به گزارش صدای دانشجو به نقل از ایسنا، این باتری از چهار برابر ظرفیت بیشتر نسبت به باتری‌های لیتیوم یونی کنونی برخوردار بوده و با سرعت کمتری در طول زمان از کار می‌افتد.

این باتری از نانوذرات با پوسته دی‌اکسید تیتانیوم در اطراف آلومینیوم استفاده می‌کند که به عنوان الکترود منفی باتری عمل می‌کنند.

محققان دریافتند که فلز با روکش دار کردن آلومینیوم می‌تواند بطور آزادانه منبسط یا منقبض شود.

این یافته‌ها بر مشکلات قبلی تجربه شده در استفاده از آلومینیوم برای شارژ مجدد باتری‌های لیتیوم یونی فائق آمده است.

آلومینیوم یک ماده با ظرفیت بالاست اما در زمان شارژ شدن تا دو برابر حجم اولیه منبسط شده و در زمان تخلیه شارژ، مجددا به شکل اولیه باز می‌گردد. تکرار این ریزش و اصلاح لایه، لیتیوم را مصرف کرده و ظرفیت باتری را کاهش می‌دهد.

این دستاورد در مجله Nature Communications منتشر شده است.

انتهای پیام