به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای دانشجو، به نقل از خبرگزاری دانشجو - محسن عبدالعلی‌پور؛ با کلی امید به آینده و تلاش چندین ساله در این دانشگاه قبول شدم، رنج زندگی در غربت و دوری از خانواده را به جان خریدم تا آینده‌ام را بسازم. دست‌های مادرش را در دستانش می‌فشارد و ادامه می‌دهد قبولی در این دانشگاه با آن همه تعریفی که شنیده بودم را در رویاهایم می‌دیدم. حالا که برای ثبت‌نام آمدم حتی خوابگاه‌ هم به من نمی‌دهند. چند روز است به همراه مادرم آواره خیابان‌های تهران شده‌ایم. از مسئول صنفی دانشگاه خواهش کردیم که اجازه بدهند ما در نمازخانه دانشگاه بمانیم اما نشد. به اینجا که رسید بغض‌اش شکست و رو به مادر گفت حالا مانده‌ام با این وضعیت بد مالی پدرم چگونه از پس هزینه‌های خوابگاه خصوصی بر بیایم.
این تنها درد و دل یکی از ورودی جدیدهاست که در گیر و دار بی‌تدبیری مسئولین دانشگاه و تصمیمات عجیب و غریبشان گیر کرده است. زمان ثبت‌نام دانشگاه به او گفته‌اند تنها به دانشجویان با رتبه کنکور دو رقمی خوابگاه تعلق می‌گیرد. حالا او مانده و خانه آرزوهای ویران شده بر سرش.

این روزها خوابگاه دانشجویی معضلی شده برای خودش، از اعمال سلیقه‌ای اولویت تعلق خوابگاه گرفته و تا کیفیت و کمبود خوابگاه طیف وسیعی از دانشجویان و خانواده‌ها را درگیر خودش کرده است. بخشی از این مشکل یقینا به دلیل کمبود اعتبارات عمرانی دانشگاه‌هاست اما درصد عظیمی را می‌توان حاصل مدیریت و نگاه غلط مدیران دانشگاه‌ها به این امر دانست.

تبعیدگاه!

سیدرضا میرباقری، مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه به خبرنگار خبرگزاری دانشجو می‌گوید: «دانشجویان مقطع کارشناسی به اجبار به بلوک دو خوابگاه منتقل شدند. این بلوک به دلیل وضعیت نامناسب و امکانات ضعیف به «تبعیدگاه» خوابگاه معروف است.»

بیشتر بخوانید:

· دانشجویان را به جای خوابگاه، به تبعیدگاه فرستادند!

ساختمان‌های فرسوده بلای جان دانشجویان

یکی از عمده مشکلات این حوزه مربوط به فرسودگی ساختمان‌ خوابگاه‌هاست. در همین رابطه یکی از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کردستان به خبرنگار دانشگاه ما گفت: «خوابگاه‌های دانشگاه ساخت بسیار قدیمی دارند و بیش از ظرفیت آن‌ها دانشجو اسکان داده شده است به گونه‌ای که برخی دانشجویان پایان دوره با دانشجویان ترم‌های اول در یک اتاق اسکان دارند.»

بیشتر بخوانید:

· علی‌رغم پیگیری‌های انجام شده، مسئولان دانشگاه پاسخگو نیستند!/ همچنان با مشکلات صنفی بسیاری روبرو هستیم

دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه بوعلی همدان نیز از مشکلات فراوان خوابگاهی این دانشگاه به خبرنگار خبرگزاری دانشجو می‌گوید: «خوابگاه پسرانه حق گویان با وجود آغاز سال تحصیلی در حال تعمیر است و کار بازسازی خوابگاه دخترنه شبنم به پایان نرسیده و دانشجویان این خوابگاه در نمازخانه دنشکده های دیگر و مسجد دانشگاه اسکان دارند. به دلیل پایان نیافتن تعمیرات خوابگاه پسرانه غدیر دانشجویان تکمیلی این خوابگاه ها در خوابگاه دخترانه بعثت اسکان داده شدند که عدم تخلیه به موقع خوابگاه توسط پسران مشکلات زیادی را پدید آورده است. خوابگاه دخترانه کوثر نیز که در اختیار دانشجویان کارشناسی ارشد ورودی 94 قرار دارد به شدت شلوغ بوده و بیش از حد ممکن دانشجویان در این محل اسکان داده شده اند.»

بیشتر بخوانید:

· موج ناامیدی دانشجویان خوابگاهی در آغاز فصل تحصیل/ دستور رئیس برای اختصاص خوابگاه از بیرون دانشگاه

کمبود خوابگاه

از مشکلات دیگر دانشجویان متقاضی خوابگاه، کمبود ظرفیت است. دانشگاه بجنورد یکی از دانشگاه‌هایی است که کبمود خوابگاه دانشجویانش را آزار می‌دهد. مهرداد محمدیان، مسئول بسیج دانشجویی این دانشگاه معتقد است: « تعداد خوابگاه‌های دانشگاه به حدی کم است که حتی به همه دانشجویان روزانه هم نمی‌رسد، دیگر چه رسد به دانشجویان دوره شبانه. همین امر باعث می‌شود که دانشجویان به سمت خوابگاه‌های خودگردان بروند. هزینه خوابگاه‌های خودگردان ۱۵۰ هزار تومان بیشتر از خوابگاه‌های دولتی است و همچنین به دلیل عدم نظارت دانشگاه امنیت پایینی بخصوص برای دانشجویان دختر دارند.»

