به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای دانشجو، به نقل از کیهان، در ابتدای این گزارش آمده است: «افزایش سهم نفت، بیتوجهی به اشتغال، محتمل بودن کسری بودجه و بیتوجهی دولت به بدهیهایش به صندوق فرهنگیان، مهمترین انتقاداتی بود که نمایندگان مجلس به لایحه بودجه سال آینده وارد دانستند.»
نکته جالب توجه در این گزارش آنجاست که این روزنامه این انتقاد به دولت را سیاسی نمیخواند به آن دلیل که «این بررسی به صفبندی مهمی میان موافقان و مخالفان این لایحه تبدیل شد. صفبندی که البته نمیتوان آن را به یک رویارویی جناجی مرتبط دانست، زیرا نمایندگانی که در لیست حامیان دولت بودند نیز در صف مخالفان و منتقدان لایحه بودجه سال ١٣٩٦ جا گرفتند.»
این گزارش در ادامه از قول نماینده شاهین شهر نوشته است: «رشد دریافت مالیاتها در بودجه سال آینده ٩ درصد ذکر شده، اما رشد اقتصادی کشور نیمی از آن است که با این وضعیت شاهد استمرار رکود خواهیم بود... در لایحه بودجه سال ٩٦ افزایش ٣٤ درصدی اعتبارات ریاستجمهوری را شاهد هستیم و در بحث آسیبهای اجتماعی بودجه خاصی دیده نشده است.»
رقیب روحانی عملکرد اوست
روزنامه آرمان در مصاحبه با «محمود صادقی» عضو فراکسیون امید نوشت: «در حوزه معیشتی با اینکه دولت درصدد تثبیت وضع اقتصادی بوده اما مردم در رنج و فشار هستند. این مطلب قبلا نیز عنوان شده که رقیب اصلی آقای روحانی عملکرد وی است. بهویژه در حوزههای معیشتی، اقتصادی و سیاست داخلی دولت باید تحرکات بیشتری داشته باشد. بدنه دولت و بخش قابل توجهی از آن همراهی مناسبی با رویکرد و گفتمان آقای روحانی ندارند و دولت در این عرصه باید دست به یک پالایش و خانه تکانی بزند که با اطمینان بیشتری به عرصه انتخابات وارد شود.»
در بخش دیگری از این مصاحبه آمده است: «بخش عمدهای از نیروهایی که از آقای روحانی در سال ۹۲ حمایت کردند و تاثیر گذار بودند نیروهای بدنه جنبش دانشجویی بودند، اما اکنون در سطح جنبش دانشجویی یک سرخوردگی را مشاهده میکنیم. آقای روحانی باید حرکت موثری در این زمینه انجام دهد تا موجب رضایت این قشر باشد. در حوزه اقتصادی نیز نیازمند تحرک در خروج از رکود هستیم. از این جهت دولت باید برای آماده شدن در انتخابات پیش رو عملکرد موثرتری داشته باشد.»
تعجیل کنید!
علی نصیریان بازیگر در یادداشتی که روزنامه شرق آن را منتشر کرد ضمن انتقاد از عملکرد مسئولین در بحران خوزستان نوشت: «آنچه این روزها فکر من را بیش از هر موضوع دیگری مشغول کرده، بلایی است که گریبانگیر مردم عزیز و هموطنان مظلوم من در استان خوزستان شده. البته غیر از آن هم از سایر نقاط ایران پهناور، مانند سیستانوبلوچستان و... خبرهایی را خواندهام و گزارشهای تصویریای تماشا کردهام؛ جملگی تأملبرانگیز و درعینحال نگرانکننده. اینها همه عمیقا غمگین و ناراحتم کرده است. سیطره گردوغبار و هجوم ریزگردها که سوار بر آسمان و زمین این منطقه مهم از کشورمان شده و در واقع رگ حیات این شهرها را نشانه گرفته، مسئلهای مهم و حیاتی است. این جملات هر چند بدیهی به نظر میرسند، اما متأسفانه همین بدیهیات مورد توجه قرار نگرفتهاند! اما افسوس و درد... دریغا که شخصا برای رفع این بحران تخصص کافی و لازم ندارم تا خودم دست به کار شوم و در حد توانم بتوانم خدمتی به مملکتم کنم. تنها میتوانم عاجزانه و صادقانه از اولیای امور و مسئولان محترم درخواست کنم برای رفع این معضل تعجیل کنید.»
نجومی بگیران در کدام دولت ستایش شدند؟!
