به گزارش صدای دانشجو نشریه دانشجویی "سینا" دانشگاه بوعلی سینا به صاحب امتیازی میلاد بیرونی در جدیدترین شماره خود مصاحبه تفصیلی با مسئول حراست دانشگاه بوعلی سینا داشته است.

در مقدمه این مصاحبه آمده است که در تریبون آزاد 16آذرماه انتفاداتی به حراست و شیوه‌ی مدیریتی امنیتی در دانشگاه وارد شد. به همین خاطر به سراغ آقای مهندس حمدیه رئیس فعلی حراست دانشگاه رفتیم. ایشان از سال 87 ریاست حراست دانشگاه را بر عهده دارند.

آنچه را که در ادامه میبینید متن کامل این مصاحبه است که بدون دخل و تصرف از نشریه دانشجویی سینا نقل شده است :

آقای مهندس جنابعالی از سال 87 مسئول هستید، کمی جنجالی شروع کنیم، بفرمایید چند تن از دانشجوها سال 88 حکم انضباطی گرفتند؟

حضور ذهن دقیق ندارم چون سال 88 و 89 تا حدودی به هم مرتبط بودند، در مجموع افرادی که به کمیته انظباطی معرفی شده و حکم انظباطی به پروندشان اضافه شده در حدود 30 الی 35 نفر بودند.

 در سال 88 سنگین ترین حکم انظباطی که به دانشجو تعلق گرفت به چه نحوی بود؟

از این تعداد 30 الی 35 نفر، شاید حدود 10 نفر محرومیت 2 نیم سال و 1 نیم سال داشتند و مابقی در حد تذکر  و درج در پرونده بود – اگر چه افرادی هم که از تحصیل محروم شدند در مرحله ی تجدید نظر به صورت تعلیق درآمدند.

 کمی از آن سال‌ها جدا شویم، بعد از این که جناب روحانی به عنوان ریاست محترم جمهور انتصاب شدند آیا سفارشی از طرف رئیس وقت دانشگاه جناب دکتر زلفی‌گل یا دست اندر کاران خارج دانشگاه مبنی بر مسامحه بیشتر با دانشجویان به جنابعالی شد یا نه؟

 وظیفه‌ی حراست، مدیریت دانشگاه است و با تغییر مدیران دچار عوض نمی‌شود. چون کار حراست برحسب قانون است و قانون با دیگر دولت‌ها تغییر نمی کند. منتها در نگرش دولت‌ها نسبت به اجرای قانون شاید در در مواضعی سخت گیرانه تر باشد.

 آیا در زمان دکتر غلامی نیز بر همین مبنا استوار است؟

 نه تفاوتی وجود ندارد، ما نه در قبل از ایشان و نه در زمان دکتر غلامی سفارشی مبنی بر چگونگی رفتار با دانشجو غیر از چارچوب آیین‌نامه نداشتیم.

 آقای مهندس در مواجهه با مشکلاتی که برای دانشجویان ایجاد می‌شود، مجموعه‌ی حراست دانشگاه، نگاهی سخت‌گیرانه، تند و تنبیهی دارد یا نگاهی پدرانه؟

 بحث رسیدگی به مسائل در حیطه‌ی کاری کمیته‌ی انضباطی است که در حراست دانشگاه دارای شخصیت حقوقی است. بنابراین رسیدگی از این طریق انجام می‌شود و حراست نقش چندانی در برخورد با دانشجویان ندارد. حیطه‌ی کار حراست مراقبت از فضای دانشگاه و تطبیق آن با منافع نظام جمهوری اسلامی است؛ اما قبل از این‌که موضوعی به مراجع ذی‌صلاح ارجاع داده شود، حراست بررسی‌های اولیه برای روشن شدن موضوع را انجام می‌دهد.

در بخشی که مربوط به حراست است برای تحلیل موضوع، در این بخش نگاه حراست نگاه آکادمیکی است و به سابقه افراد هدف و غرض این کار توجه می‌شود و سعی بر این است که در مراحل اولیه رسیدگی با نگاه مثبت بررسی انجام گیرد.

