به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای دانشجو،نیرو‌های نظامی آمریکا قرار است سوریه را ترک کنند و همچنین بخش قابل توجهی نیز همزمان خاک افغانستان را ترک خواهند کرد. همه چیز نشان می‌دهد که ترامپ تصمیم دردآور و سختی را گرفته است. البته با او مخالفت‌های سطح بالا و سنگینی در اینباره صورت گرفته شده، ولی رئیس جمهور آمریکا در پاسخ گفته است که برای مسایل اقتصادی مجبور به اینکار شده است. تصمیم ترامپ ظاهر خیلی پیچیده‌ای ندارد، به همین دلیل حتی بسیاری در داخل آمریکا او را یک نادان نامیده اند که سوریه را راحت به ایران و روسیه تقدیم کرده است. اما چگونه این اتفاق و تصمیم به ظاهر عجیب گرفته شده است؟
الف: تصمیم برای کاهش قابل توجه نظامی در افغانستان همزمان با سوریه نشان می‌دهد که آمریکا بر اساس یک منطق بزرگتر دست به این اقدام زده است و این یعنی صرفا به نسخه و شرایط خاص در سوریه یا افغانستان مرتبط نیست بلکه محصول جمع بندی حضور آمریکا در خارج و کشور‌های مشابه این دو کشور است. آمریکا در دوران تصمیماتی قرار دارد که همه جانبه برای او سود و فایده نیست. چه بخواهد حرف ژنرال های‌نظامی حاکم بشود و چه تجار و اقتصاددانان و سیاسیون آمریکایی. آمریکا مدت هاست که مخیر به انتخاب اقتصاد داخلی و قدرت طلبی فرامنطقه‌ای خود هست. این روح حاکم بر تصمیات عالی هیات حاکم بر این کشور است. بسیاری از ژنرال‌های ارتش و وزارت دفاع آمریکا ارقام دقیق تری از ترامپ درباره هزینه‌های سرسام آور جنگ و حضور نظامی این کشور در منطقه و به خصوص در کشور‌های همچون، عراق، افغانستان و سوریه دارند و باید به آن‌ها باید حق داد که تصمیم ترامپ اشتباه است! چون تصمیم ترامپ اعلام رسمی شکست دستگاه‌های نظامی آمریکا در سوریه و افغانستان است. به بیان دیگر، دستور ترامپ در افکار عمومی یعنی نظامی‌های آمریکایی پس از سال‌ها در افغانستان و پس از مدتی در سوریه هزینه ساز شده و دخل و خرجشان به صرفه نیست.
 
ب: صحنه بازی عراق را پس از سرنگونی صدام حسین را به یاد بیاورید. آمریکایی‌ها در فاصله کوتاهی پس از تسلط بر بغداد اظهار داشتند ما در اوج نظامی گری در عراق، عرصه سیاسی را به ایران واگذار کردیم. این معادله الان پیشرفته‌تر هم شده است. به این معنا که آمریکایی‌ها اذعان دارند، ظرفیت‌های سیاسی و فرهنگی لازم برای ماندن کشور‌های همچون عراق و اینک سوریه را ندارند. این ایران است که زمین را پس از جنگ دریافت و با اتکا به ظرفیت‌های ذاتی که دارد می‌تواند در کشور‌های همچون عراق و سوریه در اوج بحران‌ها بماند. روح این ظرفیت‌ها البته هم اینک در یمن هم برای آمریکایی‌ها قابل لمس است.
 
ج: ترامپ معتقد است که سوریه نهایتا زمین بازی ایران است. خواسته یا ناخواسته اقدامات آمریکا در سوریه به منافع ایران هم کمک‌های غیر مستقیم کرده است. آمریکا چند سال قبل در عراق –بخوانید زمین بازی ایران- با صدامی جنگید که دشمن اصلی ایران در منطقه بود و اینک نیز ساختار داعشی در سوریه رو به نابودی است که بزرگترین تهدید نظامی پس از صدام برای ایران بود. ضمن اینکه ادامه حضور آمریکا در سوریه تقابل ناخواسته با ته مانده نهایی داعشی‌ها است و چرا دشمن ایران با هزینه و شراکت آن‌ها کاملا از بین برود؟!
 
د: آمریکا در واقع نه دو هزار نظامی خود را از سوریه خارج می‌کند بلکه عملا کرد‌های سوری تجزیه طلب را تنها می‌گذارد و می‌رود. اینجا می‌شود گفت که ترامپ به اردوغان امتیاز داده تا او کرد‌ها را سرکوب کند و منافع ملی خودش را تامین کند و در عوض با خرید سامانه موشکی آمریکایی به جای اس ۴۰۰ روسیه پول کلانی به دولت ترامپ هدیه بدهد. اما این همه قصه نیست؛ آن‌روزی که حضور حاج قاسم سلیمانی در اربیل همه برنامه‌ریزی‌های نهایی برای تجزیه عراق و اعلام استقلال کردستان عراق را به طرز شگفت انگیزی بهم زد، تجزیه سوریه از دالان کرد‌های سوری نیز به محاق رفت. اینک خود را به جای ترامپ بگذارید، آمریکا ظرفیت فرهنگی و سیاسی برای ماندن در سوریه ندارد، تجزیه راهبردی سوریه هم عملا امکان تحقق ندارد، او برای چه هدف راهبردی دیگری باید در سوریه بماند؟ آیا باید همانند افغانستان با اصرار به بماندن روزانه جان هزاران نظامی خود را در خطر مرگ قرار دهد؟ از همه مهمتر با وجود قاسم سلیمانی که اعتقادی به مذاکره ندارد و حتی نامه بالاترین مقامات اطلاعاتی آمریکا را ناخوانده پس می‌فرست، روزنه دیگری باقی می‌ماند؟!
 
اما منافع تاکتیکی خروج آمریکا از منظر ترامپ چیست؟
 
البته ترامپ با خروج آمریکا از سوریه منافعی را هم دنبال می‌کند. او با این دستور، عملی شدن وعده انتخاباتی خود را محقق کرده و همچنین باصرفه جویی مالی که از این طریق بدست می‌آورد، آمار تولید اشتغال در داخل آمریکا را با آن افزایش می‌دهد. این اتفاق، تبلیغ بزرگی برای انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا است.
 
از سوی دیگر آمریکا با ترک خاک سوریه، طمع روس‌ها و ترک‌ها را افزایش می‌دهد. این خود می‌تواند، بخشی از زیرساخت اختلاف در مثلث امنیتی ایران، روسیه و ترکیه در شام را به ظن آمریکا باشد.
 
خروج آمریکا از سوریه یک پیام مهم به عربستان نیز دارد: آمریکا سوریه می‌رود و بدون دریافت پول‌های نفتی بزرگ به کشوری همچون سوریه بازنخواهد گشت.
 
اما درباره ایران، راهبردی‌ترین پیام خروج آمریکا از سوریه در یک گزاره قابل خلاصه گذاری است: گزینه تقابل آمریکا با ایران جنگ نظامی نیست و ناچارا همچنان فقط در دایره "جنگ اقتصادی" خواهد ماند.
 
منبع: جهان نیوز
 
انتهای پیام/