به گزارش صدای دانشجو، به نقل از خبرنامه دانشجویان ایران به معرفی کتاب «رود خوانی» می‌پردازیم:

محمد مهدی سیار شاعر خوش ذوقی است.این را می شود از ترانه های "مرگ بر آمریکا" و "گزینه های روی میز" حامد زمانی و یا از متن شعری حماسی که میثم مطیعی برای یمن خواند، فهمید.

سیار خوش ذوق است، مثل قیصر. برای همین است که سروده های سیار گاهی آدم را یاد قیصر امین پور می اندازد. او هم با طبعی لطیف و نگاهی هنرمندانه و دقیق در سرودن انواع شعر دستی داشت. حالا می شود گفت که سیار هم به او اقتدا کرده و راهش را با زبان و بیانی دیگر ادامه می دهد.

گهگاه تنفسی به اوقات بده
رنگی به همین آینه مات بده

من می دانم سرت شلوغ است ولی
گاهی به خودت وقت ملاقات بده

خواندن اشعار "رودخانی" سیار در این روزهای بلند بهاری می تواند همان وقت ملاقاتی باشد که خودش سروده است. عرضم تمام است، فقط بدانید که این کتاب را رهبر معظم انقلاب هم خواندند و بعد از آن خطاب به سیار در دیداری فرمودند: «کولاک کردید، آقای سیار!»

چند سی سی از اشعار کتاب:

کتمان نباید کرد،
در این عکس ها پیداست
من بعد از آن پاییز هم خندیده ام گهگاه!
خندیده ام، یا از ته دل
یا دست دور گردن فرد بغل دستی
با گفتن یک  ((سیب)) ناقابل
خندیده ام اما تو میدانی
من بعد از آن پاییز تنهایم
خندیده ام اما تو میدانی
در عکس های دسته جمعی نیز تنهایم

انتها پیام/م