به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای دانشجو، اصلاح‌طلبان تا پیش از انتخابات ریاست جمهوری سال 92 به حدی از قدرت دور شده بودند که برای بازگشت به قدرت حاضر بودند با هر تفکری ائتلاف کنند و کار به آنجا ختم شد که آن‌ها حسن روحانی را که از اعضای با سابقه جامعه روحانیت مبارز است به عنوان کاندیدا مورد حمایت خود در انتخابات ریاست جمهوری انتخاب کردند و در "لیست امید" مجلس هم از افرادی مثل کاظم جلالی و بهروز نعمتی که در دوره‌های پیش با پرچم اصولگرایی وارد مجلس شده بودند حمایت کردند.

آنچه تا پیش از انتخابات ریاست جمهوری 96 مطرح می‌شد، احتمال عبور اصلاح‌طلبان از روحانی بود، کدهایی از قبیل "رحم اجاره‌ای" و انتقادات سران جریان اصلاحات از عملکرد دولت حسن روحانی موجب شده بود تا فعالان و تحلیگران سیاسی این احتمال را بدهند که جریان اصلاح‌طلب با "عبور از روحانی" در انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری، کاندیدایی تمام اصلاح‌طلب را به مردم معرفی کنند.

با فرارسیدن موسم انتخابات همه چیز تغییر کرد، پازل‌های دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری طوری چیده شد که اصلاح‌طلبان چاره‌ای جز حمایت از حسن روحانی نداشتند، البته اصلاح‌طلبان این بار مشروط از روحانی حمایت کردند و شرط حمایت‌ آن‌ها هم داشتن سهم بیشتر در کابینه دولت دوازدهم یا به قول خودشان "استفاده بیشتر از نخبگان اصلاح‌طلب در کابینه دوازدهم" بود.

اما پس از انتخابات شرایط به نحو دیگری رقم خورد و حسن روحانی به خواسته‌های اصلاح‌طلبان در انتخاب اعضای کابینه توجهی نکرد و همین هم موجب اعتراض اصلاح‌طلبان شد.

حضرتی: قطعا به 3 وزیر رای اعتماد نمی‌دهیم

الیاس حضرتی در گفت‌وگو با تابناک اظهار داشت: عدم استفاده از افراد شاخص اصلاح‌طلبی که در حال حاضر مفقودالاثر شده‌اند و معلوم نیست کجا هستند، از جمله ضعف‌های بزرگ کابینه است. با این حال، در مجموع و در کل کابینه بدی نیست؛ هر چند باید افراد بهتری برای آن انتخاب می‌شد.

حضرتی با ‌اشاره به انتخاب افراد کابینه نیز گفت: هنوز کمی زود است که مصداقی درباره افراد صحبت شود؛ اما از حق هم نباید گذشت، افرادی که انتخاب شده‌اند، گاه در حد و اندازه جایگاهی که قرار است آن را صاحب شوند، نیستند؛ برای نمونه، یکی از مهم‌ترین حوزه‌های کشور، حوزه آموزش و به ویژه آموزش و پرورش است.

ورود افرادی که درحد و اندازه وزارت آموزش و  پرورش نیستند و همچنین عدم معرفی وزیر علوم جزو نقاط ضعف کابینه است.
وی درباره رأی‌آوری افراد کابینه گفت: قطعا چند نفری از وزرای پیشنهادی نمی‌توانند رأی اعتماد بگیرند. نمی‌خواهم مصداقی بگویم چه کسانی هستند، ولی برخی افراد کابینه ـ که دست کم سه تن از آنها را می‌شناسم ـ حتما رأی نخواهند آورد و روحانی باید از هم اکنون به فکر جایگزینی آنها باشد.

