در ایامی که چندین هزار مسلمان میانماری زنده زنده سوزانده می شوند برخی از نشریات وابسته به اصلاح طلبان این قتل عام مردم را به روند حرکت میانمار به سمت دموکراسی نسبت داده اند.

به گزارش صدای دانشجو؛ چند هفته ای است که بوداییان افراطی میانمار(برمه) با همکاری دولت این کشور در حال سوزاندن مسلمانان و خانه های آنها هستند.

در این میان نشریه «مهرنامه» که به وابسته به جریان روشنفکری اصلاح طلبان است و محمد قوچانی که پیش از این سردبیر نشریاتی مانند شهروند امروز و شرق بوده، مسئولیت آن را عهده دارد، با شنا کردن در مسیر رسانه های غربی بجای بازتاب این کشتار به استقرار دموکراسی در این کشور پرداخته است و با نماد قرار دادن «سوچی» به عنوان «رهبر مبارزان برای صلح» به تحلیل وضعیت این کشور پرداخته است این درحالی است که همزمان با آزادی «سوچی» از حصر و انتخاب وی در پارلمان بجای باز شدن فضا، یک نسل کشی در این کشور در حال وقوع است.

آنگ سان سوچی؛ از جمله رهبران معترض میانمار است که گروه اپوزیسیون «اتحادیه ملی دموکراسی» در اعتراضات به دولت نظامی این کشور را در سال 1988ایجاد کرد. وی که سالیان زیادی را در حصر خانگی به سر برده است در سال 2010 آزاد می شود و با شرکت در انتخابات میان دوره پارلمان میانمار در مارس 2012 وارد مجلس این کشور شده است.

سوچی که مهرنامه او را این گونه معرفی می کند:«اتحاد، نظم، عشق» سه کلمه ای بود آنگ سان سوچی از ژوئن 1989 تا ژوئن 2012 در روزهای تعقیب و گریز و شبهای حصر با خود زمزمه می کرد تا آزادی را برای برمه ای که جوانی اش را به یغما برده به ارمغان بیاورد. آنگ سان سوچی را بیش از آنکه «بانوی سیاست» معرفی کنند با عبارت «مدافع حقوق بشر» می شناسند.» در حالی برنده جایزه صلح نوبل شده است که در مقابل نسل کشی تین سین؛ رئیس جمهور این کشور علیه مسلمانان آنجا سکوت کامل را انجام داده است.

سوچی که مهرنامه او را نماد حقوق بشر معرفی می کند در مراسم دریافت جایزه نوبل گفت:«این جایزه توجه دنیا را به مبارزه برای دموکراسی و حقوق بشر در برمه جلب کرد.» وی که در این سخنرانی به روشنی از خشونت منجر به شهرسوزی و مرگ مردم این کشور سخن می گفت با هم پیمانی تین سین، رئیس جمهور این کشور در مقابل این نسل کشی سکوت کرده است.

سوچی در این سخنرانی با ابراز خوشبختی از شرایط دنیای فعلی؛ گفته بود: خوشبختیم که در دنیای امروز رفاه اجتماعی و حمایت های انسانی نه فقط به عنوان یک امر مطلوب بلکه به یک ارزش تبدیل شده است. اما وی درباره وضعیت 3میلیون از افراد جامعه خود کاری جز سکوت انجام نداد.

سوچی که خود و حزب مطبوعش را آماده فرایند مصالحه با تین سین دانست؛ ابراز کرده بود که مشتاقیم تا به سمت صلح و آرامش و دموکراسی پیش رویم اما از زمانی که تین سین در چندماهه اخير دست به نسل‌كشي اقليتي كه تنها به جرم «اقليت» بودن و «مسلمان» خوانده شدن دارند زنده سوزانده می سوزاند و بايد تاوان تعصب مذهبي و قومي بودائيان را بدهند هیچ موضعی در مقابل تین سین نگرفته است و دردناك‌تر آنكه حاكمان ميانمار وجود اقليتي ۴ درصدي و ۳ ميليوني را به كل منكر مي‌شوند و آنها را به رسميت نمي‌شناسند.

این ها درحالی است که بر اساس در ماده ۲ اعلاميه جهاني حقوق بشر که سوچی خود را منادی آن می داند آمده است: « هركس مي‌تواند بدون هيچگونه تمايز مخصوصا از حيث نژاد، رنگ، زبان، مذهب، عقيدۀ سياسي يا هر عقيده ديگر، از تمام حقوق و كليه آزادي‌هايي كه در اعلاميه حاضر ذكر شده است، بهره‌مند شود.» فلذا تمام انسان‌ها فارغ از دين و مذهب و نژاد حق دارند تا از تمام حقوق و آزادي‌هاي اعلاميه كه بندهاي ديگر آن در ادامه خواهد آمد، استفاده كنند.

همچنین براساس ماده سوم اعلاميه جهاني حقوق بشر «هركس حق زندگي، آزادي و امنيت شخصي دارد.» براساس اين ماده مردم حق دارند از زندگي، آزادي و امنيت شخصي كه دولت‌ها براي آنها تأمين مي‌كنند، برخوردار شوند. نكته قابل توجه اينجاست كه اگر چنانچه دولتي عده‌اي را در كشور خود به رسميت نشناسد چگونه مي‌تواند آزادي و امنيت شخصي آنها را تأمين كند.

اين در حاليست كه انجمن مدافعان حقوق بشر دولت مركزي «ميانمار» مسلمانان اين كشور را از ليست «اقليت»هاي اين كشور خارج كرده و «تين سين»، رئيس‌جمهور اين كشور جمعيت ۸۰۰ هزار نفري مسلمانان روهينگيا را قوميتي خارجي خوانده است.

نشریه مهرنامه در شرایطی در یک گزارش 20 صفحه ای به وضعیت دموکراسی و روند شکل گیری آن در میانمار پرداخته است که در حال حاضر مسلمانان این کشور؛ مظلومانه به دست بوداییان افراطی آن و با چراغ سبز دولت این کشور در حال کشته شدن هستند.

مهرنامه که سان سوچي را نماد مبارزه برای صلح خوانده است و در دوران حصر خانگي‌اش به تيتر يك رسانه‌هاي جهاني مبدل شده بود، در حالي براي كشتار مسلمانان در شمال اين كشور خم به ابرو نمي‌آورد كه در ديدار سال جاري خود با هيلاري كلينتون دست همكاري دوجانبه براي توسعه حقوق بشر در ميانمار داده بود! و عده‌اي كه شايد حال و روز اين روزهاي مسلمانان ميانمار ترازوي سنجش صداقت آن باشد.
کد خبر:132808 -