روزنامه مردم سالاری در سرمقاله امروز خود بار دیگر رویه فرافکنی را با قدرت ادامه داده و پیرامون حقوقهای نجومی نوشته است: «همگان نیک میدانند که اساس شکلگیری حقوقهای نجومی در دوران دولتهای اول و دوم مهرورزان و پاکدستان و زمانی که اکثریت نمایندگان مجلس شورای اسلامی در اختیار همفکران منتقدان امروز آقای روحانی قرار داشت اتفاق افتاد. یعنی اساس شکلگیری حقوقهای نجومی از سال 1388 شروع گردید.»
تلاش برای واژگونی حقیقت و تطهیر مجرمان در حالی در روزنامههای زنجیرهای دنبال میشود که پس از افشای حقوقهای نجومی دولتمردان تدبیر و امید و حامیانشان در روزنامههای زنجیرهای حمایت از غارتگران بیتالمال را دنبال کردند.
باید از روزنامه مردم سالاری پرسید آیا این که نجومی بگیران «امانتدار»، «ذخیره نظام» خوانده شدند نیز در دولتهای گذشته بوده است؟ آیا اینکه معاون نظارت و هماهنگی اسحاق جهانگیری برخورد با نجومی بگیران را ظلم خوانده بود نیز در دولتهای گذشته رخ داده است؟!
نکته قابل توجه آن جاست که همین روزنامه مردم سالاری در فروردین ماه 1387 در نقد مصاحبه صورت نگرفته رئیسجمهور وقت نوشته بود که دولتمردان «باز هم تقصیرات را به گردن دیگران انداختند!» یعنی همین کاری که روزنامه مردم سالاری و هم قطارانش در طول این چهار سال انجام دادهاند.
دولت درباره معوقات بانکی روشنگری کند
عبدالرضا هاشمزایی نماینده تهران و عضو اصلاحطلب فراکسیون امید در گفتوگو با روزنامه شرق گفت: «سر همین ماجرای بدهی بانکی برخی افراد بالای هفت، هشت هزار میلیارد تومان بدهکارند. خب مردم میدانند اگر اینها در سیستم اقتصاد دولتی دارای نفوذ نباشند، نمیتوانند چنین پول مفتی از بانکها بگیرند. فرد عادی اگر یک چک بیمحل داشته باشد تا مدتها، نه وام به او میدهند و نه اعتباری. خب اگر این آمارهای بدهی میلیاردی برخی افراد به بانکها درست نیست، مسئولان بگویند و ما را روشن کنند و اگر نه چطور یک نفر میتواند به بانک ١٠ هزار میلیارد تومان بدهی داشته باشد. الان که شکر خدا سیستم بانکی هم هوشمند شده است. چکیده بحثم این است که علاوه بر پیادهنظام، به سیاستگذار و پشت صحنه پروندههای فساد بپردازیم. متأسفانه فسادهایی تاریخی به وقوع پیوسته و جز شرمندگیاش چیزی برای ما نمیماند. دستکم با بانیان این فسادسازی برخورد کنیم.»
به مطالبات مردم پاسخ ندهید رای ندارید
یکی از محکومان فتنه در گفتوگو با روزنامه زنجیرهای قانون با هشدار به روحانی گفت: «به مطالبات مردم پاسخ ندهید رای ندارید.»
وی با بیان این که «روحانی اگر رای بالا میخواهد باید به مطالبات ملت پاسخ مثبت دهد» گفت: «بخشی از کسانی که در سال 92 به روحانی رای دادند امروز معترض هستند و در این سبد رای حضور ندارند زیرا یا در انتخابات شرکت نمیکنند یا به او رای نمیدهند، که امیدوارم آنها نیز به این نتیجه برسند که بیایند و در انتخابات شرکت کنند. زیرا روحانی هر چه با آرای بالاتری انتخاب شود بهتر می تواند با مشکلات دست و پنجه نرم کند.»
این فرد در ادامه به اعتراضات اصلاحطلبان به روحانی نیز پرداخت و گفت: «اصلاحطلبان از بیشتر اقدامات روحانی حمایت میکنند ولی او نیز باید بداند اگر متناسب با خواسته های ملت عمل نکند، حتی اگر رییسدولت اصلاحات نیز تلاش کند، موفقیت زیادی در جلب آرای بیشتر از دور اول بهدست نمیآورد. روحانی اگر رای بالا می خواهد باید به مطالبات ملت پاسخ مثبت دهد. به علاوه ،کمیت رای یک مسئله است و کیفیت رای مسئلهای دیگر. به سخن دیگر، زمانی شما به دلیل آنکه مرا دوست دارید به من رای می دهید و زمانی دیگر چون فرد دیگری نیست، من را انتخاب می کنید. سیاستمداران نه تنها برای بالا رفتن و کسب رای ملت، که برای پایین آمدن از نردبان قدرت نیز به مردم نیاز دارند. بسیاری با رای مردم به قدرت رسیدند ولی مردم را کنار زدند و دچار سقوط شدند.»
