چندی پیش مشغول مرور فرمایشات معمار کبیر انقلاب بودم که به این نکته برخوردم . امام خمینی (ره) در دیدار با اعضای مجلس خبرگان رهبری در 28/4/1362 فرموده اند: «من خیالم از انقلاب اسلامی راحت است؛ اما چیزی که من را نگران می کند این است که بعضی از روحانیون زندگی طلبگی خود را رها کنند و به اشرافی گری و رفاه طلبی روی بیاورند که در این صورت ممکن است اعتماد عده ای از مردم به روحانیت و به تبع آن از انقلاب اسلامی سلب می شود».

پس از امام نیز رهبر معظم انقلاب بر همان سیره و سلوک رفتار کرده و به مناسبت های مختلف هشدارهای لازم را به مسئولین داده اند. مقام معظم رهبری در دیدار با مسئولان و کارگزاران نظام در 23/5/1370 فرموده اند: «اشراف مگر چگونه بودند؟ چون فقط آنها ریششان را ترشیده بودند، ما ریشمان را گذاشته ایم، همین کافی است؟! نه، ما هم مترفین می شویم. وا... در جامعه ی اسلامی هم ممکن است مترف به وجود بیاید. از آیه شریفه " و اذا اردنا ان نهلک قریه امرنا مترفیها ففسقوا فیها" بترسیم ... اندازه نگهدارید؛ دولت مخارجش زیاد و سنگین است» .

معظم له در ادامه پیرامون سازندگی و تفاوت آن با تجمل گرایی در دیدار با فرماندهان گردانهای عاشورای نیروهای مقاومت بسیج در سالروز شهادت امام سجاد (ع) در 22/4/1371 هم فرمودند: «عده ای سازندگی را با مادیگرایی، اشتباه گرفته اند. سازندگی چیزی است مادیگری چیز دیگری است. سازندگی یعنی کشور آباد شود و طبقات محروم به نوایی برسند... سازندگی همان کاری بود که علی ابن ابی طالب (ع) می کرد ... آن بزرگوار با دست خودش نخلستان اباد می کرد؛ زمین احیا می کرد؛ درخت می کاشت؛ چاه می کند و ابیاری می کرد. این سازندگی است. دنیا طلبی و ماده طلبی کاری است که عبیدا... بن زیاد و یزید می کردند. این دو تا را نباید با هم اشتباه کرد. امروز یک عده به نام سازندگی خودشان را غرق در پول و دنیا و ماده پرستی می کنند. ایا این سازندگی است؟»

جالب توجه اینکه در دیدار چندی پیش جمعی از اعضای جمعیت تولیدگرایان با اقای هاشمی، ایشان با اشاره به اینکه ایران یک کشور اسلامی و ما پیروان حضرت علی علیه السلام هستیم که در زمان زمامداری کوفه از مردم خواست چنانچه دارائی هایش هنگام خروج از قدرت بیشتر شد، وی را خائن بدانند؛ از وضعیت موجود کشور و اشرافی گری مسئولان ابراز تأسف کرده است!

کیست که نداند اشرافی گری مسئولان در دوران مدیریت اقای هاشمی بر کشور اغاز و در نتیجه حمایتهای نابجای ایشان از تخلفات مدیرانش به اوج رسید. کمتر کسی است که تذکرات دردمندانه رهبری در دوران سازندگی را به یاد نداشته باشد. اقای هاشمی ظاهراً بعلت کهولت سن، تجمل گرایی و اشرافیت اغلب نزدیکان و مسئولین نزدیک به خودشان را فراموش کرده اند.