ارزيابي شما از نمايشگاه كتاب همدان در اين دوره و دوره هاي گذشته چيست؟

ضعف اصلي نمايشگاه زمان برگزاري آن است. اين كه در آخر تابستان، اين نمايشگاه برگزار مي شود موجب مي شود قشر زيادي از مخاطبان كه دانشجويان غير همداني هستند از دست برود. غير اين دسته از مخاطبان، دانش آموزان هم به دليل تعطيل بودن مدارس، از طرف مدرسه ها به نمايشگاه آورده نمي شوند. مورد ديگر آن است كه دراين ايام تعدا زيادي از خانواده هاي همداني مشغول سفر هستند و به همين دليل از حضور در نمايشگاه محروم مي شوند. به نظر مي رسد بنا بر تجربه سال هاي گذشته، فصل بهار و يا پاييز، زمان مناسبي براي برگزاري نمايشگاه كتاب باشد. البته به دليل قرار گرفتن نمايشگاه بين المللي تهران در فصل بهار، پاييز مناسب ترين زمان برگزاري به نظر مي رسد. يكي ديگر از ضعف هاي موجود، ضعف در تبليغات است. اولا ضعف در خود اطلاع رساني به چشم مي خورد. اما نكته مهم تر عدم اطلاع رساني نوع تخفيفات براي مردم است. اين عامل علاوه بر نا آگاه بودن مخاطبان به تخفيفات، موجب  كاهش حضور مردم نيز مي شود. نكته ديگر عدم حضور ناشران بزرگ كشوري در نمايشگاه است. البته كه اين ناشران در اكثر نمايشگاه هاي بين المللي حضور نمي يابند. اين يك مشكل است و موسسه نمايشگاه هاي فرهنگي استاني به عنوان متولي اين كار بايد چاره اي بيانديشد.

به نظر شما چرا عرصه كتابفروشي، مخصوصا از جنس كتابفروشي رواق، ضعف و خلا ديده مي شود؟

يكي از عواملي كه موجب نبود كتابفروشي هايي از جنس رواق در شهر شده است، درآمدزا نبودن فروش كتاب در همدان است. اگر اين معضل حل شود تعداد كتابفروشي ها – نه فقط كتابفروشي هايي از جنس رواق- بيشتر خواهد شد. همين كمبود فروشگاه كتاب در همدان موجب كاهش تعداد اهالي مطالعه شده است. بنابر قانون عرضه و تقاضا، اگر تعداد فروشگاه هاي كتاب افزايش يابد، قطعا در تعداد مطالعه كنندگان موثر خواهد بود. البته ما بنابر برنامه ريزي كه داريم امسال و سال آينده يك فروشگاه مثل رواق در شهر تاسيس خواهيم كرد.

حدود 6 ماه از آغاز سال فرهنگ و اقتصاد با عزم ملي و مديريت جهادي گذشته است. عملكرد مديران فرهنگي استان و مجموعه هاي مردمي شهر را در اين حوزه چگونه مي بينيد؟

مديران در حد لفظ از مديريت جهادي كه حضرت آقا فرمودند، استفاده مي كنند. تا الان عمل خيلي خاصي كه جهادي باشد در حوزه فرهنگ از جانب مديران ديده نشده است. لااقل پايشي در اين عرصه اتفاق نيافتاده تا موسساتي مثل ما بتوانند اقدامات انجام شده را درك و لمس كنند. كارهايي انجام مي شود، بيشتر قالب كارهاي تكراري و روتين و كم بازده را دارد. اما خيلي گروه هاي فرهنگي مردمي از ابتداي سال، انصافا توان و تمركز بيشتري گذاشته اند و با عزم جدي تري وارد عرصه فرهنگ شده اند.

آقاي صالحي، براي افزايش فرهنگ مطالعه در بين مردم و گروه هاي مردمي چه پبشنهاداتي داريد؟

مساله اول و مهم اين است كه اين موسسات بايستي مطالعه را اولويت كار جدي خود قرار دهند. چون تا اين كار را نكنند نمي توانند انتظار بالا رفته سرانه مطالعه مردم و مخاطبان خاص خود را داشته باشند. اگر اين اتفاق بيافتد در سير برنامه هايي كه دارند راهگشايي ايجاد مي شود. علاوه بر اين خود به خود بالا رفتن ساعت مطالعه بين مخاطبان خودشان را به همراه خواهد داشت. براي انجام اين كار نيز بايستي سير مشخصي را تعيين كنند. به عنوان مثال يك سري برنامه هاي ترويجي در حوزه كتابخواني براي مخاطبان خاص خود داشته باشند و يك سري برنامه هاي تبليغي در حوزه مطالعه براي عموم مردم طراحي كنند. به نظر من اگر همه گروه هاي مردمي، با هر نكاه و رويكردي بايد حتما امر كتابخواني، - فعلا فارق از چه كتابي- را اولويت خود قرار دهند.