به گزارش صدای دانشجو به نقل از ایسنا، در پی این فرمان و اتفاقاتی که اواخر فروردین همان سال رخ داد، شورای انقلاب به گروه‌های سیاسی داخل دانشگاه فرصتی سه روزه داد تا دانشگاه را تخلیه کنند. در روز اول اردیبهشت و با پایان یافتن مهلت سه روزه درگیری ها و خشونت ها در دانشگاه تهران به اوج خود رسید و در خلال این درگیری ها سه تن کشته و تعدادی  زخمی شدند. دانشجويان پيشگام وابسته به چريک‌های فدايی خلق آخرین گروهی بود که تخليه دفتر خود در دانشگاه تهران را پذيرفتند.

دوم اردیبهشت با ابلاغ حکم شورای انقلاب ، انقلاب فرهنگی رسما آغاز شد و دو ماه بعد در 23 خرداد با فرمان امام خمینی(ره) مبنی بر تشکیل ستاد انقلاب فرهنگی دانشگاه های کشور به مدت سه سال تعطیل شد و مهرماه سال 62 دوباره آغاز به کار کردند.

اما  انقلاب فرهنگی با چه هدفی آغاز شد؟ تا چه میزان به اهدافی که در نظر داشت رسید؟ چه بها و هزینه ای برای رسیدن به این اهداف پرداخت شد؟ تعطیلی دانشگاه ها آن هم به مدت سه سال چه عواقب و چه فوایدی به همراه داشت؟ برای یافتن پاسخ این سوالات خبرنگار ایسنا به گفت و گو با رئیس دانشگاه بوعلی سینا و مسئول دفتر امام جمعه همدان پرداخته است.

تطهیر دانشگاه ها منطبق با خواست و نیازهای انقلاب اسلامی

رئیس دانشگاه بوعلی سینا در این باره به خبرنگار ایسنا گفت: در سال های اولیه پس از پیروزی انقلاب اسلامی، فضای سیاسی حاکم بر کشور به ویژه در دانشگاه ها با حضور گروه های مختلف دانشجویی که تفکراتی متضاد و مخالف با نظام داشتند، دارای شرایط خاصی بود که می توانست مورد سوءاستفاده مخالفان و دشمنان نظام قرار گیرد.

دکتر "منصور غلامی" ادامه داد: فضای دانشگاه ها به علت حساسیت خاص و پتانسیل بالایی که داشتند، بیشتر مورد هدف گروه های مخالف بودند. تشکل ها و گروه های موجود در دانشگاه ها ، عمدتا مخالف سازمانها و نهادهای نوپای نظام بودند، آنها باعث می شدند دانشجویان کلاس های درس را رها کرده و وبجای تحصیل در نشست ها و تجمع ها شرکت کنند.

وی اولین انگیزه وقوع انقلاب فرهنگی را بازگرداندن فضای علمی و آموزشی به دانشگاه ها عنوان کرد و گفت: افراد بسیاری در دانشگاه ها با شرکت در ناآرامی ها فضای دانشگاه ها را متشنج می ساختند و باعث دور شدن دانشگاه ها از فضای علمی و آموزشی می شدند.

دکتر غلامی با اشاره به هدف دوم وقوع انقلاب فرهنگی تاکید کرد: هدف دوم اصلاح فکری و ساختاری دانشگاه ها متناسب با انتظارات و خواسته های ملت بود که انقلاب اسلامی ایجاد کرده بود.

وی با بیان اینکه هدف انقلاب فرهنگی تجدید نظر در برنامه ها و مجموعه های مدیریتی و هدایتی دانشگاه ها بود، افزود: در اول اردیبهشت 59 موضوع تطهیر دانشگاه ها به منظور تغییرات مطابق خواسته ها و نیازهای انقلاب اسلامی در دستور کار دانشگاه ها قرار گرفت و تا مهر سال 62 که پایان انقلاب فرهنگی بود، فعالیت های آموزشی دانشگاه ها متوقف شد.

غلامی خاطرنشان کرد: البته در این مدت فعالیتهای جانبی همچون انتشار مقالات در دانشگاه ها ادامه داشت اما فعالیت های آموزشی کاملا متوقف شدند.