بیشتر بخوانید:

· کمبود خوابگاه و صف‌های طولانی غذا دانشجویان را خسته کرده است/ دانشجویان و خانواده‌ها نگران کمبود خوابگاه هستند

در دانشگاه بیرجند نیز دانشجویان از کمبود ظرفیت خوابگاه رنج می‌برند. مسعود عطاییانمسئول بسیج دانشجویی این دانشگاه به خبرنگار خبرگزاری دانشجو می‌گوید: « ثبت نام ورودی‌ها جدید همچنان ادامه دارد؛ اما ظرفیت خوابگاه‌های دولتی پر شده است. خوابگاه‌های دانشجویی ما ظرفیت پایینی دارند؛ از این رو به همه دانشجویان روزانه خوابگاه دولتی تعلق نخواهد گرفت و دانشجویان باید در خوابگاه‌های خودگردان ساکن شوند. هزینه خوابگاه‌های خودگردان ۳۵۰ هزار تومان است که این مبلغ تقریبا دوبرابر هزینه خوابگاه‌های دولتی است. دانشجویان ورودی جدید درحالی مجبورند به خوابگاه‌های خودگردان درون شهر بروند که این خوابگاه‌ها با مسائل اجتماعی از قبیل اعتیاد درگیر هستند.»

بیشتر بخوانید:

· ظرفیت خوابگاه‌های دانشگاه بیرجند پر شده است

نودانشجویان اسفراینی نیز از این بلای کمبود خوابگاه بی‌نصیب نبوده‌اند. قربانی شیراز، سرپرست معاونت دانشجویی مجتمع آموزش عالی فنی و مهندسی اسفراین معتقد است: «ظرفیت خوابگاه ملکی دانشجویی این مجتمع محدود و فقط پاسخگوی نیازهای دانشجویان ورودی جدید و ممتاز سال‌های گذشته شده است.»

بیشتر بخوانید:

· ظرفیت خوابگاه ملکی دانشجویی مجتمع آموزش عالی اسفراین فقط پاسخگوی نیاز نودانشجویان است

افزایش بی‌رویه اجاره بها و کمبود امکانات رفاهی

این روزها مسئولان امر خوابگاه به هر بهانه واهی اقدام به افزایش اجاره بهای خوابگاه‌ها می‌کنند. این درحالیست که امکانات رفاهی خوابگاه‌ها متناسب با اجاره بها افزایش نمی‌یابد.

رضا عباسی رودی مسئول بسیج دانشگاه علوم پزشکی ایلام می‌گوید: «سال گذشته دانشجویان دختر این دانشگاه صرفا دو ترم اول را در خوابگاه های خودگردان سپری می کردند و از ترم سه در خوابگاه های دولتی بودند که هزینه ای نداشت. اما از ابتدای این ترم دانشگاه مبلغ 480 هزارتومان از دانشجویان بابت خوابگاه طلب کرده است. دانشگاه علوم پزشکی ایلام برای دختران سه خوابگاه اهل بیت، گلستان و کوثر را دارد. دانشگاه صرفا از دانشجویان ساکن در خوابگاه کوثر هزینه ای دریافت نمی کند که آنهم مخصوص افراد خاص است. استدلال مسئولین دانشگاه این است که خوابگاه گلستان و اهل بیت را به صورت خصوصی گرفته است، از این رو مصئپ.به شورای فرهنگی دانشگاه است که هزینه ی خوابگاه ها را باید دانشجویان شخصا پرداخت کنند. این در حالی است که مسئولین دانشگاه در سال های قبل تلاشی مبنی بر ساخت خوابگاه های جدید برای دانشجویان نکرده اند. خوابگاه اهل بیت از امنیت پایینی برخوردار است. سرویس های ایاب و ذهاب دانشگاه دانشجویان را در فاصله 7 دقیقه ای از در خوابگاه پیاده می کند که در زمان های تاریکی هوا می تواند برای دانشجویان خطرآفرین باشد.»

اتفاقات عجیب و غریب هم در خوابگاه‌ها کم نیست. همین چند روز پیش دانشجویان دختر دانشگاه بوعلی سینا همدان در اعتراض به اسکان پسران در خوابگاه دختران در این دانشگاه تجمع کرده بودند. دانشجویان دختر دانشگاه هرمزگان نیز از اسکان نیروهای تاسیسات دانشگاه در خوابگان دختران گله دارند.

حال اما باید پرسید آیا فرصت حداقل سه ماهه مسئولین دانشگاه‌ها جهت تامین امکانات رفاهی دانشجویان کافی نبوده است؟ در این سه ماه مسئولین دانشگاه مشغول چه کاری بوده‌اند که امروز پس از شروع ترم جدید تحصیلی این همه مشکل وجود دارد؟ چه زمانی قرار است دغدغه دانشجویان در مورد خوابگاه و انتخاب واحد و ... تمام شود و تنها به علم آموزی بپردازند؟
انتهای پیام/چ