به گزارش صدای دانشجو به نقل از افکار نیوز، فقط مانده بود حوزه نجف، اول طلبه‌های جوان واکنش نشان داده بودند و کار به درگیری بین شیعه و سنی در بعضی شهرهای عراق رسیده بود. سه مرجع تقلید وقت، سید ابوالحسن اصفهانی، میرزا حسن طباطبایی و آیت الله حکیم خیلی زود اطلاعیه‌ای دادند که هیچ‌کس حق ندارد اقدامی بکند مگر اینکه پاسخ کتاب را بدهد.

خیلی‌ها شروع به نوشتن کردند اما فقط کار سه نفر بود که گل کرد. شیخ جعفر کاشف الغطا، از استادان معرف حوزه نجف"اصل الشیعه و اصولها" را نوشت؛ شرحی در مورد اصول اعتقادی و مبانی فقهی شیعه.

شیخ آقا بزرگ تهرانی هم"الذریعه" را نوشت که بزرگترین اثر در کتابشناسی تالیفات شیعه است. کتاب سومی هم بود با عنوان"شهدا الفضیله" در شرح حال 130نفر از علمای شیعه که در عصر غیبت به شهادت رسیده‌اند، اسم نویسنده جوان این کتاب سوم بود: عبدالحسین امینی تبریزی.

علامه امینی وقتی"شهدا الفضیله" را نوشت 35 سال داشت و سه سالی می‌شد که درسش تمام شده بود و برگشته بود تبریز. شاید هیچ کس نمی‌دانست این منبری جوان که برای تامین هزینه زندگی‌اش کشاورزی هم می‌کند، روزی مهمترین دایره المعارف شیعه را بنویسد و به یک دعوای قدیمی برای همیشه پایان دهد.

علامه امینی 13 عنوان کتاب نوشته که همه‌شان شکل کتاب مرجع دارند. معروف‌ترین این کتاب‌ها"الغدیر" در 20 جلد است که می‌توان آن را دایره المعارف تاریخ و فرهنگ شیعه دانست. علامه اول می‌خواست منابع حدیث غدیر را در کتاب‌های اهل سنت جمع کند اما کم کم کار گسترش پیدا کرد و تبدیل شد به مجموعه‌ای از احادیث در مورد شخصیت و امامت حضرت علی علیه السلام و اهل بیت، زندگینامه راویان احادیث، معرفی منابع و کتاب‌هایی که این احادیث در آن‌ها نقل شده، معرفی شاعرانی که شعری درباره غدیر یا اهل بیت سروده‌اند، معرفی  دانشمندان شیعه و ...