیزبان حوزه هنری، دیگر سخنران این مراسم بود. وی با اشاره به ویژگیهای اخلاقی عمرانی گفت: اولینبار که عمرانی را دیدم یک آرامش و خشنودی خاصی من را فراگرفت که بعدها این حس با دیدنهای مکرر در سفر و جلسات، تقویت شد. وقتی در کنار این مرد بودم، یکبار احساس نکردم که او یک ویژگی منفی دارد. بیتردید او لایق «بابا» شدن در ادبیات امروز است.
وی در ادامه رباعیای به شرح ذیل به زندهیاد عمرانی تقدیم کرد:
«دیشب به لب نسیم آوای تو بود
در زخم سکوت شهر غوغای تو بود
دیشب به کویر بکر اعماق دلم
بر چهره ماسهها رد پای تو بود»
انتهای پیام/
دیدگاه شما