به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای دانشجو، واقعهٔ ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ که در تقویم رسمی جمهوری اسلامی از آن به قیام مردمی یاد میشود، مربوط به تظاهرات مردم، انقلابی ها و مخالفین حکومت پهلوی است که در میدان ژاله واقع در جنوب تهران برگزار شد و با دخالت نیروهای نظامی منجر به سرکوب تظاهرکنندگان و کشتار بخشی از مردم شد.

یرواند آبراهامیان در کتاب ایران بین دو انقلاب در این باره مینویسد گه: « شدیدترین درگیری در جنوب تهران رخ داد که اهالی محل به درست کردن سنگر و پرتاپ کوکتل مولوتف به سوی کامیون ها ارتشی پرداختند و در میدان ژاله واقع در قلب نواحی مسکونی بازاریان در شرق تهران، حدود 5هزار نفر از مردم محل و اغلب دانشجو دست به تظارهرات نشسته زدند. »

آبراهامیان در کتاب خود تاکید میکند که این کشتار مردم تاثیر عظیمی در کشور به جای میگذارد.

اوج گیری انقلاب در همدان پس از 17شهریور

بررسی صدای دانشجو از اسناد و کتب تاریخی مربوط به حوادث انقلاب اسلامی همدان نشان میدهد که آنچه را که بیشترین نقش را اوج گیری اعتراضات مردمی داشته است برگزاری چهلم های حوادث مختلف در همدان بوده است.

از جمله چهلم ها میتوان به حوادث مربوط به درگذشت دکتر شریعتی، درگذشت فرزند امام خمینی، آتش سوزی مسجد جامع کرمان، شهدای تبریز، یادبود شهدای یزد و جهرم اشاره کرد.

وقایع 17شهریور57 نیز از جمله حوادثی بود که با همین رویکرد در شهر همدان پیگیری شد و باعث افزایش نارضایتی ها و اعتراضات خیابانی شد.

ابوالفضل مومن از پژوهشگران تاریخ در کتاب تاریخ انقلاب اسلامی در همدان درباره تاثیر 17شهریور در همدان مینویسد که: «پس از واقعه خونین و بزرگ هفده شهریور در میدان ژاله تهران و شهادت بسیاری از مردم که هرگز تعداد واقعی آنان منتشر نشد، دولت آشتی ملی شریف امامی رسوا شد و دیگر کسی به ادعاهای پوچ او توجهی نمیکرد؛ از این رو حرکت های انقلابی با شدن بیشتری ادامه یافت و بر سرعت و حجم آن نیز افزوده شد. »

گسترده شدن اعتراضات دانشجویی در همدان

گسترده شدن اعتراضات بعد از 17شهریور تنها به روحانیون، دانش آموزان، فرهنگیان و بازاریان خلاصه نشد و دانشجویان همدانی نیز به جمع معترضین پیوستند.

در کتاب انقلاب اسلامی در همدان که از سوی مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده آمده که: «دانشجویان دانشگاه بوعلی سینای همدان، از همان آغاز مهر و دایر شدن کلاس های دانشگاهی، همراه و همگام با سایر مردم و فرهنگیان، علیه رژیم تظاهرات و اعتصاب کردند.»

طبق گزارشی که روزنامه ندای میهن در مهر57 منتشر میکند، دانشجویان مدرسه عالی بهداشت همدان نیز از 8مهر اعتصاب غذای خود را آغاز میکنند و خواستار آزادی زندانیان سیاسی، بازداشت و مجازات حوادث اخیر شهرهای کشور بویژه عاملین کشتارهای 17شهریور تهران میشوند.

برگزاری چهلم شهدای 17شهریور در همدان از 27مهر موجب اعتراضات مردمی بخصوص فرهنگیان و دانش آموزان میوشد که اوج این اعتراضات در 30مهر57 در میدان مرکزی شهر همدان اتفاق می افتد.

هر چند دانشجویان همدانی تاثیر مستقیمی بر حوادث اواخر مهر57 نمیگذارند اما در پیگیری این حوادث بیشترین تاثیر را دارند.

به گزارش روزنامه کیهان دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا در روز اول آبان، با صدور قطعنامه ای، ضمن ابراز انزجار از رفتار عاملان واقعه ی خونین سی ام مهر همدان، بمدت سه روز در محل دانشگاه اعتصاب غذا میکنند.

سرانجام در روز ششم آبان، دانشگاهیان و دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا به تحصن خود پایان داده و با نثار گل به مزار شهدای 30مهر، مراسم شب هفت آنها را برپا میکنند.

بدین ترتیب باید گفت که کشتار 17شهریور57 سرآغاز فصلی جدید در اعتراضات دانشجویی همدان بود که با شروع سالتحصیلی میزان فعالیت ها افزایش یافت که در تحصن ها و بیانیه های دانشجویان بازتاب پیدا کرد.

انتهای پیام/