به گزارش صدای دانشجو، به نقل از خبرنامه دانشجویان ایران، به معرفی کتاب «تا خمینی شهر» می‌پردازیم:

رفیقی دارم که چند سال است تعطیلات نوروز را با دوستانش به یکی از مناطق محروم خراسان جنوبی می رود، به قول خودشان «اردوی جهادی».

این سنتی چند ساله است که جوانان شخصا برای آن  گروه هایی تشکیل داده اند و به صورت داوطلب برای آباد سازی مناطق محروم پیش قدم می شوند و خالصانه کارگری می کنند. شاید بانی این کار برای اولین بار «حاج عبدالله والی» بود. کسی که می خواست به جبهه برود اما از وقتی که با روستای محروم بشاگرد آشنا شد، تکلیف خودش را به جای خط مقدم در بشاگرد دید. جایی که آن روزها به آن می گفتند آفریقای ایران!

مردم مظلوم بشاگرد از هر نوع امکانات آن دوره ی کشور به طور کامل محروم بودند. اما بعد از انقلاب ، حاج عبدالله را خدا برای آنها فرستاد. او و همراهانش سالها در بشاگرد ماندند و با همه سختی ها، بیماری ها و کمبودها ساختند تا بشاگرد را به خمینی شهر تبدیل کردند.

«تا خمینی شهر» روایت همین آدم های مخلص و بی ادعاست.

چند سی سی از متن کتاب :

حاج محمود والی:

هنوز مجبور بودیم برای حمام، بریم تو رودخونه، خودمون رو بشوریم. تا این که یه گوشه خمینی شهر یه دستشویی و حمام ساختیم. طرح حمام هم این بود که به بشکه گذاشته بودیم رو سقف، آب رو داغ می کردیم، می بردیم می ریختیم تو بشکه. حاج هاشم زیر بشکه رو سوراخ کرده بود و لوله کشیده بود و شیر و دوش و تشکیلات براش گذاشته بود، بالاخره برای اولین بار، ما این جوری به حمام درست و حسابی تو بشاگرد رفتیم.

انتها پیام/م