چند مورد از نمونه کارهایی که قابل‌چشم‌پوشی نیست را در صورت امکان بیان کنید که دانشجویان با آن‌ها آشنا شوند؟

برای مثال در مواردی که شاکی خصوصی در مسئله باشد و شاکی خصوصی راضی به حل‌وفصل موضوع از طریق تسامح نباشد، و یا تخلفات در حوزه فضای امنیتی کشور صورت گرفته باشد قابل‌چشم‌پوشی نیست.

اگر موافقید بحث بر سر مسائلی که در سال 95 اتفاق افتاد را پی بگیریم، اولین نکته این است که خروج خانم‌ها از خوابگاه‌های دانشجویی منوط به رعایت برخی از ظواهر شده این مسئله را شما در جریان بودید؟  اگر در جریان بودید چگونه ممکن است خروج خواهران از خوابگاه‌ها منوط به رعایت برخی ظواهر باشد؟

درزمینهٔ عفاف و حجاب اولین نکته‌ای که باید مطرح شود این است که شرافت انسان‌ها در دین مبین اسلام توجه خاصی شده و اگر نسبت به پوشش خانم‌ها و آقایان دستوراتی است از باب کرامت انسان است و به‌طبع قوانین موضوعه کشوری در مورد رعایت پوشش افراد، وجود دارند.

این نکته‌ام قابل‌ذکر است به ضوابط پوششی مانند سایر ضوابط رفتاری که هر عضوی از اجتماع ملزم به رعایت آن است. دانشگاه نیز جدای از کشور نیست، این ضوابط هم در آیین‌نامه‌ای ما وجود دارد. سال 95 متأسفانه شاهد گزارش‌هایی بودیم. از خوابگاه‌های خواهران که ترددهایی از سوی تعداد بسیار اندکی از افراد وجود دارد، که این افراد ضوابط پوششی را رعایت نمی‌کنند و این اقدام به خاطر همین موضوع بود.

آقای مهندس منظورتان از رعایت ضوابط پوششی چیست؟ ضوابط درون دانشگاه یا خارج آن؟

حوزه‌ی مسئولین ما داخل دانشگاه است بنابراین خارج از تعریف دانشگاه این موضوع علی‌القاعده ربطی به حراست ندارد؛ اما مسائلی مانند اردوهای مختلط و دانشجویی که تحت هر عنوانی به دانشگاه مربوط است، به دانشگاه و حراست مربوط است.

 این‌که برخی از خانم‌های حراست جلوی در بایستند و به خیلی از خانم‌ها تذکر بدهند یا کارت از خانم‌ها بگیرند به نظر شما اثرگذاری این نوع رفتار تا چه حد است؟

ما از روش‌های اثرگذار در رابطه با ارتقا سطح عفاف و حجاب دانشگاه استقبال می‌کنیم؛ اما در این مورد کاری که همکاران ما در دانشگاه انجام می‌دهند. اگر انتظار داشته باشیم با تذکر چند تن از همکاران در دانشگاه مسائل و مشکلات حل شود یک اشتباه بسیار کلیدی است.

نقل‌قول یکی از دانشجویان در تریبون رو خدمت شما عرض می‌کنم و لطفاً نظرتان را در این مورد بفرمایید؟ «بنده پدرم تا ورودی دانشگاه من رو همراهی می‌کنه و مشکلی با وضع من نداره! خانم دم حراست دانشگاه به بنده گیر می‌دهد که این چه پوششی است. من قبل از این‌که دانشجوی شما باشم ((ناموس)) پدرم هستم؛ و پدرم چیزی به من نمی‌گوید چرا شماها این‌گونه رفتار می‌کنید» نظر شما در مورد این جمله چیست؟

در خصوص این‌که در تریبون آزاد مطرح می‌شود و دوستان عنوان می‌کنند که چرا هیچ مسئول نیست جواب بدهد. صحبت این بزرگوار را من  نقد می‌کنم این‌که فکر کنیم وقتی‌که کسی پوشش نامناسب دارد آدم بدی هست اصلاً نگاه درستی نیست. منتها با این استدلال که این بزرگوار داشته‌اند ما برای برخورد‌ها و انجام وظیفه‌ای که داریم ملاکمان قانونی است که اعلام‌شده.

زمانی که خانم وارد دانشگاه می‌شود و به ایشان گفته میشه فلان کار را انجام بده (...) آنچه همه می‌دانند این است که  آن خانم شاید در بدو ورود به دانشگاه پوششی ساده داشته باشد اما در سرویس بهداشتی‌های دانشگاه به یک چهره دیگر خودش را تبدیل می‌کند، سؤال این است که سخت‌گیری این‌چنین  به یک سری اتفاقات و کارهای مخفی کارانه می‌شود یا نه؟ و به نظر شما که در مقام ریاست حراست دانشگاه هستید باید چه‌کارهایی انجام شود که جلوی این مسئله گرفته‌شود.

من از شما سؤال می‌پرسم؟ تقلب در امتحان خوب است یا بد؟ مجری: قطعاً نادرست است. مهندس: آیا همه‌ی تقلب‌ها رو ناظرین می‌بینند؟

خیر

چون بسیاری از تقلب‌ها را نمی‌شودگرفت، دیگر برای امتحان‌ها نباید ناظر گذاشت؟

یک نکته‌ای که دانشجویان را آزار می‌دهد این هست که کارت‌های دانشجویی چک می‌شود. سؤالی که وجود داره این هست که یک دانشجو وقتی‌که چهار سال در یک دانشکده حضور داره و بعضاً اون مسئول حراست که کارت‌های دانشجویی رو چک می‌کند، عوض نمیشه و اون فرد رو میشناسه، چه لزومی داره که کارت دانشجویی ایشون چک بشه؟ فکر کنید که از سال 87 تا الآن هرروز کارت کارمندی شمارا در جلوی در ساختمان مرکزی چک کنند. خود شما نسبت به این مسئله چه واکنشی نشان خواهید داد؟

 کارت شناسایی به افراد داده شده و افراد ملزم هستند  هر وقت کارت از آن‌ها خواسته شد، ارائه بدهند، خب این به‌صورت ضوابطی هست که در دانشگاه موجود است این‌که خب ما چرا کارت می‌گیریم، اولا احراز هویت دانشجویانی که وارد دانشگاه می‌شوند باید مشخص شوند و این‌که حضور دانشجویان در دانشگاه یک جریان سیال است و هر ترم دانشجویانی فارغ‌التحصیل می‌شوند و دانشجویانی نیز وارد می‌شوند و عده‌ای هم مهمان می‌شوند، ما حتی وقتی آمار دانشجویان را از سیستم آموزشی دانشگاه در چند روز متوالی می‌گیریم آمار تغییر می‌کنند (به خاطر تسویه دانشجویان و ثبت‌نام دانشجویان جدیدالورود) نکته بعدی این هست که دانشگاه ما فاقد حصار کامل است، بنابراین ورود افراد غیر به دانشگاه ما بسیار آسان است اگر دانشجویان ما کارت دانشجویی همراهشان باشد و اگر در موردی همکاران ما تقاضای کارت کنند، ما انتظار داریم که دانشجوی ما کارت همراهشان باشد. نکته بعدی اگر ما کنترل نکنیم چه اتفاقی می افتد؟ یکی این‌که دانشجویانی که سطح دانشگاهشان مثل سطح ما نیست و کلاس هایشان حضوری نیست از کلاس‌ها استفاده می‌کنند و همچنین در مقاطی هم چون 16 آذر که گذشت، ما کنترل تردد رو تشدید می‌کنیم. نگاه ما این هست که از خارج دانشگاه نفراتی، جریاناتی وارد نشوند و مشکلاتی را به‌وجود نیاورند.

کاملاً درست است منتها  مثال نقض‌هایی وجود دارد مثلاً در یک دانشگاه دوازده‌هزارنفری شاید برای هزار نفر چک کردن کارت دانشجویی لازم باشد، اما دانشجویی که چهار سال دانشجوی این دانشگاه بوده مجدد صبح شنبه باید کارت نشان بدهد چه لزومی دارد که فردای همان روز در روز یکشنبه همان شخص در همان ساعت در همان مکان توسط همان مسئول انتظامات روز قبل مجددا چک شود. دانشجویان غرور دارند،  شما فرض کنید هرروز کارت کارمندی شما چک شود قطعاً حس ناخوشایندی به شما منتقل می‌شود – هرچند که حق حراست که کارت دانشجویی رو چک کند  لکن دانشجویی  که  صبح کارتش چک شده مجدد کارتش را ساعت دو بعدازظهر باید چک کنیم؟ ضمناسوال قبلی من را جواب ندادید، آیا راضی هستید کارت شما هرروز چک شود؟

این کار انجام می‌شودِ. بنده به‌عنوان مسئول حراست دانشگاه هر صبح ساعت می‌زنم.

آقای مهندس با کلمات بازی نکنید – فرض کنید یک نفر  مثل آقای قاسمی که مسئول انتظامات هستند هرروز کارت شما را چک کنند چه حسی پیدا می‌کردید؟

حسم خوب نیست، منتها شما همه داستان رو نمی‌بینید – ما  گفتیم که  این‌چنین سخت گیرانه نگاه نکنید منتها شما با نگاه خودتان نگاه می‌کنید، همکاران ما که کارت‌ها را چک می‌کنند، کارت همه را چک می‌کنند و کسی نمی تواند بگوید که چرا کارت فلانی را چک نمی‌کنید؟

من دو سؤال پایانی می‌پرسم دلیل تغییر آقای کرم پور و آمدن آقای پاک‌منش چیست؟ با توجه به اینکه اقای پاک‌منش در سال ۸۸ مسئول انتظامات دانشگاه بوده‌اند! آیا شخص شما و مجموعه‌ی حراست دانشگاه به این نتیجه رسیده بود؟ یا نهادهای بیرون از دانشگاه این‌گونه توصیه کردند؟

تمام تصمیم‌گیری حراست دانشگاه با بنده ست و هیچ‌کس تعیین تکلیف نمی‌کند برای ما.

یعنی شما می‌فرمایید رابطه‌ی حسنه‌ی آقای پاکمنش با برخی افراد (ریاست دانشگاه)

یا فرد دیگری در این انتخاب اثرگذار نبوده‌است؟

دوستان رابطه‌ی حسنه دارند منتها تصمیم‌گیری در این خصوص با شخص بنده‌است و دیگری اثرگذار نیست.

کارهای اداری همین‌گونه است چرخش نیروها وجود دارد و تغییر نیروها طبیعیست.

آقای پاک‌منش بعد از سال ۸۸ به کدام قسمت منتقل شدند؟

قسمت اداره‌ی املاک

 از چه سالی به آنجا رفتند؟

از سال

۹۰

الآن با توجه به اینکه ۵ سال ایشان از مجموعه‌ی انتظامات و حراست دور بوده‌اند آیا حضور ایشان با ذهنیت قبلی به فضای دانشگاه باعث به وجود آمدن جوی امنیتی در دانشگاه نمی‌شویم؟

برای نمونه در ۱۶ آذر در دانشکده‌ی ادبیات شاهد حضور تعداد ۶ الی ۷ نفری از گروه انتظامات اقایون بودیم که تیم خانمها هم حداقل دو سه نفر بودند! آیا این عملکرد مصداق بارز پادگانی شدن دانشگاه توسط ایشان نیست؟

 نه ایشان فرد باتجربه‌ای هستند و این‌طورنیست. بعد ‌زمانیکه اقای پاک منش رفتند خیلی‌ها گفتند که چرا ایشان رفتند! هرکسی که جابجا شود شاهد این حرف‌ها هستیم (خندیدن آقای مهندس)

پس شما قبول دارید که این تعداد نیروی انتظاماتی به خاطر حضور ایشان بوده است؟

بالاخره تدبیر هر مسئولی قابل‌احترام هست.

به‌عنوان آخرین نکته به دانشجویان چه صحبتی دارید؟

آرزوی سلامتی و موفقیت برای آن‌ها دارم.

انتهای پیام/