رئیس دانشگاه بوعلی ادامه داد: در این جریان با آنکه دانشگاه ها به مدت طولانی، فعالیت آموزشی نداشتند اما سیاستگذاری های کلی برای شکل گیری دانشگاه های اسلامی منطبق با اهداف نظام انجام شد و این موضوع تا کنون به وسیله شورای عالی انقلاب فرهنگی ادامه پیدا کرده است.

وی در خصوص دست یافتن به اهداف مورد نظر انقلاب فرهنگی گفت: این انقلاب به بخشی از اهداف خود که همان آرام سازی و نظم دادن به محیط دانشگاه ها و ایجاد برنامه های مدون بود، دست پیدا کرد اما در ارتباط با اسلامی شدن دانشگاه ها همچنان نیاز به تلاش و کار کردن احساس می شود.

غلامی تاکید کرد: برای هر هدفی مسلما هزینه هایی باید پرداخت شود و ضررهایی را متحمل شد و هر چه این هدف بزرگ تر و باارزش تر باشد، هزینه هایش نیز بیشتر خواهد بود. انقلاب فرهنگی نیز هر چند با هزینه ها و ضررهایی همراه بود اما اهداف مورد نظرش نیاز جامعه و انقلاب اسلامی بود و این انقلاب فضا و فرصتی را ایجاد کرد که جوانان با کسب تجربیات تازه توانستند در سطح مدیریتی در آینده به خوبی به ایفای نقش بپردازند.

علم همراه با معنویت نیاز جامعه اسلامی

مسئول دفتر امام جمعه همدان نیز به خبرنگار ایسنا گفت: علم زمانی مفید است و به درد جامعه اسلامی می خورد که همراه با معنویت و ایمان باشد.

حجت الاسلام و المسلمین "ناصر نقویان" ادامه داد: مجموعه دانشگاهی روزهای پس از پیروزی انقلاب نیاز به پالایش داشت تا بتواند از نظرات خاص و فتنه هایی که در مسیر رسیدن به اهداف الهی و تعالی خود داشت، رها شود.

وی تاکید کرد: با توجه به موانعی که بر سر راه اهداف متعالی دانشگاه ها در آن سالها وجود داشت، تصمیم به پالایش فضای دانشگاه ها و تامین سلامت مجموعه گرفته شد که نام این اقدام، انقلاب فرهنگی گذاشته شد.

 حجت الاسلام نقویان اظهار کرد: طی این اقدام دانشگاه ها به مدت سه سال تعطیل شدند و تعدادی از اساتید اخراج و اساتید انقلابی و مومن و مسلمان جایگزین شدند.

وی با اشاره به ضرورت وقوع انقلاب فرهنگی گفت: این اقدام قطعا مورد نیاز بود چرا که سواد و علمی که پشتوانه معنوی و اخلاقی نداشته باشد و دانشگاهی که دین محور نباشد باعث گمراهی و هلاکت است.

حجت الاسلام نقوی تاکید کرد: علم را نباید تنها با موقعیت علمی اش سنجید بلکه باید از لحاظ معنوی و اخلاقی نیز مورد توجه قرار داد. علمی که همراه خود معنویت و اخلاق نداشته باشد، به شدت مضر است و انقلاب فرهنگی با توجه به خواست مردم و نظام مبنی بر معنوی گرایانه و اسلامی شدن دانشگاه ها و علمی که در دانشگاه ها تدریس می شد، صورت گرفت.

وی خاطرنشان کرد: این عمل و اقدام باید از اساتید دانشگاه و پالایش و گزینش آنها شروع می شد چرا که این اساتید هستند که می توانند دانشجویان مومن و انقلابی تربیت کنند و پرورش همه ابعاد شخصیتی دانشجویان را در نظر داشته باشند.

حجت الاسلام نقویان در پایان گفت: انقلاب فرهنگی هرچند با هزینه هایی همراه بود اما نیاز آن روز جامعه حکم می کرد که این انقلاب صورت گیرد و دانشگاه ها از حضور نیروهای وابسته به غرب و شرق تخلیه شوند و محیطی آرام و اسلامی برای رشد و بالندگی دانشجویان فراهم شود.