به گزارش صدای دانشجو به نقل از فارس، ناصر تقوایی پس از دریافت نشان عالی فیروزه جشنواره سینماحقیقت که با حضور حجت الله ایوبی،محمدرضا جعفری‌جلوه،سیدمحمدمهدی طباطبایی‌نژاد، کیومرث پوراحمد،داریوش ارجمند، رخشان بنی‌اعتماد و جمعی از فیلمسازان جوان جنوبی برگزار شد گفت: فکر می‌کنم جواب تمام سوالاتم را گرفتم، هیچکس مزاحم کارم نبوده و حد و مرزی برای کارم تعیین نکرده است و مانع کارم فراتر از این است و همیشه دوست داشتم فیلمی بسازم که برای خودم باشد.

وی افزود: در هیچ کاری حرفه‌ای نشدم و از این به بعد هم نخواهم شد، اگر فیلم نسازم، می‌نویسم، عکس می‌گیرم و اگر نشد کلاس می‌گذارم و آموزش می‌دهم، کسی که بخواهد مثل من زندگی کند، باید تجربه‌هایی مثل من داشته باشد و به نظر من بین این‌ها و یک فرم عکس هیچ تفاوتی وجود ندارد و هر دو یک واحد هنری هستند.

* هرگز بیکار نبودم

کارگردان «ناخدا خورشید» با رد تصور اینکه او در این سال‌ها بیکار بوده است تاکید کرد:عکس آن چیزی که به نظر می آید هرگز بیکار نبودم، مشکل از من و نویسندگان نیست، بلکه مشکل از شرایط چاپ است. فکر می‌کنم به اندازه پس از مرگ هم نوشته‌هایی از من باقی می‌ماند و من با دخل و تصرف در آثارم مخالفم.

* پس از انقلاب حتی یک فریم از فیلم‌های من تا به حال سانسور نشده است

تقوایی خاطرنشان کرد:در تمام دوران سینما هیچ مانعی بر سر راهم وجود نداشته و گرفتاری‌های من در طول مدیریت‌های متفاوت مربوط به فیلم‌نامه بوده است. پس از انقلاب حتی یک فریم از فیلم‌های من تا به حال سانسور نشده است، اما فیلم‌نامه‌های من 10 تا 18 سال منتظر مجوز بوده‌اند. من فیلم «کاغذ بی‌خط» را 18 سال پس از نگارش آن ساختم.

وی در ادامه بیان داشت: ممیزها نگاه بدبینانه‌ای به متن دارند و حرفه ممیز هم بدگمانی است، او مسئول پیدا کردن ایرادات است و اگر پیدا نکند اختراع می‌کند. با همه بچه‌هایی که در مدیریت‌های متفاوت سینما بودند رابطه‌های نزدیکی داشتم و از هم انتقاد می‌کردیم و هرگز مسائل مربوط به درون یک اثر را بیرونی نکرده‌ام. خوشبختانه در طول سال‌ها با وجود مسائل اقتصادی خم به ابروی بچه‌های سینما نیامده است. زمانی عاشقان بازیگری زیاد بودند اما الان کم‌ترین مراجعان مربوط به بازیگری هستند.

این کارگردان پیشکسوت سینما که در جشنواره سینماحقیقت سخن می‌گفت، با تاکید بر اینکه پشت صحنه سینما امروز بیش از بازیگری اهمیت پیدا کرده است، گفت: چه فکری برای سینما کرده‌ایم؟ سینمای ما در سال توان استعداد چند تن از این بچه‌ها را دارد؟ سالانه 200 تا 300 هنرجوی علاقه‌مند سر کلاس من می‌نشینند، واقعا ببینید چه امیدی پشت سر این بچه‌ها است که ناامید نمی‌شوند. باید نهادی پاسخ‌گوی این جوانان باشد. هر کس کار فرهنگی خوب انجام دهد، با همین استقبال در وطن خود روبرو می‌شود. امیدوارم با اتفاق خوبی که در جامعه ما افتاده یک سازمان‌دهی و مدیریت در سینمای خودمان انجام دهیم.

