به گزارش صدای دانشجو، دکتر اسدالله نقدی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا، با تاکید بر اینکه جزیره ای عمل کردن وزارت علوم مانع سرقت علمی نیست، اظهار کرد: وزارت علوم به صورت جسته و گریخته در بحث سرقت علمی وارد شده اما سیستم های نظارتی باید بیشتر در این زمینه وارد شوند چرا که سرقت و تقلب علمی جزئی از کل بزرگتر است.

وی تاکید کرد: چنانچه افراد بدانند عاقبت سرقت علمی محرومیت و منع از ادامه تحصیل و امتیازات علمی می شود هیچ گاه این کار را انجام نمی دهد.

دکتر نقدی تصریح کرد: افراد بر حسب شرایط اجتماعی، به دنبال سهل الوصول ترین راه برای رسیدن به پول، مدرک، نمره و امتیازات بوده و بنا به گفتار معروف اجتماعی، تاریخی و ادبیاتی که نابرده رنج، گنج میسر نمی شود، افراد سعی دارند تا بدون هیچ رنجی به بهترین گنج برسند.

بعضی از اساتید هم دست به سرقت علمی می زنند

وی با بیان اینکه سرقت علمی تنها مختص دانشجویان نیست، اظهار کرد: بحث سرقت علمی جزئی از سرقت هایی است که در جامعه رخ داده و بعضی از اساتید نیز دست به این عمل می زنند.

سرقت علمی رکود شدید علمی را به همراه دارد

دکتر نقدی با تاکید بر اینکه سرقت علمی پیامد بسیار مخربی در جامعه داشته، اضافه کرد: با رایج شدن سرقت علمی، آن جامعه با رکود شدید علمی مواجه می شود و مالکیت معنوی از اعتبار ساقط خواهد شد چرا که با این کار مالکیت ها زیر پا گذاشته شده و پیامد های منفی دیگری را به دنبال خواهد داشت.

وی از دیگر پیامدهای منفی سرقت علمی را از بین رفتن قبح و رایج شدن آن در جامعه دانست و گفت: با تکرار این کار، افراد سعی می کنند تا از یکدیگر پیشی و سبقت بگیرند که رفته رفته قبح این ناهنجاری ها به مرور زمات شکسته خواهد شد و افراد بیشتر دست به این کار خواهند زد.

مخرب ترین پیامد سرقت علمی همه گیر شدن آن است

دکتر نقدی مخرب ترین پیامد سرقت علمی را همه گیر شدن آن خواند و اظهار کرد: سرقت علمی، آفتی است که باعث می شود افراد دارای مدرک بی سواد در جامعه بیشتر شود که این نقطه مقابل چیزی است که در جامعه مدنظر است که چنانچه در سطح بین المللی هم تکرار شود اعتبار آن تضعیف و از بین می رود.

وی با تاکید بر اینکه سرقت علمی باید در آموزش های آموزش و پرورش دیده شود، گفت: نظارت های رسمی و اجتماعی بیشتری باید در نظر گرفته شود و جامعه این افراد را به عنوان ناهنجار بشناسد و با آن ها به صورت جدی برخورد شود.

این استاد دانشگاه سرقت علمی را نوعی هنجار شکنی و تخلف دانست و افزود: بعضی افراد می خواهند بدون هیچ زحمتی در کوتاه ترین زمان و به شکل میان بر که از نظر قانونی و شرعی پذیرفته شده نیست، به چیزهایی از جمله پول، موقعیت علمی، مدرک و جایگاه اجتماعی که از سوی جامعه مطلوب بوده، دست یابند.

وی در پایان با بیان اینکه در حال حاضر نظارت ها ناکافی و ناکارآمد است، گفت: دانشگاه جزئی از جامعه و جامعه نیز جزئی از دانشگاه است بنابراین باید در پیدایش، گسترش و پیشگیری از سرقت علمی توجه بیشتری صورت گیرد.