به گزارش صداي دانشجو به نقل از فارس، جعفر مهراد سرپرست ISC گفت: در رتبه‌بندی تایمز هیچ یک از دانشگاه‌های مالزی در بین 400 دانشگاه ممتاز جهان قرار ندارد. آنچه بیشتر موجب نگرانی شده است تصمیم دانشگاه مالایا (UM) و دانشگاه کبانگاسان مالزی (UKM) است که تصمیم گرفته‌اند از شرکت در این رتبه‌بندی خودداری کنند. این دو دانشگاه بر این باورند که رتبه‌بندی تایمز ارتباط کمتری با اهداف و ماموریت‌های این دو دانشگاه دارد.

رئیس مرکز منطقه‌ای اطلاع‌رسانی علوم و فناوری افزود: دانشگاه مالایا و دانشگاه کبانگاسان مالزی در رتبه‌بندی QS جزو دانشگاه‌های ممتاز محسوب می‌شوند و این دو دانشگاه معتقدند که رتبه‌بندی QS تصویر درست‌تری از عملکرد این دو دانشگاه ارائه می‌دهد.

مهراد تصریح کرد: تصمیم دانشگاه‌های مالایا و کبانگاسان در پذیرش QS و رد رتبه‌بندی تایمز مسئله را پیچیده‌تر کرده و به نظر می‌رسد تصمیمی که این دو دانشگاه اتخاذ کرده‌اند، به دور از واقعیت‌های علمی است. در سال‌های گذشته دانشگاه مالایا در رتبه‌بندی تایمز جزو دانشگاه‌های تراز اول جهان بود، اما در حال حاضر که رتبه این دانشگاه سقوط کرده است، دانشگاه مالایا تصمیم گرفته است که از شرکت در این رتبه‌بندی خودداری کند.

وی ادامه داد: انتقادهای چندی بر دانشگاه‌های مالزی از نظر حضور ضعیف در رتبه‌بندی‌های بین‌المللی وارد است. دانشگاه‌های مالزی پیوسته خود را با سنگاپور مقایسه می‌کنند که در اینجا دانشگاه ملی سنگاپور در فهرست رتبه‌بندی تایمز در سال 2015-2014 حائز رتبه 25 و دانشگاه فنی ناینانگ در جایگاه 61 قرار دارد.

وی گفت: چند دانشگاه دیگر نیز در آسیای شرقی رتبه بالاتری را به خود اختصاص داده‌اند که دانشگاه توکیو با رتبه 23 از آن جمله است.

سرپرست ISC خاطرنشان کرد: در آسیای جنوب غربی نیز دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه صنعتی اصفهان نمونه‌های دیگری هستند که جزو 400 دانشگاه ممتاز در رتبه‌بندی تایمز در سال 2015 – 2014 به حساب می‌آیند.

وی افزود: آنچه در این مباحث حائز اهمیت است، آن است که دانشگاه‌ها باید از روش‌شناسی رتبه‌بندی‌ها اطلاعات کامل داشته و با معیارها و شاخص‌های رتبه‌بندی آشنا باشند.

وی ادامه داد: موسسات آموزش عالی که مورد تائید جوامع علمی هستند، دانشگاه‌هایی هستند که در راس جدول رتبه‌بندی‌های دانشگاهی قرار دارند.

مهراد اظهار داشت: دیدگاه‌ها درباره نظام‌های رتبه‌بندی دانشگاهی متفاوت است. می‌دانیم که حتی در تعدادی از کشورها صدها دانشگاه کوچک فعالیت می‌کنند که اسامی این دانشگاه‌ها در نظام‌های رتبه‌بندی بین‌المللی وجود ندارد. اما، همین دانشگاه‌ها مایل نیستند که اسامی آنها در نظام‌های رتبه‌بندی اعلام شود. این دانشگاه‌ها تنها بر اساس ماموریت و اهدافی که دارند، فعالیت می‌کنند.

وی گفت: برای این موسسات رتبه‌بندی‌های جهانی ربط کمتری دارد. هر نوع تلاش برای قرار گرفتن اسامی این دانشگاه‌های کوچک در فهرست نظام‌های رتبه‌بندی دانشگاهی انحراف از ماموریت‌هایی خواهد بود که این دانشگاه‌ها برای فعالیت های خود متعهد هستند.

سرپرست ISC تصریح کرد: انستیتو فناوری‌های هند در هندوستان گواه بیشتری را نسبت به محدودیت‌های نظام‌های رتبه‌بندی جهانی ارائه می‌دهند. این انستیتو‌ها با ارائه آموزش‌های با کیفیت به ویژه در حیطه‌های علوم، مهندسی و فناوری در زمره موسسات آموزش عالی برتر قرار دارند.

مهراد گفت: این در شرایطی است که موسسات فناوری مزبور در نظام‌های رتبه‌بندی بین‌المللی موفقیت چشمگیری ندارند و تنها انستیتو فناوری بمبئی و انستیتو فناوری رورکی در سال 2014 در بین 400 دانشگاه ممتاز جهان حضور دارند.

وی خاطرنشان کرد: ارائه نمونه‌های بالا دلالت بر این دارد جامعه علمی و دانشگاه‌ها به نظام‌های رتبه‌بندی به گونه‌ای متفاوت می‌نگرند. به اعتقاد من ارزیابی امری ضروری است و به ویژه در مورد دانشگاه‌های دولتی باید انجام گیرد.

وی تاکید کرد: چنانچه دانشگاه‌ها کیفیت و برتری را در برنامه‌های خود معمول کنند، رتبه‌بندی‌ها به طور طبیعی این دانشگاه‌ها را در جدول رتبه‌بندی‌ها قرار خواهند داد. دانشگاه‌های با کیفیت از آن جهت در فهرست جداول رتبه‌بندی قرار دارند که خود دانشگاه‌ها ممتاز محسوب می‌شوند.