وی همچنین تاکید کرده است: «اگر روحانی یک رقیب جدی باعملکرد درخشان اقتصادی داشت، به طور حتم با مشکل مواجه میشد.»
فراموشی بدعهدی های آمریکا
روزنامه ایران در سرمقاله دیروز با عنوان «آخرین گزینه روی میز کشورهای منطقه» با اشاره به مشکلات به وجود آمده ناشی از اختلاف ایران و آمریکا نوشت: «سؤال اینجاست که کدام سیاست در برابر آمریکا در عصر کنونی بیشتر به نفع ایران است؟ شروع یک روند تنشزدایی با کلیت دستگاه سیاسی آمریکا به منظور رسیدن به یک معامله بزرگ و نهایتاً برای دستیابی به یک تفوق منطقهای؛ یا تداوم روند رویارویی با واشنگتن با تمام فواید و زیانهایی که دربردارد؟»
این در حالی است که بدعهدیهای مکرر آمریکا در برجام و غیرقابل اعتماد بودن دولت آمریکا بارها به اثبات رسیده است اما همچنان از جانب این جماعت سخن از تنش زدایی به میان میآید. به واقع هر بار که با هدف تنش زدایی برای مذاکرات قدم پیش نهاده ایم این آمریکا بوده که با نقض پیمان و بد عهدی نشان داده که میان حرف و عملش فاصله بسیار است. سؤال این است که با دولتی که حقوق مسلم یک ملت را زیر پا میگذارد چگونه میتوان تنش زدایی کرد؟!
بزک نظام سیاسی آمریکا در روزنامه زنجیرهای شرق
روزنامه زنجیرهای شرق در یادداشتی ضمن تمجید از نظام سیاسی آمریکا به تحلیل رفتارهای ترامپ رئیسجمهور آمریکا پرداخت و نوشت: «در جوامعی که صدای اعتراض عمومی به صورت رسا منعکس شود سهم درخور توجهی در تغییر رفتار سیاستگذاران خواهد داشت؛ بنابراین واکنش مردم آمریکا به آنچه دونالد ترامپ از روز اول کاخسفیدنشینی خود نشان داده است، روی برنامههای رئیسجمهوری ایالات متحده اثر خواهد گذاشت.
نویسنده در ادامه به استناد لغو یکی از دستورهای ترامپ توسط دستگاه قضایی آمریکا نوشته است: «آنچه ترامپ دستور داده بود، هم با قانون اساسی آمریکا و هم با قرارداد جهانی حقوق بشر در تضاد بود. هر نوع رفتار مدنی در جوامع آزاد که مبتنی بر حقوق بشر هستند، بر رفتار و تصمیمِ سیاستگذاران اثر میگذارد.»
بزک دستگاه قضایی آمریکا با این ادعا که رفتارها و تصمیمات آن منطبق بر قانون اساسی ایالات متحده و نیز حقوق بشر است در حالی است که در نزدیک به 40 سال گذشته کلیت سیستم آمریکا که دستگاه قضایی نیز بخشی از آن است در ظلم به کشورها و ملتهای دیگر از جمله مردم ایران کار نکردهای باقی نگذاشته است.
شرق همچنین در یادداشت دیگری در رابطه با سیاست ایران در قبال تهدیدات ترامپ توصیه به سکوت کرد و نوشت: «در مجموع میتوان پیشبینی کرد مانورهای آتی ترامپ در حوزه سیاست بینالملل درگیری با خاورمیانه و رویارویی با ایران است. هنوز از نوع این رویارویی اطلاعاتی در دست نیست، ولی میتوان پیشبینی کرد ناگهان دست به سیاستهای حسابنشده بزند و منطقه را دچار آشوب کند. بههمیندلیل میتوان سیاست برخورد با ترامپ را به دو دسته تقسیم کرد؛ اول سیاستهای مقابله با ترامپ سرمست که به یک دوره یکساله یا دوساله محدود میشود. سیاست عدم تحریک و وارد بازی ترامپنشدن از جمله سیاستهای مقابله با تحریکات سیاسی اوست و دوم ترامپی که در اثر مخالفتهای داخلی و شکست سیاستهای اقتصادی و سیاستهای بینالمللی ضعیف میشود و طبیعی است در آن موقع میتوان فعالانه با این سیاستها مقابله کرد.»
توصیه به تحریک نکردن ترامپ با اذعان به این که رفتارهای او ربطی به عملکرد مسئولین ما ندارد و او دیوانه است عجیب و در عین حال متناقض دیده میشود. طبیعی است که هر اندازه در برابر یک دیوانه عقب نشینی کنید او جلو آمده و خطوط قرمز را رد خواهد کرد و صد البته مدعیان اصلاحات تمایلی به حفظ خطوط قرمز نیز ندارند!
انتهای پیام/چ
دیدگاه شما