به یقین اسلام دینی است که کسب علم را فریضه دانسته و مسلمانان را تشویق نموده است که با تلاش در پی کسب حقیقت بوده و همانگونه که در قرآن کریم آمده است با مجادله ی عقلی بهترین اندیشه‌ها را برگزیده و بر این اساس، اصولی‌ترین شیوه‌های اداره ی خانواده و جامعه را معین سازند.

اکنون بنا به تکلیف شرعی و عقلی خود و با اقرار و اعتراف به اینکه دولت مردان جامعه ی اسلامی ایران همواره پذیرای شنیدن نظریات اقشار گوناگون قبل از اتخاذ تصمیم می‌باشند و می‌دانند جوانان ایرانی به نحو اعم و دانشجویان این مرز و بوم مخصوصاً، با انگیزه‌ مشارکت در تعیین سرنوشت و اداره ی این کشور، دلسوزانه به پیروی از منویات و رهنمودهای مقام معظم رهبری که همواره جوانان را مورد تفقد و تشویق قرار داده و آنان را به داشتن احساس مسئولیت دینی و اجتماعی و پرهیز از کناره‌گیری و انفعال توصیه نموده است، به عنوان تشکل دانشجوئی موانع اصول مقدس انقلاب اسلامی که به زعامت امام راحل (ره) حرکت توقف ناپذیر خود را آغاز کرده و اکنون نیز تحت درایت و ولایت مقام معظم رهبری، همچنان پویا و در مسیر وعده ی‌ الهی گام بر می‌دارد به نحوی که ملجاء و پناهگاه فکری و معنوی مسلمین واقعی جهان محسوب می‌گردد، خود را ملزم به بیان دیدگاه دانشجوئی در خصوص نظریه تفکیک جنسیتی دانشجویان در محیط دانشگاه‌ها داشته و به شرح ذیل به تبیین نقاط قوت و ضعف آن می‌پردازد:

1. با پذیرش این نکته که دانشجویان، یکی از اقشار فرهیخته هر جامعه محسوب می‌گردند و در سنینی مشغول تحصیل هستند که با بلوغ عقلی و فکری همزمان می‌باشد، اتخاذ اینگونه تصمیمات که به تصریح و تلویح، اهانت به آنان تلقی می‌گردد، نتیجه‌ای جز دلسردی و سرخوردگی آنان به همراه نخواهد داشت. زیرا در این صورت دانشجویان را جوانانی ضعیف النقش که پایه‌های دین و ایمان آنها سست بوده و با اندک بهانه‌ای مانند حضور در کلاس‌های درس حتی در کشور ایران که خود را پرچمدار تشکیل حکومت اسلامی و تلاش در برقراری جامعه ی ایده آل مبتنی بر آموزه‌های شیعی می‌داند فرو می‌ریزد معرفی می‌سازد و می‌توان سرنوشت و آینده ی کشوری را که مسئولین اجرائی و اداری فردایش از بین دانشجویان دل زده و تحقیر شده ی امروزش خواهد بود، تصور نمود.
2. اصولاً معتقدین به اندیشه ی لزوم تفکیک جنسیتی تا کنون به صورت صریح و آشکار پی برده، مبانی فکری خود را در طرح این نظریه بیان ننموده و تا کنون امکان نقادی موشکافانه و عقلانی آن را جهت مخالفین خود میسر نساخته و فضائی را فراهم ننموده‌اند که گروههای مختلف اجتماعی و فکری و … هر کدام با سلیقه و جایگاه فکری خاص خود به اظهار نظر پرداخته و در موارد بسیاری نیز مشاهده شده است که انگیزه آنان دلسوزی نبوده بلکه ایجاد بدبینی در بین جوانان و با هدف های مغرضانه ی سیاسی و تحت تعلیم و حمایت بیگانگان می‌باشد و لذا به عنوان تشکلی دانشجویی و جوانانی ملسمان و ایرانی و پیرو مقام معظم ولایت تقاضا داریم، مسئولینی که خود را دلسوز نظام می‌دانند حداقل به منظور خنثی نمودن اقدامات تبلیغی مغرضین و برچیدن خوراک خبری آنها بصورتی کاملاً شفاف به تبیین اندیشه و انگیز خود از طرح این نظریه از طریق رسانه‌های همگانی و عمومی و مخصوصاً در مجامع دانشجوئی بپردازند.
3. دانشجوی ایرانی، جوانی است مؤمن و معتقد به اسلام و نظام انقلاب اسلامی ایران که شایسته ی تکریم و احترام بوده و خواهد بود زیرا همواره ثابت گردیده در مقاطع حساس از تاریخ سیاسی و اجتماعی ایران، دانشجویان پیشگام جامعه بوده و اگر اندک و معدودی از آنان در مواقعی به راه خطا رفته‌اند، اکثریت جامعه ی دانشجوئی به گونه‌ای درک و شناخت و تحلیل از اوضاع و احوال جامعه رسیده که در مسیرمستقیم حرکت نموده و همیشه نیز از سوی بزرگان و علی الخصوص امام راحل (ره) و مقام معظم رهبری که مقتدای جامعه دانشجویی بوده و هستند مورد تشویق قرار گرفته‌اند واز باب مثال به حرکت موثر دانشجویان پیرو خطا امام در تسخیر لانه ی جاسوسی امریکا موسوم به سفارت در اوایل انقلاب و نقش آنان در تاریخ جنگ تحمیلی و دفاع مقدس و … می‌توان اشاره نمود.
4. اکنون دور از انصاف و منطق است که این قشر فرهیخته را به آتش و پنبه تعبیر نموده و با طرح و اجرای چنین تدابیری موهن به خیال خود شروع به بازسازی محیط دانشجوئی نمود. ظاهراً طراحان و مجریان این اندیشه، دانشگاه ها و مراکز آموزشی را جدای از جامعه می‌دانند و شاید به رؤیت ناهنجاریهای اخلاقی و اجتماعی در خارج از دانشگاه، دانشجویان را عامل و مقصر دانسته و با این قبیل اقدامات که فضای فرهنگی کشور را نزد دوستان و دشمنان داخلی و خارجی زیر سؤال می‌برد بیش از پیش جوان ایرانی را مأیوس ساخته و غیر قابل اطمینان معرفی می‌نمایند.
5. در حالیکه مقام معظم رهبری سالهای اخیر را بر محور تلاش همه جانبه در تولید و کار در حوزه‌های علم و صنعت نامگذاری نموده‌اند و تاکید فراوان در تولید علم توسط دانشگاهها و حوزه‌های علمیه فرموده‌اند این قبیل اقدامات بدون توجه به توان و امکانات آموزشی از حیث اساتید و فضای آموزشی و کمک آموزشی و غیره منجر به رکود آموزشی و عدم بهره‌وری کافی در دانشگاه‌ها گردد و شایسته است مسئولین مربوط به جای سعی انرژی و توان خود در اجرای اینگونه تدابیر، همه نیرو و امکانات خود و زیر مجموعه تحت مدیریت خویش را مصروف به رفع کاستی‌ها و نواقص در همه ابعاد نمایند نه اینکه آنچه که تا کنون با زحمت و مشقت و با توجه به کارشکنی دشمنان و تحریم‌های بین المللی در حوزه آموزش عالی تحصیل گردیده قربانی و فدای تصوری که با حقیقت اسلام و واقعیت دانشجوی مسلمان و ایرانی تعارض دارد، نمود.

هر چند در این مقوله می‌توان مفصلاً و در سایر ابعاد و تبعات اجتماعی و سیاسی و فرهنگی آن، نوشت و گفتگو نمود و به منظور پرهیز از اطاله ی کلام ضروری است که با صدای بلند و چه بسا فریاد بیان نمود که:‌

دانشجوی ایرانی، مسلمان است و وطن پرست و پیرو ولایت و طالب علم و اهل تلاش و ایمان و اعتقاد مذهبی وی بر پایه‌هائی بنا گردیده که به آسانی نخواهد لرزید و طرح تفکیک جنسیتی هیچ خدمتی به وی نخواهد کرد و چه بسا اهانتی به ساحت مقدس علم و دانشجو می‌باشد.

*دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز