به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای دانشجو، حجت الاسلام ابوذر طالبی در گفت و گو با خبرنگار صدای دانشجو گفت: امام جواد(ع) فرزند امام رضا(ع) و مادری به نام حبیبه که بعضی وی را خیزران می نامیدند در اواخر عمر امام رضا به دنیا آمد. که قبل از تولد ایشان و با توجه به اینکه امام رضا فرزندی نداشت، برخی از مخالفان شبهه افکندند که امام رضا نسلی از خود باقی نمی‌گذارد و سلسله امامت قطع می‌شود. وقتی امام جواد به دنیا آمد و وی را نزد پدرش آوردند، امام رضا فرمود: این مولودی است که برای شیعیان ما با برکت‌تر از او زاده نشده است.

وی افزود: امام جواد(ع) چهارمین سال زندگی خود را می گذراندند که امام رضا به اجبار مأمون به ولیعهدی منصوب شدند و بعد از شهادت پدر بزرگوارشان و به امامت رسیدند. در هشت سالگی ایشان، مأمون برای جلب مجدد محبوبیت از دست رفته اش ، امام جواد(ع)را از مدینه نزد خود آورد و دخترش، ام فضل را به عقد این امام عزیز در آورد ، با این حال خلیفه ی عباسی هم چنان مناظرات علمی دوران امام رضا را برای تخریب امام جواد(ع) ادامه می داد که به حول و قوه ی الهی این امام بزرگوار همانند پدرشان پاسخهای علمی و کاملی را با وجود سن کمی که داشتند، در جواب سوالات دیگر علمای مذاهب و فرق دیگر می دادند.

طالبی گفت:اما مهم ترین نکته ای که در مورد امام جواد(ع)حائز اهمیت است، حفظ جایگاه امامت با وجود سن کم به بهترین نحو است. ایشان در هر شرایطی توانستند این جایگاه را در نزد مردم با وجود خفقان شدید آن دوره حفظ کنند.
وی در انتها گفت: شهادت این بزرگوار که نشان از خفقان شدید آن دوره است ، به دست همسرش و در زمان معتصم اتفاق افتاد  که بعد از سه روز و بدلیل پرواز پرندگان در اطراف خانه ی آن امام غریب، مردم پی به شهادت ایشان ببرند. امام جواد(ع)با ۲۵سال عمر و هفده سال امامت،کوتاه ترین دوران زندگی را در بین ائمه ی بزرگوار شیعه داشتند.

انتهای پیام/چ