در این میان عاقل آن کسی است که کم و گزیده بگوید و بلیغ و فصیح سخنرانی کند، تا راه را بر برداشت های سوء و تأویلات انحرافی از عرایضش ببندد. حال رعایت این اصل زمانی مضاعف خواهد بود که اظهارات شخص ناطق حساسیت زا باشد و به درست یا غلط، موجب ایجاد التهاب شود.
اما گویی پدر عروس خدمتگزاران، گوشی برای شنیدن این تواصی و نصیحت ها نداشته و با اظهارنظرات شائبه انگیز خود جولان می دهد!
اینبار اما بهانه و مستمسک اظهار فیوضات جناب اسفندیاران، مبحثی نبود بجز روز درختکاری و جشن «درخت دوستی»!
در این مراسم که با حضور انواع و اقسام هنرمندان ذکور و غالباً اناث همراه بود، سخنان جالبی از سوی مدعو ویژه آن یا همان مشایی مطرح گردید که بازخوانی آن چندان خالی از لطف نخواهد بود!

اسفندیار رحیم مشایی در ابتدای عرایض خود اینگونه اظهار داشت: «به نظرم می‌رسد در کمتر از صد سال آینده با انسان هایی زندگی می کنیم که ساخته خود ما هستند. انسان هایی دقیقا مثل ما که با آنها انس می گیریم و زندگی می کنیم و بدون تردید این آینده قطعی بشر است.»!
محتمل است که جناب رئیس دبیرخانه جنبش عدم تعهد، شب قبل از حضور در مراسم جشن «درخت دوستی» مشغول دیدن یکی از فیلمهای «مرد دو صد ساله (bicentennial man) / کریس کلمبوس / 1999» یا «جزیره (island) / مایکل بی / 2005» بوده باشند و به شدت تحت تأثیر اینگونه فیلمها در ژانر علمی، تخیلی قرار گرفته اند!
وی در ادامه صحبت هایش، از شاخه "انسانهای مصنوعی" به شاخه "تمدن های باستان" پرش می کند و می گوید: «من به عنوان کارشناس و شاگرد عرصه میراث فرهنگی باید بگویم که یک تفاوتی بین ایران، مصر، هند و چین [باستان] وجود دارد و آن این است که شاید اینها با هم در یک طراز باشند اما به لحاظ اندیشه استراتژیک و خط انسانی ایرانی ها برتر از همه اقوام جهان بوده اند. البته من با یک نگاه ناسیونالیستی این موضوع را نگاه نمی‌کنم.»!
فارغ از نقض این سخنان با استناد به آیه شریفه «ان اکرمکم عند الله اتقاکم / سوره حجرات آیه 13»، می باید از ایشان این سوال را داشت که اگر نگاه حضرتعالی به برتری بی قید و شرط ایرانیان باستان بر تمامی اقوام جهان، ناسیونالیستی نیست پس سامسونگیلیستی است!
در این مجال قصد قیاس گفتمان ها را نداریم، اما مع الأسف برداشت های ابتدایی از این دست سخنان، یادآور اضافه گویی های نازیسم هیلتری و فاشیسم موسولینی است!
مشایی همچنین در ابراز عقیده ای جالب می افزاید: «اگر امروز به هر دلیلی در شرایط دشواری هستیم اما در جیبمان خورشید داریم و خورشید همیشه پس ابر نمی ماند.»!!!
اولاً، در این ارتباط می باید از جناب منشی سابق رئیس جمهور پرسید که منظورشان از دشواری چیست؟! مگر در این کشور، به لطف حضور پر خیر و برکت دولت مهرورزی، دشواری وجود دارد؟!
مگر ممکن است با وجود دولتمردان خدومی چون جنابعالی و پاکترین دولت تاریخ بشریت و اوضاع بی نظیر اقتصادی کشور و عدالت محض موجود در مملکت و الی ماشاءالله؛ دیگر دشواری و مشقتی برای ایرانیان وجود داشته باشد؟! اینها همه کذب محض است! اوضاع ما بسیار هم خوب و مطلوب است! ملالتی نیست مگر نزدیک شدن به پایان عمر خدمتگزاران! وگرنه همه چیز آرام بوده و همگان نیز خوشحالند!
در ثانی، شنیده بودیم که «ماه هیچ گاه پشت ابر نمی ماند» اما برای اولین بار است که می شنویم «خورشید همیشه پس ابر نمی ماند»!
پدرزن پسر رئیس جمهور همچنین با دخول به مباحث فلسفی و عوالم ناسوت و ماسوت و جبروت و ...، ادامه می دهد: «از خود پرسیدم چرا خدا به انسان و خلق او افتخار می کند و پس از اندیشه بسیار به این نتیجه رسیدم که خداوند به خلق موجودی فکر کرد و انجام داد که مثل هیچ کس نبود و مثل خودش بود در واقع خدا با خلقت انسان خدا آفرید.»!!!
توصیه می شود که جناب کمپوت الصفات روی به تقلید نیاورند و بجای مقلد قرار دادن «حسین منصور حلاج» و سر دادن بانگ «أنا الحق»، طریقی جدید را برگزینند!

وی همچنین در پایان با بیان اینکه پاییز نه وجود دارد نه حقیقت؛ چراکه تنها بهار است که حقیقت دارد، گفت: «ملت ایران امیدوارترین ملت جهان است و آنها آینده را درخشان می دانند و این تفکر مکتب سبز بهاری ما است.»
نکته جالب در این بند از سخنان، استفاده جناب ایشان از عبارت «مکتب سبـز بهاری ما» است. حال آنکه ایشان چرا رنگ سبز را برای مکتب بهاری شان برگزینند خود جای سوال و ابهام دارد!