به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای دانشجو، سید محمدعلی خطیبی نماینده سابق ایران در اوپک در گفت و گو با انقلاب نیوز درباره قرارداد اخیر ایران و شرکت توتال فرانسه گفت: خیلی حرف درباره این قرارداد وجود دارد که باید گفته شود، اولی آنها انتخاب این شرکت است که همزمان با کشور ما با قطر قرارداد مشارکت در تولید دارد و این خود مشکل بزرگی است. شرکت توتال اگر منافعش در قطر بیشتر باشد مطمئنا از منافع ما چشم پوشی خواهد کرد.

وی گفت: معمولا در همه جای دنیا این عرف وجود دارد که وقتی شرکتی در تقابل با شرکت دیگر قرار می گیرد برای جلوگیری از سو استفاده و قراردادهای پنهانی، با آن شرکت قرارداد نمی بندند.  

توتال شرکت خوشنامی برای ما نبوده و نیست
خطیبی افزود: در قرارداد قبلی ایران با توتال مفسده هایی بوده که در این قرارداد جدید به آن توجهی نشده است. توتال شرکت خوشنامی برای ما نبوده و نیست، نباید به شرکتی که با پورسانت قرارداد می نویسد اعتماد کرد. باعث تعجب است که چرا برای این قرارداد مناقصه برگزار نشده است! با توجه به اینکه توسعه فازهای 11 را می توان به دست شرکت های ایرانی سپرد و آنها را به بهره برداری رساند.

وی با اشاره به اینکه شرکت های بین المللی دیگری نیز آماده عقد قرارداد با ایران در این زمینه بوده اند تاکید کرد: این قرارداد باید به صورت مناقصه به شرکت های خارجی و داخلی اهدا می شد تا هم رقابت ایجاد می شد و هم ایران با داشتن حق انتخاب با کمترین هزینه بهترین شرکت را برمی گزید.

ابهامات زیادی درباره مبلغ این قرارداد وجود دارد
این کارشناس نفتی تصریح کرد: بر اساس اظهارات وزیر نفت آنچه با 1/50 درصدی که سهم توتال است 12 میلیارد دلار عاید این شرکت خواهد شد. حال با توجه به این موضوع خود آقای وزیر گفته است که یک سری از فازهای پارس جنوبی را با یک میلیارد دلار به بهره برداری رسانده اند که کلیپ تصویری آن در  شبکه های اجتماعی نیز موجود می باشد، چرا شرکت توتال باید 12 میلیارد دلار از این قرارداد را از آن خود کند؟! این تفاوت فاحش از کجا نشأت می گیرد؟! سردار عبداللهی فرمانده قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا نیز در جایی دیگر گفته که ارزش کل این قرارداد 8/4 میلیارد دلار است. حتی این مبلغ نیز با رقمی که توتال از آن بهره می گیرد تفاوت دارد! این همه ابهام از کجاست؟!

سابقه بدنامی توتال در دولت های قبلی باید مانع از عقد قرارداد دوباره می شد
نماینده سابق ایران در اوپک با انتقاد شدید از بسته شدن این قرارداد با توتال تاکید کرد: چرا ما باید این همه هزینه برای کشور بتراشیم که این قرارداد با یک شرکت فرانسوی بسته شود؟! باید این ابهامات در یک جایی رسیدگی شود تا برای همه علنی شود. سابقه بدنامی توتال در دولت های قبلی باید مانع از این می شد که دوباره با این شرکت قرارداد بسته شود. تا موضوعات سابق درباره این شرکت در سال های قبل روشن نشده است نباید با این شرکت قرارداد می نوشتند و معمولا به این صورت است که کار جدید به این نوع شرکت های مسئله دار داده نمی شود.

شرکت های ایرانی می توانند این پروژه را به بهره برداری برسانند
خطیبی اظهار داشت: علاوه بر قرارگاه خاتم الانبیار تعدادی از شرکت های داخلی ما می توانند این پروژه را  با هزینه ای بسیار کمتر به بهره برداری برسانند. مگر به غیر از چند عدد از فازهای پارس جنوبی که از تعداد انگشتان یک دست بیشتر نیستند را چه کسانی به بهره برداری رسانده اند؟ اکثر فازهای پارس جنوبی را شرکت های داخلی و ایرانی بوده اند که به بهره برداری رسانده اند.

بسته شدن این قرارداد سیاسی بوده است
خطیبی با اشاره به این که شرکت های خارجی با سو استفاده از تحریم ها وسط انجام پروژه به سادگی کار را رها می کنند افزود: من مخالف بسته شدن قرارداد با شرکت های خارجی نیستم اما چرا ما باید با شرکت هایی قرارداد ببندیم که منافع ملی ما را زیر سوال می برند؟! به نظر می رسد که بسته شدن این قرارداد سیاسی بوده و دولتمردان ما این امتیاز را به فرانسوی ها داده اند تا به وسیله آن امتیازات سیاسی و مربوط به برجام را دریافت کنند تا حسن رابطه با آنها برقرار شود. این موضوع نیز که یک مسئله واهی است و اعتماد کردن به خارجی ها عملی کاملا اشتباه است.

اروپایی ها با دریافت امتیاز اقتصادی از مواضع سیاسی خود کوتاه نمی آیند
وی گفت: بعد از فضای برجام دولتمردان ما با استفاده از این قرارداد به دنبال نزدیکی روابط با اروپایی ها هستند تا در مواضع سیاسی آنها تغیر نگرش دهند. این موضوع خوش خیالی محض است که با بسته شدن قرارداده های اقتصادی آنها از مواضع سیاسی خود کوتاه بیایند. چون سابقه اروپایی ها کاملا مشخص است و در زمان تحریم ها همه شرکت های اروپایی به صورت یک طرفه قراردادهایی که با ایران را بسته بودند را رها کردند و پروژه های روی زمین مانده، ما را متضرر کرد.
 

انتهای پیام/چ