* سرمایه گذاری دولتی مانند سم است

وی تاکید کرد: سیاست جدید باعث فروکش شدن استعدادها شده است و آدم‌هایی مثل من خیلی پوست کلفت بودند که دوام آوردند. به نظر من سرمایه گذاری دولتی مانند سم است و هنر تجارت است و باید خودش توان جذب سرمایه داشته باشند. اگر فیلم‌ساز نتواند سرمایه را برگرداند، باید کارش را کنار بگذارد. فیلم سازانی می‌شناسم که با سرمایه دولت چندین فیلم می‌سازند که نمی‌تواند مخاطبان را جذب کند، اما همچنان با سرمایه دولت فیلم می‌سازند.

* رنگ و تصویر در سینمای ما در حال عقب‌نشینی است

تقوایی همچنین با اعتراض به افت کیفیت محصولات سینمایی اظهار داشت: رنگ و تصویر در سینمای ما در حال عقب‌نشینی است. سینما از این لحاظ به عهد سپنتا بازگشته است. تلویزیون سلیقه مخاطبان را نازل کرده و هیچکس فیلم‌برداری خوب و بد را از هم تشخیص نمی‌دهد. بجای پیشرفت در سینما عقب‌نشینی می‌بینم. من سینمای خودمان را با کشورهای همسایه مقایسه نمی‌کنم، وقتی جوانان با استعداد باشند دلیل برای مشکل سینما در زمینه سرمایه‌گذاری وجود ندارد. خیلی از فیلم‌ها در زمان‌های دور با سرمایه‌گذاری خارجی ساخته‌ می‌شد.

این کارگردان«کاغذ بی‌خط» تصریح کرد: ما بعد از تولید با فیلم‌های خودمان چه می‌کنیم؟ سال‌ها است که نه تنها فیلم نمی‌سازم، فیلم هم نمی‌بینم، گاهی شرم می‌کنم که فیلم‌های خودم را ببینم، بخشی از فیلم‌های ما مربوط به بخش خصوصی است، اما جایی برای نگهداری از آن‌ها نیست، تمام فیلم‌ها گرفتار این مرحله شوم هستند.

* فیلم محصول یکبار مصرف نیست

وی با تاکید بر اینکه فیلم یک سرمایه‌ تا ابد در گردش است ادامه داد: فیلم محصول یکبار مصرف نیست، پول هالیوود از سینمای صامت از تولیدات روزش بیشتر است و فیلم یک سرمایه‌گذاری در گردش تا ابد است. ما کالایی تولید می‌کنیم که مغازه‌ای برای فروشش نداریم. خیلی از فیلم‌ها با سرمایه‌گذاری دولتی ساخته‌ می‌شوند اما نمایش داده نمی‌شوند.

تقوایی در ادامه سخنانش بیان داشت: نگهداری از میراث سینما اهمیت زیادی دارد، چراکه فیلم‌ها به مرور زمان دچار رنگ پریدگی و فرسایش می‌شوند و باید خزانه‌ای برای نگهداری آن وجود داشته باشد. اگر فیلم‌های گذشته ما همین الان مشتری پیدا کنند، حتی یک نسخه با کیفیت برای تحویل به آن‌ها نداریم. امیدوارم فکر یک آرشیو بزرگ برای حفظ این میراث شود.

او همچنین در  خاتمه صحبت‌هایش  با اشاره به اینکه سیدحسن بنی‌هاشمی جزو نسل اول فیلمسازان جنوب است گفت: او جزو نسل اول فیلم‌سازان جنوب ما است و چیزهای ظریفی در فیلم‌های خودش لحاظ کرده، اما امروز دچار بیماری بینایی شده و شاید این پایان کار یک فیلم ساز باشد، یاد او و جایش خالی است.