به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای دانشجو، پس از پيروزي انقلاب اسلامي، به منظور گسترش فرهنگ پژوهش در جامعه، روز‪ ۲۵  ‬ آذر از سوي «شوراي فرهنگ عمومي كشور» به نام روز پژوهش نام‌گذاری شد. وزارت علوم تحقيقات و فناوري نيز از سال ‪ ۱۳۷۹ ‬  چهارمين هفته آذر ماه را به نام هفته پژوهش نام‌گذاری كرد و از سال ‪۱۳۸۴‬ اين نام به «هفته پژوهش و فناوری» تغيير يافت. به همین مناسبت خبرنگار پایگاه خبری صدای دانشجو به سراغ گفتگو با یکی از دانشجویان نخبه دانشگاه بوعلی سینا به نام میلاد فراهانی علوی رفته که ثبت ۱۸ اختراع را در کارنامه خود دارد. در ادامه این گفتگو را می خوانید.

در رابطه با میزان تحصیلات خود توضیح بفرمایید؟

بنده با رتبه ۷۹ در مقطع کاردانی در دانشگاه فنی حرفه ای شهید بهشتی واحد البرز در سال ۹۲_۹۳  و در مقطع کارشناسی با رتبه ممتاز در رشته مهندسی تکنولوژی خودرو در دانشگاه فنی حرفه ای بندر انزلی تحصیل کرده ام. در حال حاضر نیز دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مکانیک گرایش طراحی کاربردی در دانشگاه بوعلی سینا هستم.

آیا به جهت طراحی و ثبت این ۱۸ اختراع  از شما تقدیر شده است؟

در جشنواره ها بله ولی تقدیری از سوی ارگان های دولتی اتفاق نیافتاده و هدف بنده که تجاری سازی و تولید انبوه این اختراعات بوده محقق نشده است.

چه عواملی در روند ثبت اختراع باعث شد که شما به تولید انبوه و تجاری سازی طرح ها نرسید؟

پروسه تجاری سازی روند و مراتب خودش را دارد برای مثال طرحی که قرار است تجاری سازی شود باید توسط چند داور مور بررسی قرار گیرد. مسئله اینجاست که داورها دانش کافی را در زمینه مورد نظر نداشته و همین امر سبب شده که احساس کنند طرح بنده مناسب تجاری سازی نیست. در صورتی که اگر این طرح خارج از کشور تایید و تجاری سازی شده بود قطعا یکی از اقلام وارداتی کشور بود. درواقع موانع بسیار زیادی بر سر راه تولید و اقتصاد کشور و البته تجاری سازی اختراعات وجود دارد، بعضی از این موانع ارگان تایید کننده طرح ها و نهاد های مرتبط هستند که اختراعات را بدون استدلال و منطق رد می کنند. البته شرکت های خودروسازی هم حمایتی نکردند و تاکید داشتند اول باید ثبت شرکت کنید.

آیا تاکنون ارگان و یا سازمانی خاص از شما حمایت کرده است؟

خیر از زمان شروع فعالیت در سال ۹۷ هیچ حمایتی صورت نگرفت و به صورت مستقل کار کردم. ابتدا به صورت خودجوش و شخصیت حقیقی و سپس مشغول تیم سازی شدم.

ایده اولیه اختراعات چطور به ذهنتان رسید؟

اولین ایده بنده ابزار جداکننده سرپلس خودروهای سواری بود و به دلیل فعالیت از سال ۹۲ و دید عملی کار و مطابقت  با مباحث تئوری که در دانشگاه در حال تحصیل بودم ایده ساخت این قطعات به ذهنم رسید.

در رابطه با زنجیر چرخ الکترومکانیکی که اختراع کرده اید توضیح بدهید، هدف شما از اختراعش چه بود؟

این زنجیر چرخ الکترومکانیکی قابلیت کنترل لغزش و امکان دستیابی به پایداری جانبی در شرایط گوناگون جاده ای را داراست. استفاده از زنجیر چرخ های موجود نه تنها سلامت رانندگان را در شرایط سرما به خطر می اندازد بلکه موجب کاهش سرعت تردد خودرو و متعاقبا باعث افزایش بار ترافیکی در جاده های لغزنده خواهد شد. اما در صورت وجود زنجیر چرخ اختراع شده تمامی مشکلات موجود مرتفع گردیده و زنجیر چرخ مذکور قادر است بدون اینکه راننده از خودروی خود پیاده شود و فقط با فشردن یک کلید، فعال شود و اسباب عبور از جاده لغزنده را فراهم سازد. از مزایای این اختراع می توان به :

-فعال و غیر فعال شدن زنجیر چرخ به صورت کاملا اتوماتیک

- قابلیت نصب بر روی خودرو های سبک و سنگین

- عدم ایجاد سرو صدا و لرزش اتاق خودرو و حفظ تعادل دینامیکی در خودرو

- قابلیت نصب بر روی محور های جلو و عقب خودرو

- امکان کنترل کشش و لغزش جانبی خودرو در شرایط گوناگون جاده ای

اشاره کرد.

 اختراعات دیگری که به ثبت رسانده اید در چه زمینه ایست؟

غالب اختراعات من در زمینه ی مهندسی خودرو می باشد. طراحی دستگاه هیدرولیکی با قابلیت جازدن گیربکس انواع خودروها و طراحی و ساخت ابزار پنوماتیکی با قابلیت جازدن و خارج نمودن گردگیر پلوس انواع خودروها از دیگر اختراعات بنده است.

البته  اختراع کردن به تنهایی هنر نیست بلکه ابتدا شناسایی بازار تقاضا در جامعه و کارایی طرح مورد نظر و اینکه متناسب با نیاز کشور باشد باعث ارزشمندی اختراع میشود. تمام طرح هایی که ما به ثبت رساندیم در راستای این هدف بود که بتوانیم نیازی را پوشش دهیم.

بزرگترین چالش شما به عنوان یک پژوهشگر چیست؟

بزرگترین چالش ما عدم حمایت سرمایه گذاران بعد از تایید طرح و عدم موفقیت در تجاری سازی است.
روال طولانی اداری ثبت اختراع و پژوهش نیز یکی دیگر از   چالش های ماست که  زمان بسیار زیادی از اشخاص می گیرد. در واقع این اتلاف وقت از توان پژوهشگر خارج است.

انتهای پیام/