نسخه مناسب چاپ
به گزارش صدای دانشجو غلامرضا آقاسی، فرزند زنده‌یاد محمدرضا آقاسی، از اتمام ترجمه کتاب «شیعه‌نامه»، مشهورترین اثر این شاعر اهل بیت(ع) خبر داد و گفت: «شیعه‌نامه» گزیده‌ای از مثنوی بلند زنده‌یاد آقاسی است که با محوریت ولایت‌مداری سروده شده است. صراحت و رک و بدون تکلف بودن از جمله ویژگی‌های این اثر است که حقیقت را به صورت کامل بیان می‌کند.
وی ادامه داد: ترجمه این اثر از سال گذشته توسط محمدهادی جهاندیده آغاز شد و خوشبختانه در مراحل پایانی است، اما به دلیل وضعیت موجود فرهنگ در کشور علاقه‌ای برای انتشار آن ندارم.
جهاندیده، مترجم این اثر پیش از این درباره ترجمه «شیعه‌نامه» به تسنیم گفته بود: مانی که برای آخرین‌بار برای دریافت دکتری خود به خارج از کشور می‌رفتم، در تلویزیون فرودگاه شعر «شاید این جمعه بیاید، شاید» اجرا می‌شد. در همان زمان با خودم عهد کردم که اگر به ایران بازگشتم، اشعاری از این شاعر را ترجمه کنم. گمان می‌کنم دلیل اصلی جذب شدن من به اشعار آقاسی اخلاصی بود که او در سروده‌هایش به کار می‌برد. جوهره اصلی هر یک از شاخه‌های هنر، اخلاص هنرمند است؛ وقتی به این درجه برسد، ناگزیر بر دل مخاطب می‌نشیند. فکر می‌کنم دلیل اصلی اینکه من و بسیاری دیگر از مخاطبان به شنیدن اشعار آقاسی علاقه دارند، همین موضوع باشد.
وی ادامه داده بود: ثقیل بودن مفاهیمن موجود در این کتاب دشواری‌هایی را برای ترجمه ایجاد کرده است. در وهله نخست گمان نمی‌کردم که ترجمه اثری این‌چنینی تا به این اندازه دشوار باشد، اما وقتی برگردان کتاب را آغاز کردم به دشواری آن پی بردم. در هر خط و هر بیت از اشعار آقاسی مفاهیم بزرگ و اصلی مذهب شیعه به نظم درآمده‌اند و این برای مخاطب انگلیسی‌زبان بیگانه است. باید در قدم اول ترجمه، ابتدا توضیحی از مفاهیم پشت بیت‌ها ارائه دهم و بعد در هر بیتی با توجه به شواری‌هایی که وجود دارد، در پاورقی این موضوعات را تشریح کنم.
ابیات ذیل بخش‌هایی از مثنوی بلند و شیرین «شیعه‌نامه» است که از سوی انتشارات تجلی مهر به چاپ رسیده است:
«ما قلم‌هاییم در دست ولی
کز لب ما می‌چکد ذکر علی
ذکر مولایم علی اعجاز کرد
عقده‌ها را از زبانم باز کرد
نام او سرحلقه ذکر من است
کز فروغ او زبانم روشن است
طوطی مولایم ای صاحبدلان
این نگنجد در ضمیر عاقلان
دیدن من از خطا از احولی است
این من بی‌من نی دست ولی است
گاه با من می‌نوازد شور را
گاهگاهی دشتی و ماهور را...»
انتهای پیام/
»
دیدگاه شما