دلواپسان کابینه

از طرف دیگر روزنامه بهار در یادداشتی با عنوان «دلواپسی بزرگ برای کابینه دوازدهم» نوشت: اعلام اسامی کابینه دوازدهم واکنش‌های مختلفی را ایجاد کرد که اغلب منفی بود. واکنش‌هایی که بخشی از آن به عدم شناخت برخی رای‌دهندگان از مشی و روش روحانی برمی‌گردد. بخشی از آن ناشی از عدم تجانس بین وعده‌های رئیس‌جمهور، به عنوان مثال در موضوع استفاده از زنان و اقلیت‌های قومی و مذهبی است، بخشی از این واکنش‌ها هم به علت عدم توجه کافی روحانی به حامیان سیاسی‌اش می‌تواند باشد. اما شاید بتوان گفت دلواپسی بزرگ برای کابینه‌ای که روحانی برای دولت دوازدهم برگزیده است نه عدم جسارت کافی در این کابینه است، نه در عدم حضور اقلیت‌ها و زنان و نه در سهم نه چندان زیاد اصلاح‌طلبان حامی روحانی.

دغدغه و دلواپسی اساسی برای کابینه دوازدهم هیچ‌کدام از این موارد نیست. از انتخاب‌های حسن روحانی غمگین، متعجب و دلواپسیم به این دلیل که آن چه روحانی وعده‌اش را به مردم داده است بسیار بعید است که با چنین کابینه‌ای محقق شود. روحانی وعده فضایی باز در عرصه فرهنگ و هنر را داده بود، آیا انتخاب چهره‌ای که مهم‌ترین خصلت و ویژگی‌اش کوتاه آمدن در برابر فشارهای بیرونی است دولت را در تحقق این امر یاری می‌کند، وعده روحانی در حوزه سیاسی زدودن نگاه امنیتی بوده است، آیا برگزیدن چهره‌ای برای وزارت کشور که در روزهای انتخابات شاهد جدال آشکار او با منتخب اکثریت بودیم باعث کاهش نگاه امنیتی در حوزه سیاسی خواهد شد؟

آیا برگزیدن فردی برای وزارت ارتباطات که در کارنامه خود درگذشته حضور در نهادی را تجربه کرده است که بخشی از جامعه تصویری ناخوشایند از آن را در ذهن دارد اقدامی منطقی و در راستای برنامه‌های اعلامی رئیس دولت دوازدهم بوده است؟

آیا برای وزارت آموزش و پرورش فردی که مقبول جامعه فرهنگیان باشد وجود نداشت و حتما می‌بایست این قشر مهم در جامعه را با انتخابی خنثی و ضعیف گلایه‌مند می‌کردیم؟

روزنامه وقایع اتفاقیه هم در یادداشتی با عنوان «در حسرت تغییرات ملموس» نوشت: از ظهر سه‌شنبه که اسامی وزیران پیشنهادی رئیس‌جمهوری منتشر شد در فضای مجازی و در میان حامیان دولت، جوی از نارضایتی، نگرانی و اعتراض پدید آمد. وقتی به اسامی وزرای پیشنهادی نگاه می‌کنیم به نظر می‌رسد کابینه معرفی شده نسبت به دوره قبل افت فاحشی نکرده اما نارضایتی به طرز عجیبی زیاد است و شاید این فضا برای حسن روحانی هم تا حدی غافلگیرکننده باشد. به راستی مشکل کابینه پیشنهادی روحانی چیست؟ چرا گروه‌های مختلف حامی روحانی عموما ناراضی هستند؟

...کابینه جدید در کنار حضور وزرای افتخارآفرینی چون ظریف و زنگنه در عمل هیچ حرف تازه و جدیدی نداشت، به عنوان مثال در ترکیب وزیران پیشنهادی نام هیچ زنی دیده نمی‌شود، هیچ جوان اصلاح‌طلبی وجود ندارد، همچنان اثری از اهل سنت و اقوام نیست و رد و نشانی از چهره‌های محبوب اصلاح‌طلب هم دیده نمی‌شود. اگر خلاصه بخواهم بگویم برای بدنه ستادی حامی دولت، مجموعه کابینه پیشنهادی هیچ جذابیتی نداشته و هیچ دلخوشی، دلگرمی و رضایتی ایجاد نکرد تا با افتخار بگویند ما اثر رأی خود را به صورت ملموس مشاهده کردیم.

به این اتفاقات اضافه کنید زمزمه کنار گذاشته شدن سه نفر از معاونان رئیس‌جمهوری با گرایش اصلاح‌طلبی و همزمان، طرح شایعاتی درباره سوابق امنیتی یکی از وزرای معرفی شده و در نهایت مجموعه‌ای از اتفاقات که همگی دست به دست هم داد تا کابینه جدید به مذاق حامیان روحانی خوش نیاید.

کابینه پرمنتقد و کم‌طرفدار

در این میان روزنامه ستاره صبح در گزارشی با عنوان «کابینه پرمنتقد و کم‌طرفدار» نوشت: نقطه قوت چشمگیری از نگاه منتقدان در کابینه دیده نمی‌شود. همان گونه که انتظار می‌رفت، معرفی لیست وزرای پیشنهادی به مجلس، نه‌تنها به حرف و حدیث‌ها در این ارتباط پایان نداد، بلکه بر حجم آن‌ها نیز افزود. از شامگاه سه‌شنبه تاکنون، فضای مجازی مملو از پیام‌هایی است که رئیس‌جمهور را به خاطر ترکیب کابینه دوازدهم نکوهش می‌کند. عده‌ای بالا رفتن میانگین سنی دولت را بهانه‌ای برای انتقاد یافته‌اند و عده‌ای دیگر عدم حضور زنان در میان وزرای پیشنهادی را دلیل رویگردانی خود از روحانی عنوان می‌کنند. انتقادها از کابینه پیشنهادی به صفحه نخست روزنامه‌ها نیز راه یافت. عدم تغییر ملموس در ترکیب هیئت دولت و همچنین سن بالای برخی از وزرای پیشنهادی از جمله مواردی است که در اکثر روزنامه‌ها به آن پرداخته شده است.

عبور از اصلاحات

حضور زنان در سمت وزارت یکی از خواسته‌های اصلاح‌طلبان از حسن روحانی بود که روحانی نه تنها این خواست آنان را عملی نکرد بلکه مولاوردی و ابتکار که معاونان روحانی در دولت یازدهم بودند، با تنزل جایگاه در دولت دوازدهم رو‌به‌رو شدند؛ البته فشار اصلاح‌طلبان برای انتخاب وزیر زن همچنان ادامه دارد و آن‌ها امیدوارند که حسن روحانی تحت فشارهای سیاسی تسلیم خواسته اصلاح‌طلبان شود و وزیر علوم را از بین زنان انتخاب کند.

محسن رهامی در گفت‌وگو با اعتماد می‌گوید در کابینه کمتر به اصلاح‌طلبان توجه شده و یک روزنامه اصلاح‌طلب با انتقاد از کابینه دوازدهم نوشت: بین اصلاح‌طلبان عده‌ای پایداری‌چی هستند؛ افرادِ اصلاح‌طلبِ اصولگرایِ پایداری‌چی که همواره در جمع اصلاح‌طلبان بوده و به‌اصطلاح از سبد رأی آنان به مجلس و شورا راه یافته‌اند، اینک نعل‌ وارونه می‌زنند، گاه از رفع حصر می‌گویند و گاه از کابینه فراجناحی و دفاع از اصولگرایان که مگر چه اشکالی دارد که در کابینه هم اصولگرایان باشند و هم اصلاح‌طلبان! به‌راستی کابینه فراجناحی دیگر چه صیغه‌ای است که برخی از اصلاح‌طلبان و نمایندگان مجلس آن را دنبال می‌کنند! مگر مردم خودشان نمی‌توانستند به اصولگرایان رأی بدهند که حالا عده‌ای دنبال احقاق حق آنها هستند.

از تحرکات اخیر دو جبهه اعدال و اصلاحات اینطور به نظر می‌رسد که امروز و علیرغم آنچه پیش از این پیش‌بینی می‌شد حسن روحانی در حال "عبور از اصلاحات" است و حامیان اصلاح طلب حسن روحانی به شدت نگران 4 سال آینده هستند؛ از طرف دیگر روحانی تلاش می‌کند تا اصلاح‌طلبان را مطیع خود سازد و این همان چیزی است که منتقدان ائتلاف با روحانی از آن نگران بودند و ماه‌ها پیش هشدار آن را به فعالان سیاسی اصلاح‌طلب می‌دادند.

 انتهای پیام/چ